THE SECRET UNIVERSITY [COMPLETED BOOK 1]

chapter26

Ignore Him.

Pag ka gising ng dalagang si aico ay may naririnig syang ingay sa kanyang silid, tinakpan ito ang kanyang tahinga ng unan subalit hindi parin mawala ang ingay.

'Hindi ba marunong mag respito ang mga to, alam naman nilang may natutulog nakaka istorbo!  Sino kaya ang mga hinayupak na yun! '

Babilis bumangon ang dalagang si aico at inis na inunat ang kanyang dalawang kamay.

Tumingin ito sa salamin at pinag masdan ang kanyang sarili.

"Letse hindi naman ako flat diba?  Lukong leah na yun palibhasa sanay lang sa laylay na boobs nya grrr!---"

Tinignan ng dalaga ang kabuuan nya tilang sinusuri ito.

"At isa pa maganda naman ako sakanya!  Teka!  Oo tama maganda ako sakany no! " pag puri pa nito sasarili.

"Okay lang atleast napupuri ko ang sarili ko no!  Hoy ano ba yan salita ako ng salita na wala namang Tao. "

"Teka sino bang mga hinayupak na yun ang nasa labas ng unit ko at nag sisigawan mga walang mudo! "

Mabilis na lumabas ang dalagang si aico at nakita nya ang dalawang kaibigan na sina thunder at van nag babangayan ang dalawa.

"Ano ba ang aga aga ang ingay nyo! " baka kunot noong bulalaslas.

Natigilan ang dalawa at natulala Kay aico hindi sila makapaniwalang lumabas na si aico sa kwarto nya.

"Aico!!!!  " pag tawag sakanya ni van sakanya sabay yakap. "Namiss kita bakla" naiiyak pang sabi nito sa dalaga.

" I miss you to van" nakangiting sabi ni aico Kay van.

Natigilan sya ng biglang nahagip nh Mata nya si thunder pero tinarayan lang ito ni aico at nagulat naman ang binata.

" may masakit ba sayo?  Gutom ka ba?  Ano sabihin mo aico lulutuan kita" van.

"No van thanks aalis muna ako okay bye! " pag paalam nito Kay van.

Nahinto ang dalaga sa pag lalakad ng nakaharap nya na si thunder, subalit tinignan nya lang ito ng masama at nilagpasan.

"Och" sabi ni van.

At naiwang baka nganga ang binatang si thunder hindi makatayo ng maayos.

"Pa-rang huminto ang mundo ko" mahinang bulalas ng binata dahilan upang hindi marinig ng dalagang si aico.

"Aico point of view "

Sa ginawa kung pag iwas kanina parang binumba ang puso ko sa subrang lakas ng kabog.

Ayokong may mapahamak nanama. Sakin kaya ko ginwa iyon.

Dahil sisiguraduhin kung pag babayaran nila ang ginawa nilang kahayupan sa lahat ng Taong walang Malay,.

'I'm sorry thunder!  I need to do this para lang maligtas ka sorry kong hindi kupa kayang ipag Laban ka I'm sorry, ' usal ko Sabah tulo ng luha.

***

Makalipas ang ilang lingo ay hindi ko parin kinakausap si thunder kahit sya ay iniiwasan nya na din ako.

Oo masakit pero kakayanin ko ayaw kung magpatalo sa kahit na ano o sino.

kasalukuyang nasa garden ako baka upo, nakita ko si thunder, pero iniwasan ko sya ng tingin ayokong makipag titigan sakanya, dahil nakikita ko ang mga lungkot sa mga Mata nya at na kukunsinsya ako sa tuwing nakikita ko syang malungkot.

Aakmang aalis na ako ng biglang hinarangan nya ang daanan ko.

Tinignan ko sya Mata sa Mata at nakita ko ang matamlay nyang mga Mata,

"Iniiwasan mo ba ako? " tanong nya at talaga nalang na gulat ako.

"A-h-h h-indi ah! " utal utal na tangi ko.

"Pero nararamdaman ko! " malungkot na sabi nito.

Damn di ko kayang makita syang ganito parang binubumba ang puso ko.

"May dahilan ba para umiwas ako! " tanong ko.

Nag pakawala sya ng malakas na bugtonh hininga Shaka na salita. " yun ang sabi ng bibig mo  pero iba ang sabi ng puso ko! "

Damn ano ba!  Ano ba ang isasagot ko sakanya huhuhu.

"A-hh GE ali-s na ako! " pag paalam ko pero natigilan ako ng biglang yakapin nya ako.

At may binulong sa tinga ko.
" kung ano man ang dahilan o problem mo willing akong intindihin at unawain ka, dahil mahal kita!  Bye" sabi nya sabay tanggal ng mga kamay nya nanakayakap sakin.

Naiwan akong mukhang tanga sa ere.

Bumilis ang tibok ng puso ko!!! "