Oyuncak

499 44 27
                                    

Boran

    Kendimi çok kötü hissediyordum.  Elif onun kızı çıktı diye değil. Sırf inadı yüzünden onu benden koparacak diye..

   Eve geldiğimizde Elif uyuyordu. Bir yanına ben bir yanına da Hilal uzandı. Olanlar aklıma geldikçe kanım çekiliyordu.. Bir de ben Elif'i yıllarca arayıp sormamıştım. Pislik adamın tekiydim. Belki de gerçekten Elif'i hak etmiyordum.

  Yatağın içinde oflayarak yan döndüm. Hilal fark etmiş olacak ki kafasını uzatıp bana baktı.

--İyi misin Boran ?

--Değilim Hilal nasıl olayım ? Ne yapacağız biz ? Neden yaptırdım ki o testi ? Yok ben gerçekten Elif'i hak etmiyorum .

--Saçmalama Boran.  Nereden bilecektin böyle olacağını.. Mehmet'le bir daha konuşsak güzellikle , belki yola gelir..

--Gelmez Hilal. O adamın derdi inat..  İnadından yapıyor..

--Off !

--Bir kaç haftaya kadar mahkeme olur. O vakit ne yapacağız ?

   Dönüp tekrar Elif'e sarıldım. O güzel kokusunu içime çektim. Sarı saçlarını okşadım.

Hilal

    Elif kısa süre önce girmişti hayatıma tıpkı Boran gibi.. Ama gerçekten güzel bir aile olmuştuk.  Gerçek bir aile.. Elif 'e her baktığımda benim de içim acıyordu..Bir de Boran var tabi.  O da bu süreçte çok yıpranmıştı ve Elif'i sahiplenmediği günlerin vicdan azabını da bu günlere yükleyecek gibi duruyordu.. Neye ,kime ve nasıl destek olacağım? Her şey birbirine karışmıştı.

  Dua etmekten başka bir şey gelmiyordu elimden.

Boran

    Mahkeme zamanı zannettiğimden de hızlı gelmişti.  Hakim tabiki de Elif'i gerçek babasına (!) vermişti..

   Yarın Elif'i götürecektik.. Tüm hayatım , vicdanım, masumluğum ,her şeyim onunla beraber akıp gidecekti.. Etimden et koparıyorlardı ama ben ölüyordum..

   O gece Elif'i Hilal ile birlikte erkenden uyuttuk.  Çünkü ikimizin de Elif'e yapacak bir açıklaması yoktu. Hala bir şey diyememiştik. Nasıl söylenirdi ki 3 yaşındaki çocuğa bu durum?

   Salona indigimizde ikimizin de ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu. Elif'in yere düşen oyuncağına çarptı bakışlarım.  Hilal'in de aklından aynı düşünce geçmiş olacak ki ikimiz de birden oyuncağa eğildik. Ve bakışlarımız karşılaştı.  O an hayatımda hiç ağlamadığım kadar çok ağladım. Hilal ile birbirimize sarıldık ve sarsıla sarsıla saatlerce o oyuncağın başında ağladık. O minik, o eski, o saçı dağılmış bebeğin başında.

Bölüm sonu.

Okuduğunuz için teşekkürler 🍀

SAKARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin