The Neighbour

Hoofdstuk 12

"Aiden, mijn moeder belde me net. Ze is even met jouw moeder naar de huisarts voor controle," zeg ik tegen hem als ik naar zijn kluisje loop.

Hij knikt en is verder stil. Met een frons tussen zijn wenkbrauwen kijkt hij naar voren.

"Hey, Aiden. Het komt wel goed in sha Allah*. Wie weet heeft ze alleen last van een kwaaltje en valt het allemaal mee," stel ik hem gerust.

Hij zucht en knikt nog eens, alvorens we de weg naar de uitgang van de school lopen. Ik heb er nooit tegen gekund als iemand zich verdrietig voelt. En al helemaal als het iemand is die dichtbij me staat en ik liefheb.

Ik waag een poging om hem wat op te vrolijken door een mop te vertellen.

"Wat heeft een slurf en is goed te drinken?"

Hij haalt zijn schouders op en vraagt wat het is.

"Een oliFanta!"

Ik lach hard om mijn eigen mop en kijk hem dan aan om zijn reactie te peilen. Hij schudt zijn hoofd met een kleine glimlach. "Je hebt altijd al een vreemde smaak in humor gehad."

Ik kijk hem met een zelfvoldane blik aan. Een kleine glimlach is al veel beter dan twee hangende mondhoeken.

~~

"Wat denken jullie van deze jurk?" vraagt Siham aan Melanie en ik.

Ze houdt een donkerblauwe traditionele Marokkaanse jurk omhoog en kijkt ons vragend aan.

"Ik vind deze heel mooi Sisi, maar die lichtroze past veel mooier bij je," antwoord Melanie.

Siham heeft aankomend weekend een bruiloft van haar nicht en vroeg ons om te helpen met een jurk uitzoeken. Aangezien haar moeder een eigen winkeltje heeft met Marokkaanse jurken, heeft ze daar een aantal van meegenomen naar haar huis.

"Ik ben het met Mel eens," zeg ik instemmend.

"Nou dames, we hebben eindelijk de juiste jurk gevonden," zegt Siham blij.

Ze hangt de afgekeurde jurken in haar kledingkast, waarna ze de uitgekozen jurk apart legt.

"Ik zou echt nooit op mijn twintigste al kunnen trouwen," commenteert Melanie.

"Het verschilt natuurlijk per persoon wanneer je er klaar voor bent. Daarbij komen veel meer dingen kijken dan de juiste man vinden. Je moet ook nog samen overleggen over het huis, wie wat gaat betalen, je schoonfamilie et cetera."

Siham knikt instemmend op mijn antwoord.

"Ik denk dat ik pas trouw als ik zeker weet dat alles in mijn leven op orde is. Als we het hebben over de praktische zaken, moet mijn studie dan sowieso al afgerond zijn en ik moet voldoende geld hebben om het huwelijk in te gaan," vervolg ik.

"Het is natuurlijk ook mektab* hoe je leven uiteindelijk zal verlopen en met wie je zal eindigen," gaat Siham tegen me in.

Ik knik bevestigend. Met een kussen in haar handen kijkt Melanie ons speels aan. "Zin in een typisch kussengevecht tussen drie meiden op een donderdagavond?"

Het volgende moment zijn we verwikkeld in een hevig kussengevecht, terwijl we zorgeloos giechelen als tienermeisjes. De rest van de avond zetten we voor even onze verplichtingen opzij, waaronder het scriptie van onze studie, en genieten van het moment dat we na een lange tijd weer met z'n drieën zijn.

-------------------------------------------------------

*In sha Allah= als Allah (God) het wil.

*Mektab= het lot. De weg die Allah (God) voor je bepaalt in het wereldse leven.

Moge Allah subhana wa ta'ala mij vergeven als ik een term verkeerd heb uitgelegd!

Sorry, echt een heel saai hoofdstuk. Het moest er even tussen, want de informatie die via de personages wordt verteld is heel belangrijk voor later in dit verhaal!