Kırmızı Bisiklet

2.4K 50 63
                                    

Yitirmek gibi bulmanın da zamanı vardır.

                                  Yusuf ile Züleyha


Hilal

     Ben Hilal, sakarlığın vücut bulmuş hali gibiyimdir. Elimi değdirdiğim her şeyi yerle bir etmede üstüme yoktur.
    Bu sakarlığım yüzünden kaç sevgilimden ayrıldım, kaç olacak işimi batırdım, kaç defa kendimi rezil ettim artık hatırlamıyorum.

    Bir sakarlık yarışması olsa birinci seçileceğimden şüphem yok. Gerçi ben orada da mutlaka bir şey yapar, alacağım ödülü de alamazdım. 😐

 
     Bir lisede edebiyat öğretmeniyim. Bir tek okula gidince öğrencilerimin yanında sakarlığım geçiveriyor.  Öğrencilerim benim her şeyim. Hayatta en zevk aldığım an onların yanı 😊🎈

       Fakat okulun dışına adım attığım an elim ayağım birbirine dolanıyor sanki. Bu yüzden hep yalnızlık çektim. Bir çok sevgilim beni sırf bu nedenden terketti. Aslında onlar da haklı. Başlarına getirmediğim şey kalmadı.
     Bir keresinde bir  erkek arkadaşımla bir cafeye gelmiştik. O bir kola söyledi ben de çay.  Garson tepsiyi getirirdiği sırada ben de  tuvalete gitmek için ayağa kalkmıştım .  Ama kalkmaz olaydım.  Nasıl başardım bilmiyorum ama bizim garsonla çarpıştımız sırada  hepsi sevgilimin başından aşağı döküldü.  Sonra üstünü başını sileyim derken bir de sandalyeden düşürdüm. O da yetmedi kaldırayım derken ağzı masaya çarptı ve çocuğun ön dişleri kırıldı. 😑

     Sonuç olarak ayrıldık. Düşünün o benim en uzun ilişkimdi. Sadece 1 ay. 🙄 Tüm sevgililerimin başına bu ve buna benzer şeyler getirdiğim için belki de bana çok bile dayanıyorlar.

    Ailem de benden şikayetçi. Her üç laflarından biri "aman dikkat et Hilal , yine mi kırdın Hilal , bıktık artık Hilal , evde cam eşya kalmadı Hilal "   Hilal Hilal Hilal !
  Aynı cümlelerden ,seslerden bıkkınlık geldi. Ama elimde değil ki bunlar. Benim suçum değil. İsteyerek yapmıyorum. Elimden kayıyor napayım 🙄

     Herkesi her şeyi kaybediyorum bu şekilde. 😔 Yakında ailem bile bana sırt çevirecek. Aslında ayrı bir eve çıkmak istiyorum ama babam ayrı eve gidersen bir daha konuşmam senle diyordu. Ben de kıyamıyordum. Evde en çok söylenen annem ve kızkardeşlerimdi.

     Bu durumda ayrı eve çıkamıyordum. Evdekilerin benden tek kurtuluşu evlenmemdi ama o da bu sakarlığım ile mümkün görünmüyordu.

    O yaz hep birlikte tatile çıkma kararı almıştık. Minik bir pansiyonda ailece bir haftalık tatil...

    Tabi sakarlığım tüm tatili azaba çevirmesin diye beni çok fazla ayak altında tutmak istemiyorlardı. Ben de sinirlendim ve plaja gitmeye karar verdim. Hazırlandım evden çıktım. Kumsala uzanıp kitap okuyacaktım.

    Kulaklığımı taktım ve kumsala doğru yollandım. Çalan şarkının verdiği hazla elimi kolumu sallayarak ritim tutuyordum. Birden sert bir şeyin bana çarptığını hissettim. Ağzımın üstüne yere yuvalanmıştım. Arkamı dönüp baktığımda kırmızı bisikletli bir adam gördüm. Telaşlı bir şekilde bana yaklaşıyordu.

    İlk defa benim sakarlığımdan değil de bir başkası yüzünden düşmüştüm.

Bölüm sonu

Okuduğunuz için teşekkürler 🍀

  
 

    
    
    

SAKARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin