2∞

3.6K 140 1
                                    

Kaybetmen gerekenleri kaybettin. Şimdi kimseyi kazanmak için uğraşma. Unutma, tek gerçek kendinsin.

--------------------------------------------------

Daha ne olduğunu anlamadan,hayatın bilmecelerini çözemeden,arkadaşlarımla şapşallıklar yapıp eğlenemeden sadece iki hafta sonra evleneceğimi duymak sanki benim düğünüm den bahsedilmiyormuş da komşu çocuğun düğününden bahsediyormuş gibi olmuştu.

Artık babamlara birşey diyemeyeceğim için adımlarımı odama yönlendirdim.Kapıyı ardımdan kapayıp olduğum yere laminant bıraktım bedenimi.Kendimi hiç bu kadar çağresiz hissetmemiştim duygularım vucuduma öylesine ağır gelmişti ki artık bu yükü taşımak istemiyordu bedenim,adeta ruhumdan kurtulmak için çırpınıyor.

Başımı ellerimin arasına alarak bu saçma evliliğe nasıl katlanacağımı düşündüm.Bu düşünce beynimin sonsuza kadar error vermesine yetiyordu.Artık böyle saçma salak işlerden,sahte ailemden,yaşlı bunaktan sıkılmıştım,ölme günüm gelene kadar hayatımın küçük bir bölümünü yaşamak istiyordum.Evlenmeden önce.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sabah yine kendi yalnızlığımla uyandım,yanımda ne sevgilim,korktuğum da yanına gidip uyuduğum anne ve babam vardı,hiçkimse beni yanında istememişti,karanlık Dünyada beni de diğerleri gibi kirlenmem için tek başıma bırakıp gitmişlerdi,kediler hep dört ayak üstüne düşerken ben daha yürümeyi başaramıyorum.Doğduğumda zalim annem tarafından kirli Dünya ile birlikte kirlenmek için bırakıldım ben.

Kapının arkasında uyuyakaldığım için yalpalayarak ayağa kalktım yavaşça kendi lavaboma ilerlerken aynada kendi halime bakmaya tenezzül bile etmedim,cevap belliydi zaten,muhtemelen üzerimden on fil geçmiş gibi görünüyordum.

Ağlamanın bana hiçbir yararı yoktu aslında birdakika ya,insan her ağladığında gözündeki mikroplar temizlenirmiş ama gözümdeki mikroplar temizlensin diye zevkiyen ağlayamam erinirim ben.
-------------------------------------------------------------------------------------------

Saat:18:15

Artık babamın elinde olan zincirlerimi ele geçirmenin vakti geldi.Bu gece özgürlüğümün elimden alınamayacağının, aksine yıkıldıkça tekrardan daha güçlü bir şekilde ayağa kalktığımın gerçek bir kanıtı olacaktı kendim için,yeter artık kendimi acıklı Türk sinemalarında hissediyorum ,korkuyorum birgün biri gelip 'nayır nolamaz' diyecek diye.

İşde kendimin en çok sevdiğim yönlerimden birisi de çabuk hazırlanma,Dolabımda hiç giymediğim ve bana beni giy diye göz kırpan göz alıcı bordo mini elbisemi,siyah ayakkabılarımı,sade makyajımı yaptım ve ben hazırdım işte.

Bekle beni özgürlüğüm Arsima Belis Bingöl geliyor.!

Beni bekleyen taksiye koşar adımlarla ilerleyip kimse görmeden bindim,zaten görselerde umursayacaklarını zannetmiyorum,Taksiciye Star Dance klübüne gitmesini söyleyerek rahatsız edici taksi koltuğuna yaslandım.

Klübun önüne geldiginde Taksiden inip gösterişli Star Dance klübüne ilerledim,kapıda giriş yapılması için ve güvenlik için bekleyen izbandutlar beni gördüklerinde yüzlerinde alaycı bir gülüş oluştu,içimden yine mi beni küçük zannettiler diye geçirdim,hep aynı şey başıma geliyor.
"Buraya senin yaşındakiler gelemez ufaklık git oyuncağınla oyalan."

Tek kaşımı kaldırıp suratına ifade vermeksizin baktım sonra çantamdaki kimliğimi çıkarıp uzattığımda kimliği inceleyip mahçup bir şekilde yüzüme bakarak içeriyi gösterdiler.''buyrun Arsima hanım'' dudaklarıma alaycı bir gülüş takınarak kimliğimi aldım ve renki koridorda ilerlemeye başladım.

Gizli girişten geçerek görüş alanıma dans edenlerin girmesine izin verdim,bir keresinde burdaki insanların statülerine göre oturduklarını duymuştum.ikinci kattaki balkonda sahibi ve yakın arkadaşları oturuyordu.

Birinci katta ise benim ailem gibi zenginler oturuyordu yani biz bir zamanlar Türkiyenin sayılı zenginlerindendik, doğrusu herkes halen öyle olduğumuzu sanıyor sadece birkaç arkadaşım ve eski sevgilim biliyor. eh işte burda kafasına göre takılanda var.Bende onların içinden olmak istediğim için direk barmenin yanına ilerledim oldukça erkeksi göründüğü gözümden kaçmamıştı.

Önlüğün altında sıfır kollu bluzunun kapatamadığı kaslarına yaptırdığı dövmelerini çok rahat görüyordum,kaslarına takılan gözümü fark ettiğinde kendinden memnun bir şekilde sırıttı''Pekala mükemmel olduğumu biliyorum sakin ol ve yerine otur '' dedi çocuğa bakarken sessizce ''ne?'' dedim.ben bile söylediğimi duyamadım ama iyi dudak okuyucusuna benziyor.
"Malesef tarzım değilsin"

''Yani hayır tatlım sen çok güzelsin ama ben senin tarzına göre biri değilim '' böyle bir mükemmeliyetin eşcinsel olmasına üzülmüştüm ama bunlardan dışarda ve barda doluydu.

''saygı duyarım'' deyip elimi göğsüme bastırıp başımı eğip kaldırdım.''şu renkli içkilerden istiyorum köpüklü möpüklü olsun işte'' dedim

Barmen halime gülüp elini uzattı ''Göktuğ'' elimi uzatırken ''Arsima'' dedim.''Memnun oldum Arsima bugün şanslı günündesin galiba sana bir sır verebilirim diye düşünüyorum sence ?" kafamı sallayıp söylemesi ičin teşvik ettim.
"kaç gündür gelmeyen patronum bugün gelecek sanada gösteririm''deyip göz kırptı.''erkek mi?'' kafasını sallarken '' aslında bir bakımdan benim patronum oluyor,buranın sahibi" kafasını kaldırıp etrafta gözlerini gezdirdi aradığını bulmuşcasına memnun halde güldü "hatta şu an mekana giriş yapmakta'' dedi ve daha da mümkünmüş gibi gülüşünü genişletti.

Arkamı döndüğüm de bir daha görmeyeceğim umuduyla dertlerimi anlattığım çocuğu bütün heybetiyle içeriye girerken gördüm bütün gözler Gizemli çocuğun üzerinde mi olur.

''nasıl' Göktuğdan gelen soruyu es geçerek,

Ben sorumu Göktuğa yönelttim.''İsmi ne''

''Cenker Barlas Arıkan''

İşte Gizemli çocuğun ismini öğrenmiştim ''Cenker Barlas Arıkan''

İsmi bir melodi gibi beynimde dans ederken gözlerimiz bir anlığına kesişti ve bana beni ona çeken tebessümünü yolladı.

Gizemli çocuk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin