Ο άγριος διευθυντής [Book 1] ✔

7: Τι δεν γίνεται αυτό.

Νίκης Pov

"Μωρό μου ξυπνά θα αργήσεις" άκουσα την φωνή του άντρα που αγαπώ να μου λέει δίνοντας μου ένα φιλί στο λαιμό.

"Έλα ρε μωρό μου νυστάζω" παραπονέθηκα.

"Αφού αυτό θες εντάξει" είπε φεύγοντας.

Αχού το καλέ με άφησε να κοιμηθώ.

Μμ εκεί που κλείνω τα μάτια νιώθω κάποιον να μου ρίχνει νερό.

Πετάγομαι από το κρεβάτι και πέφτω κάτω.

"Sorry μωρό μου εσύ με ανάγκασες" μου είπε καθώς είχε σκάσει στα γέλια ενώ εγώ του έριξα ένα δολοφονικό βλέμμα.

Αν μπορούσε αυτό το βλέμμα να τον σκοτώσει θα τον είχε σκοτώσει ίσα με 100 φορές.

"Τρέξε μωρό μου" τον προειδοποίησα και άρχισε να τρέχει και 'γω από πίσω του να τον κυνηγάω.

Καθώς τον κυνηγούσα σκόνταψα και έπεσα κάτω.

Ο Τάκης ήρθε τρέχοντας προς το μέρος μου.

"Μωρό μου είσαι καλά;" με ρώτησε ανήσυχος.

"Ναι μωρό μου" του απάντησα καθώς τον άρπαξα από την μπλούζα και τον έφερα κοντά μου και ένωσα τα χείλη μας.

"Σταμάτα γιατί δεν θα μπορώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου και θα αργήσεις μετά" είπε κοιτώντας με γεμάτο πάθος.

Αναγκαστικά σηκώθηκα και πήγα έκανα ένα μπάνιο και μετά ντύθηκα και πήγα στην εταιρία

Μια δύσκολη μέρα με περιμένει.

Καθώς ήμουν στο γραφείο χτύπησε το σταθερό.

"Παρακαλώ" λέω γλυκά.

"Στο γραφείο μου τώρα" με διέταξε με αυτή την άγρια φωνή του και μου το έκλεισε στα μούτρα.

Ποιος νομίζει οτι είναι;

Κανένας δεν μου έχει κλείσει ποτέ το τηλέφωνο στα μούτρα.

Με νεύρα σηκώνομαι και πάω στο γραφείο του.

Χτυπάω την πόρτα και ακούω ένα περάστε.

"Με ζητήσατε κύριε;" τον ρώτησα ενώ από μέσα μου είχα αρχίσει να τον στολίζω με κάτι υπέροχα επίθετα.

"Ναι πέρασε μέσα" μου απάντησε συνεχίζοντας να διαβάζει τα χαρτιά που υπήρχαν πάνω στο γραφείο του.

Μπαίνω μέσα και πλησιάζω το γραφείο του και κάθομαι στην καρέκλα.

"Σου είπε κανείς να κάτσεις;" με ρώτησε με την αυστηρή φωνή.

Συγγνώμη τώρα και για να κάτσουμε πρέπει να του πάρουμε και άδεια.

Έλεος!

Σηκώνομαι και του λέω ένα "συγγνώμη"

"Πάρε αυτά τα έγγραφα και δούλεψε τα και γρήγορα" με διέταξε.

"Πάρε αυτά τα έγγραφα και δούλεψε τα και γρήγορα" τον ειρωνεύτηκα από μέσα μου.

"Μάλιστα κύριε"

▪▪▪

Καθώς επεξεργαζόμουν τα χαρτιά, ένιωσα την καρδιά μου να πονάει .

Κάτι κακό συμβαίνει.

Αχ θεέ μου κάνε να μην έχει συμβεί κάτι κακό στην οικογένεια μου και στον Τάκη.

Η καρδιά μου εδώ και ώρα συνεχίζει.

Τάκης POV

Τελείωσα την δουλειά μου και τώρα παίρνω το δρόμο για το σπίτι.

Αχ αυτή η βροχή δεν με αφήνει να δω τίποτα.

Βλέπω την ώρα και έχει πάει 8:30 και σκέφτομαι ότι η Νίκη θα με περιμένει σπίτι.

Αυξάνω την ταχύτητα και ξαφνικά ένα αυτοκίνητο εμφανίζεται μπροστά μου
και πέφτω πάνω στο αυτοκίνητο.

Και έπειτα όλα μαύρα.

Νίκη POV

Ντριν

Το κινητό μου άρχισε να χτυπάει σαν δαιμονισμένο.

"Παρακαλώ;" λέω καθώς σηκώνω το κινητό.

"Τηλεφωνούμε από το νοσοκομείο "τάδε" και θέλουμε να σας ανακοινώσουμε ότι ο Δημήτρης Παπαναστασίου βρίσκεται στο νοσοκομείο σε άσχημη κατάσταση" καθώς ακούω αυτό το κινητό μου πέφτει από τα χέρια μου.

"Τι δεν γίνεται αυτό. Όχι" αρχίζω να φωνάζω και τότε τα βλέπω όλα μαύρα.

Story by ~ ntani_ela