The Neighbour

Hoofdstuk 8

''Hier links is de bibliotheek waar Sara en ik meestal tijdens onze tussenuren zitten voor projecten, en daar zijn onze kluisjes,'' eindigt Melanie de rondleiding, terwijl we richting de kluisjes lopen.

Terwijl Melanie en ik onze boeken pakken voor het volgende lesuur leunt Aiden tegen de kluisjes ernaast, en observeert de ruimte.

''Heb jij nog geen kluisje Aiden?'' vraag ik. ''Jawel, hij is tegenover die van jullie. Aangezien ik nog geen boeken heb, heb ik mijn kluisje voorlopig toch niet nodig.''

Ik knik begrijpend en sluit mijn kluisje. Als Melanie ook klaar is, lopen we met z'n drieën naar onze volgende les.

~~

''Hey Aiden, heb jij misschien-''

Omdat ik zo geconcentreerd bezig was met het kiezen tussen de twee kwasten in mijn handen, had ik niet door dat Aiden aan het omkleden was.

Met een shirt in zijn handen en een bloot bovenlichaam, kijkt hij verschrikt op.

''Oh shit, sorry. Ik wist niet dat je nog aan het omkleden was,'' zeg ik terwijl ik mijn best doe om niet naar zijn gespierde lichaam te kijken. Ik wend mijn blik af naar de grond en probeer de kamer uit te lopen, bewust van het feit dat Aiden mij met een grijns aanstaart.

Wat is dat toch elke keer? Eerst kom ik Chase halfnaakt in dit huis tegen en nu Aiden.
Ik probeer zo nonchalant mogelijk de kamer te verlaten, maar ik zou mezelf niet zijn als dat niet lukte zonder een lompe actie te maken. Ik stoot mijn voet aan de zijkant van de deuropening en val languit op de grond.

Achter mij hoor ik Aiden hardop lachen, waardoor ik het ook niet meer kan houden. Terwijl ik mezelf ophijs van de grond, komt Aiden ook zijn kamer uit en kijkt me geamuseerd aan. Hij heeft een shirt aangetrokken, gelukkig.

Ik doe mijn best om zo boos mogelijk naar hem te kijken, maar tevergeefs. We barsten allebei nogmaals in lachen uit. Als we van het lachen zijn bijgekomen begin ik met praten. ''Zeg Aiden, waar ik eigenlijk voor kwam was om te vragen welke kwast ik moet gebruiken. Ik weet namelijk niet welke beter is voor de muur.''

We zijn nu al een week verder en Aiden voelt zich al helemaal thuis op onze school. Ondertussen heeft hij ook al vrienden gemaakt en zit in het schoolrugbyteam. Chase heeft hem daar natuurlijk bij geholpen, omdat hij Aiden heeft voorgesteld aan zijn vrienden. Aiden zit in de pauzes met zijn nieuwe vrienden en ik natuurlijk met Siham en Melanie. Ondanks dat we in de pauzes niet samenzitten, gaan we wel samen naar huis. We hebben immers hetzelfde rooster.

Aangezien het huis van hun nog steeds niet helemaal af is, bood ik aan om te helpen. Linda werkt overdag namelijk en heeft geen tijd om dit allemaal in haar eentje te doen.

Met nog steeds een grijns op zijn gezicht wijst hij een kwast aan -die op wonderbaarlijke wijze nog in mijn handen zijn gebleven-.

''Oke. Zullen we dan nu naar beneden gaan en die muren verven?''

Aiden knikt instemmend en loopt vervolgens voor mij de trap af naar de woonkamer.

~~

''Pfoe, ik kan wel een pauze gebruiken hoor. Mijn arm is helemaal lam,'' zeg ik vermoeid en plof neer op een kruk naast mij.

Samen met Aiden heb ik de muren van de hele woonkamer geverfd en nu moeten we alleen nog de keuken opknappen. Op de bovenverdieping moeten alleen de dozen uitgepakt worden, om vervolgens de kamers goed in te richten.

Aiden legt zijn kwast neer naast de mijne en loopt naar de keuken. ''Wil je appelsap?''

''Ja, graag!''

Met een dienblad waarop de bekers liggen loopt hij de woonkamer in en geeft me een aan. Gulzig drinken we de glazen op.

''Sara?''

''Ja?'' reageer ik.

''Je hebt hier wat,'' zegt hij, terwijl hij met zijn vinger naar mijn neus wijst.

Ik veeg over mijn neus en kijk vervolgens naar mijn hand, maar ik zie helemaal niks.

''Waar dan? Ik zie het nie-''

Voor ik hem tegen kon houden stond hij al op, pakte de kwast van de grond en veegde een hele klodder verf op mijn neus.

''Aiden!'' schreeuw ik verontwaardig.

Hij kijkt me met een geamuseerde blik aan, waarvan de valsheid niet onopvallend is.

''Oke, gaan we het zo doen? Is goed. Je weet niet wat je nu bij mij aangewakkerd hebt he? Volgens mij ben jij je er nog niet bewust van wie je voor je hebt.''

''Oh wat ben ik bang,'' zegt hij sarcastisch met een spottend lachje.

Snel pak ik ook mijn kwast van de grond en smeer zijn gezicht onder. Hij kijkt me verbluft aan en mompelt ''hoe deed ze dat zo snel?''.

Ik maak gebruik van zijn verwarring en veeg met mijn kwast door zijn haren. Hij lijkt weer 'wakker' te worden en al snel raken we in een verfgevecht.

Ik lach als Aiden uitglijdt en dreigt te vallen op de grond. Lang lachen kon ik niet, want hij trekt mij mee in zijn val waardoor ik bovenop hem beland.

Mijn gezicht is gevaarlijk dichtbij die van Aiden en we hijgen lichtjes van de inspanning van net. Hij kijkt me intens aan en mijn wangen vliegen gelijk in vuur. Bewust zijnde van de situatie ontwaak ik van mijn trans en probeer zo snel mogelijk van hem af te gaan.

We schrikken beide op van de deurklink die omlaag gaat, maar voordat we op kunnen staan is de deur al open en staat er iemand in de deuropening.

-------------------------------------------------------
Oeeeeeh, cliffhanger! Wat vonden jullie van dit hoofdstuk? Laat het me weten in de reacties en vote op dit hoofdstuk als je snel de volgende wil lezen! :)