Kör Hayat

"Hüzün"

İyi okumalar...

Bölümü Maurice_CB itaf ediyorum😘😍

Evet sevgili okuyucularımız çok özür dileriz geç gelen bölüm için ama maalesefki üniversite sınavına hazırlık yapıyorum desteklerinizi esirgemeyin çünkü sınıra ne kadar çok yaklaşırsanız o kadar iyi neyse canlarım iyi okumalar😘😍😘

Annelik duygusu,hissiyatı nedir bilirmisiniz?Görme engelli olmak annelik duygusunu tadamamak değil ki,sadece doya doya Evladının yüzünde hasret giderememektir.
Ama en duygulu an cinsiyeti belli olduğu zaman doktorunuzun önünüze kabartmalı bebek heykeli getirmesidir.İlk başta eline verilen heykel kabartmasıyla tepkisiz kalsada görme engelli anneler her zaman o duyguyu tarif edemezler çünkü gören bir anneden daha iyi hissederler bebeklerini.

Genç kadın karnına dokunan iğrenç elleri kendinde uzaklaştırıp ağzındaki hıçkırıklara engel olamadı.

"Senden bir bebek olması imkansız haddime değil bu gözlerle bebegine annelik yapmak!"

Boran Ağa ilerleyerek konağın güzel manzarasını sunan camın önünde heybetini gösterdi.
Ellerini saçlarından geçirip sabır çekti.

"Sesini bir daha yükseltirsen o küçük dilin elimde kalır!"

Genç kadın kapının kolunu eliyle etrafında ararken kendine yaklaşan adamın kokusundan bir haberdi.

"Beni iyi dinle Kör gelin dapirin(babannemin) yanında bana adam akıllı davrancaksın yoksa,davranmam diyorsan uygulamalı olarak tekrar yaşarız geçmiş geceyi duydunmu beni?"

Genç kadın kafasını olumlu anlamda sallarken açılan kapıyla yere düşmüştü çünkü kapıyı ararken fark etmeden kapıyla bir bütün olmuştu.Boran Ağa çıkarken genç kadının boşluğundan yararlanıp kapıyı açtıgında arkasında bıraktığı kadının yerde olduğunu umursamadan kapıyı çarpıp gitmişti.Doğrusu Mihrimah için varlıksız olması dahada iyiydi.

Genç kadın zorda olsa yerinden kalkıp elini karnına koydu.Belki de hissetmek istiyordu.

"Ben seni nasıl bırakayım bu zalımın eline?"

".........."

"Belki de dahada kötü günler bekliyor bizi,ama gitmen gerek seninle bu dünyada görüşemeyiz ama diğer dünyada beni çiçek bahçesinde beklersin olur mu?"

"......"

"Olsun seni böyle bir adama baba demeni istemem ama dayıların,
teyzen,halaların seni çiçek bahçesinde görmek isticekler belkide.Amcan çok seviyor seni ama o adam yüzünden seni burada istemiyor hak vererek bana,sakın bize kızma olur mu?Özür dilerim annem..."

Genç kadın olduğu yerden yavaşçana kalkıp elleriyle duvarlara dokunarak ilerlerken kızlardan yardım istemek zorunda olduğunu hissetti.

"Narin,Arjen?"

İki genç kız mutfakta koşuştururken yengelerinin sesleriyle merdivenden çıkmaya başladılar.

"Beji jinbiramın(söyle yenge)?"

"Ma hûn alîkariya min bikin(Bana yardım edermisiniz)?"

"Bê guman(tabiki)."

İki genç kız yengelerine yardım ettikten sonra mutfakta hummalı bir çalışma aralıksız olarak devam ediyordu.Arjen yengesini duş aldırmak için kendi odasına götürürken yengesinde bir hal olduğunu anlıyabiliyordu.