Kör Hayat

"Yürek yangını"

İyi okumalar...

Acı içinde kıvranmak nedir bilirmisiniz?Mihrimah can acısı için kıvranmıyordu aile özlemi acısı için kıvranıyordu genç yaşında hayatını karartan bir adam yüzünden kıvranıyordu.Boran Ağa genç kadının acıyla kıvranan bedenine bakmadan elindeki sigara külü genç kadının elinde sönene kadar bastırdı. Mihrimah ise ağzından çıkan çığlıkları kapatmak için elini ağzına bastırdı gözlerinden gelen yaşlar etrafındakileri bir bir vicdanlarını yakarken bir nebze olsun acı hissetmedi Adam görülen Boran Aga.Tüm acılarını bir kadından çıkartıcak kadar aciz olan adam!
Adam kelimesi yakışmayan bir sıfat ismi dahi hak değil ona.

Genç kadından bitmiş sigara izmaritini çekip eline bakmadan yere fırlatıp etrafında ağlayanlara bakarak emir verdi.Tek ağlayıp acımayan kadın üvey annesi Rojda hanımdı onunda Boran Ağadan farkı yoktu oda kaç senedir intikam ateşiyle yanıp sönüyordu.

"Narin ve Arjen bir daha bu kıza yardım ederseniz sıra size gelir!!
Halime hanım benim soframı dama getirin keyifle ağız tadıyla bir yemek yiyip rahat rahat yatayım!!!"

Haşim Aga ise sesini çıkarmamıştı ama vicdanı bağrı yanmıştı asıl acıyı kendisi çekmesi gereken yerde genç kız çekiyordu adalet diye birşey yoktu buralarada sadece kendi gözlerinde intikam bürümüşlük vardı.Cihangir dayanamayıp abisinin üzerine yürüyüp bağırmaya başlamıştı.

"Sen neyaptın lan sıgıyormu bu yaptığın erkeklige?Gelde bende dene aynısını kim kimin bir tarafına bastırıyormuş görelim!!"

Boran kardeşine dönüp sert bir ses tonuyla kendini sakin tutmaya çalışarak konuşmaya girdi.

"Cihangir haddini bil!Bir elin orosbusu yüzünden seninle kavga edicek değilim eğerki benimle dikleşirsen onun için yani o orosbu için iyi olmaz!!!"

Orosbu...

Genç kadın duyduğu kelimeyle dayanacak gücü kalmadıgı için ayağa kalkmaya çalışarak etrafında bir yere tutunmaya çalıştı.Orosbu lafını hak edicek ne yaptım dedi içinden ama bu kelimelerinde beteri vardır emin diye geçiriyordu.Cihangir duyduğu kelimeyle abisine iyi bir laf sokmak istedi ama ucu Mihrimaha dokunuyordu.O cümleyi bir kenara atıp babalarının ses çıkarmasına şükür etti çünkü babası ses çıkarmasaydı eğer kendisi abisiyle kana kan kavga edebilicekti.

"Düzgün konuş oğul kızın ne günahı vardır?Kendi karına orosbu diyecek kadar olma!"

"O benim karım değil baba benim
için bir sığıntı yakındada karım
olarak sayacağım kişiyi görürsünüz!"

Herkes şaşkınlıkla ağzını açarken Mihrimah odasına doğru yavaş adımlarla gitmeye çalışıyordu.
Kemer vurulan yerleri sızım sızım acıyorken kadınsal mahrem bölgesi acıyla yanıyordu çünkü arada attığı tekmeler en çok orasına gelmişti.
Boran Ağanın ne demek istediğini anlamıştı tepkisiz kalarak zifiri karanlıkta ilerlemeye çalışıyordu.
Elini yana doğru uzatıp gelen taş mermerlerin oymalarına bakıp ilerlemeye başladı.Herkes Mihrimaha bakıyordu kör olsam bile kimseye ihtiyacım yokmuş dercesine odasının kapısına gitmişti.

Kapıyı eliyle kontrol ederek kapı oymalarını eliyle hissetmeye çalışıp kapı kolunu indirip içeriye girdi.Eli büyük bir boşluğa doğru giderken dizlerini taş mermere koyup eliyle yatağın olduğu yeri tespit edip yatağa uzandı.Cenin pozisyonunu alıp acıyan karnına dokunmaya çalıştı açlıktan agıran karnı Şimdi dayak yediği için acıyordu.Hiç bir zaman kör olduğu halde aklına böyle bir evlilik dahi gelmemişti genç kızın.