Kör Hayat

"Nefret"

İyi okumalar...

Hayat herzaman Mihrimaha karşı çok adaletsizdi!Ne kadar çok temiz bir kalbe sahipse karşısındakinin kalp pisliğinden gözükmeyen bir suratı vardı.Acımasız taşdan duvarlar bu kez şahit olmuyordu bu hüzne bu kez acımasız ıssız orman şahit oluyordu.Mardin değil Rıha şahit oluyordu!

Genç kadın kalbinden gelen sızıya dikkat etti ama bu karşıdaki kişinin bir vermiş olduğu acı değildi bu burnuna gelen abisinin kokusuydu.Bu ses bu koku ayrıydı onun için.

"Benim topraklarıma nasıl ayak basarsın lan Boran?"

Mihrimah olduğu yerde dizlerine batan taşla dudaklarını ısırdı, kanadıgını hissedebiliyordu.Yerde çakılı kalmıştı sanki kalkamıyordu. Boran Ağa Mihrimahın kulağına eğilip tiksindirici nefesini üfleyerek konuştu.

"Şimdi abin bizim aşkımıza inansın dimi?Yoksa kötü birşeyler olsun istemeyiz!"

Mihrimahın gözünden yaşlar sıra sıra akarken iğrendiği adamın elinden tutup sessizce ilk defa konuşarak kalkmaya çalıştı.

"Senden nefret ediyorum hepte nefret edeceğim!"

Mihrimahın elini sıkıca kavrayıp tek bir hamlede kalkabildi.

"Ne güzel karşılıklı duygularımız karıcım."

"Sen adam değilsin!"

"Sen kadınlık yapmayı özledik bir haftada heralde!"

Genç kız elindeki acıyla aglamasını dahada sıklaştırdı.Genç kadının saçlarına ilk defa öpücük konduran Boran Ağa eşsiz kokuya hayran oldu bu leylak kokusuydu tıpkı annesi gibi leylak kokuyordu.
Deran Ağa karşısındaki manzaradan iğrendi o adam kardeşini öpüyordu ama kardeşi için eli yumruk seklinde bekliyordu.

"Deran Ağa bekleme bacını!Bir haftalık tatil yeterdi şimdi ara verilsin!"

Mihrimah kendini sıkarken kısık kısık hıçkırıklar çıkıyordu ağzından.Ama Boran Ağayı susturmak zorundaydı.

"Sus artık istediğini yapıcam."

"Emin misin?"

Sadece kafasını sallamakla yetindi genç kadın.

"Bana kadınlık yapıcakmısın ihtiyaçlarımı gidermek için?"

Genç kadının migdesi kalktı ne kadar iğrenç bir istekdi!
"İhtiyaç için"bir kadına söylenecek en son kelime olmalıydı.

"Gidericem yeterki beni onlardan uzak tutma!"

"Deran Ağa ben karımı alıp gidiyorum kardeşini ne zaman görmek istersen haber gönderde düşünürüm!"

"Şerefsiz!"

Deran Ağa Boran Ağaya doğru sinirle koşarken arabaya doğru ilerliyordu ikili.Boran Ağa eliyle işaret edip adamlarına şoför koltuğuna doğru gitti Mihrimahı bindirip.Deran Ağaya ise adamlar engel olmuş sert bir karın boşluğuna tekme atmışlardı dalgınlıgından fırsat bilip.

Mihrimahın ise yüreğinde kocaman bir can yanması oluşmuştu.Elini karnına dokunudurmaya çalıştı ama yapamıyordu,dokunamıyordu.

Ve bazen sırf sevdiğin zarar görmesin diye susar ve gidersin.

*****************

2 Hafta sonra...

Zaman su misali geçiyordu bizim için.Genç kadın bu süreç içinde eziyet ve hapis hayatı dışında fazla birşey yasıyamadı.O günden sonra abilerinin Boran Ağadan kendisiyle görüşmek için gelicegini söylediklerinde Boran Ağanın reddettiğini öğrenmişti.Biraz hüzün biraz hayal kırıklığına uğraşmıştı ama şaşırmamıştı.