Gördüğüm kişiyle kala kaldım.O buradaydı.Almila buradaydı.Ama o gitmişti ortalıklarda yoktu."Zamanı gelmedi mi sence?"Zamanı gelmişki burdasın almila"Bu sefer sadece senin canını yakmakla kalmıcam gözünün önünde ateşe zarar vericem belkide öldürürüm belli olmaz"Sen hastasın hayrola bunları babana güvenerek mi yapıyorsun?"almilanın babası mafyaydı.Ateş almilayı iyice araştırdığında öğrenmiştik."Hayır tam aksine sadece babamdan yer altından bi yer birde adamlar istedim bu kadar diğer şeyleri ben yapıcam sizin canınızı ben yakıcam"Hodri meydan elinden geleni yap senden korkmuyorum."En son bunu söylediğinde kolunda birçok çizik ve kocaman bir A harfi vardı hatırlıyorsun değil mi"bunu söyleyince kendimi tutamadım ve tokat attım."Şunu çabuk götürün yer altındaki yere"dedi ve iki adam kollarımdan tutup götürdüler.Direnmiyordum çünkü olucakları biliyordum.Çok ıssız bir yere gelmiştik her tarafımızda ağaçlar vardı.Benden ne istiyorduki?.Eskiden beni getirdiği gibi bir depoya getirmişti ama burdan aşağıya inen bir tünel vardı oradan geçmiştik.Sonra beni bi sandelyeye oturttular ellerimi kollarımı bağladılar."Benden ne istiyosun"Hatırlamıyor musun gerçekten masal"
"Neyi""Demiri"İşte simdi herşey yerine oturuyodu.Demir benim eski sevgilimdi ama benden önce almiyla çıkmıştı.Beni ondan daha fazla sevdiği içinde almiladan ayrılmıştı.Almilada bunu kendine yedirememişti.Bizde o kadar çıkmamıştık oysaki 2 ay sadece.Ama onlar almilayla 4 sene çıkmıştı.Ama ben almilayla eskiden sevgili olduğunu bilmiyordum.Biz ayrıldıktan sonra almila bana söylemişti."Demir mi"dedim kısık çıkan sesimle."Evet demir hani senin için beni bırakan demir seni seven demir"Almila biz onunla sadece 2 ay çıktık.Zaten ben sizin eskiden sevgili olduğunuzu bilmiyordum."dedim
"Şimdi ben ne yapıcam biliyor musun. Sana hiç zarar vermicem sadece ateşin canını yakıcam ve sende izliyeceksin hiç birşey yapamıyacaksın.Belkide ölücek senin kollarında sen hiçbirşey yapamıyacaksın."Almila saçmalama yapamazsın"İzle ve gör."1 Hafta Sonra
Ateşin AğızındanTam tamına bir hafta olmuştu meleğimden hiçbir haber yoktu.Bu almilanın işiydi.Gece gündüz demeden her yere baktık bütün depolara ama yoktu hiçbirinde yoktu.Bu sırada kızlar masalin ailesi perişan olmuştu.Benim ailem bile hep masalin ailesinin yanindaydı.Biz rüzgar kıvanç alperle her tarafa bakıyorduk ama yoktu işte yoktu.Sıla telefonumu getirdi.Biri arıyordu açtım.
+ler ateş -ler almila+Ne var
-Aaa ateş canım hiç oluyo mu böyle hiç yakıştıramadım.Sevgilin elimde onun için ölmeyi göze alır mısın?"
+Nerdesin çabuk söyle almila neredesin.?
-Bir saat sonra atıçğım adrese gel."dedi ve kapattı.
O bir saat bir yıl gibi gelmişti.En sonunda mesaj gelmişti.Bizizmkilerle çıktık tabi kızlarda geldi.Masalin babası anneside gelmek istedi ama biz izin vermedik zor oldu ama gelmediler.Arabaya binip hızlı bi şekilde sürdüm.Artık ibre sonlarda olan hız çizelgesini gösteriyordu ama umrumda değildi.Depo gibi yere gelince arabayı durdurdum ve koşa koşa içeri girdim.Bu sırada telefonum çaldı."Sakın arkadaşların gelmeyi düşünmesin"Rüzgara dönüp gelmemelerini söyledim başta hayır falan dedi ama sonrasında ikna oldu.Bekle masalım geliyorum seni kurtarmaya.Bölüm sonu arkadaşlar.Umarım beğenmişsinizdir.Bir sonraki bölümü merak ediyorsanız okumaya devam edin.Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın.Seviliyorsunuz
Yazarınız💖