Սեքս ու Ոչ Մի Պարտավորություն

Մաս 20

Եվգենյա

Դասը արդեն սկսվել էր, բայց դասախոսը դեռ չկար, իսկ համալսարանի գործող օրենքներով, եթե դասախոսը քսան րոպեից ավել չի գալիս, ուրեմն քո գնալու դեպքում դու բացակա չես ստանում:

Անցել էր տասը րոպե ու դռան ձայնից ես հասկացա, որ մեր բախտը այսօր չի բերելու:

Առաջին ժամը ոչ մասնագիտական  առարկա էր, իրավագիտություն: Իրականում, սիրում էի այս դասը, ուղղակի այս մի քանի օրը ես ոչ մի բանի տրամադրություն չունեի:

Նստած էի վերջին նստարանին իմ կուրսընկերոհու' Լառայի հետ:

Դասախոսը ներս մտավ, մենք բարեվեցինք, բայց ես նրան չտեսա հետեւի շարքից: Լսարանում աշխուժության նոտաներ լսվեցին, բոլորը քչփչում էին:

-Այն ի՞նչ սիրունիկ է Դալլաքյանի հետ:

Քանի որ ես ծայրին էի նստած, դուրս հանեցի գլուխս ու տեսա Դալլաքյանին, որըմատյանն էր դնում սեղանին, իսկ մի քանի վայրկյանից հայտնվեց նաեւ երկրորդը:

Ես կարծես թե ջերմություն ունեի, որովհետեև նրա կողքին Արամին էի տեսնում:

-Ուսանողներ, այսօր ես ձեզ մոտ եմ հրավիրել Իրավագիտության ֆակուլտետի նախկին ուսանող, ներկայումս հաջողակ փաստաբան Արամ Հովհաննիսյանին: Դուք նրան հարցեր կտաք իր գործունեության հետ կապված ու նա կփորձի պատասխանել: Սա կարող եք սեմինար համարել,-ես ջերմություն չունեի:

Արամը, գրատախտակի մոտ դրված աթոռը մոտեցրեց դասախոսի սեղանին ու նստեց: Ես անընդհատ նրան էի նայում ու հանկարծ նրա աչքերն էլ գտան ինձ, բայց ես արագ թեքեցի հայացքս: Նկատեցի, թե նա ինչպես ժպտաց:

-Ախր, շատ սիրունն ա,-նորից կրկնեց Լառան ու այնպես չէ, որ ես նրա հետ համաձայն չէի, բայց պարզապես լռեցի:

Ես նորից նայեցի Արամին,  նա դեռ հայացքով ինձ էր հետեւում :

-Դե, ո՞վ է ուզում հարցեր տալ:

Լսարանում ոչ մի ձեռք չերևաց: Դասախոսը դեռ սպասում էր:

-Եկեք, ես սկսեմ, իսկ նրանք հետո հարցեր թող տան:

-Հա, եթե ուզում եք ու եթե ուսանողները ոչինչ չեն ուզում ասել,-վերջին բառերը մի փոքր բարկությամբ ասաց Դալլաքյանը:

-Իրավաբանի մասնագիտությունը միաժամանակ եւ ամենահետաքրքիրն է, եւ ամենավտանգավորը, եւ ամենաանկանխատեսելին: Հետաքրքիր է նրանով, որ երբեք չգիտես, թե քո հաջորդ գործը ինչ ընթացք կտա քո հետագա գործունեության համար: Յուրաքանչյուրը նոր հնարավորություն է, նոր շանս, նոր ձեռքբերում, կամ էլ նոր անկում: Վտանգավոր է, որովհետեև չգիտես, թե ո՞ւմ կհանդիպես, ի՞նչ նոր բան կսովորես, գործը ինչ նոր շրջադարձեր կունենա: Ամենաանկախատեսելին էլ արդեն պարզ է: Եթե նույնիսկ դու դատարանում, քո կարծիքով, հիանալի ես պաշտպանել քո հաճախորդի շահերը, դու 100% վստահ ես քո հաղաթանակի վրա, բայց դատարանը կարող է լրիվ այլ բան մտածել ու որոշումը քո օգտին չկայացնել,-նա խոսում էր վստահ, ձեռքերը սեղանին էին դրված: Ես նրան իմ դիմաց նստած աղջկա ուսի վրայից էի նայում այնպես, որ նա չնկատի իմ հայացքը: