Güne gözlerimi ağrıtan güneş ışınlarıyla açtım. Bedenimi sarıp sarmalayan adama başımı çevirip baktığımda hala uyuduğunu gördüm. Şu bir haftada bana ettiğini bırakmayan adama aşkla baktım. Şu bir hafta da neler mi oldu ? O bir haftanın acisini misliyle ödetmişti bana. Günde sadece bir kere yemek yememe izin veriyordu. Oda sadece güç toplamam içindi. Her ne kadar 2. Günümüzde zerda hanim artik dönmemiz gerektiğini herkesin kanlı carsafi beklediğini söylesede baran carsafi yollatmis bir süre daha burda kalacağımızı söylemişti. Zerda hanim ilk baş ses etmeyip kabul etmişti. Ama dun kesin bir dille uyarmış artik gelmemiz gerektiğini kesin bir dille beyan etmişti. Baran daha fazla annesini kızdırmamak için kabul etmişti. Ve bugün dönecektik. Her nekadar dönmekten çekinsemde dile getiremiyordum. Berivan ve asminin diline düştüğümden kesin emindim. Melek asmin onuda yanlız bırakmak uzsede bu öküz ağaya karşı koyamamak benim elimde değildi. Hipnoz etmiş etkisinde kapılıyordum. Kollarının mengenesinden kurtulmaya çalışsamda daha sıkı sarılıp buna mani oluyordu. Güç bela kalkıp kendimi banyo ya attım. Ihtiyaclarimi giderip kısa bir duş aldıktan sonra havluya sarılıp odaya geçtim. Baranın hala uyuduğunu görmek içimi rahatlattı. Dolaptan hemen giyeceğim kıyafetleri seçtim. Arkama dönmemle kahveliklerin vücudumu arsızca süzdüğünü görmek utanmama yetmişti. Yanima yanaşmaya başlamasıyla nefesimin daraldığını hissettim. Daha fazla yanaşmasina izin vermeyip. Koşturarak kendimi banyoya kilitledim. Nefes nefese kapınin arkasina yaslanip soluklandim. Kapınin vurulmasiyla irkilsemde sonradan aptal bir gülüş yerleşmişti yüzüme.
"Aç şu kapıyı güzelim ne bu şimdi benden kaçmak noluyor? " birde soruyormuydu gercekten arsiz adam.
" yeter baran yoruldum artik biraz aci bana ya " arkadan gelen şen kahkayı görememek kendime küfretmeme neden oldu.
"Tamam güzelim birşey yapmayacaktim zaten hadi çık kahvaltı edip gidelim." Rezil oldum ben ya adam ne düşünüyor ben ne yapıyorum. Alkış bana. Hemen üstümü giyinip kapıyı açtım. Kafamı uzattığimda kimseyi görememek içimi rahatlatmıştı. Hemen banyodan çıkıp odaya geçmemle bir çift kolun belimden sarmasiyla küçük bir çıglik attim. Sirtimi duvara yapiştirip bedenini bedenime yapiştırmasiýla gözlerimi pörtlettim.
" korkuttun beni bee adam" sitemimi belli etsemde pek işe yaramadı anlaşılan.
" seni kaç kere daha uyarcam avukat hanim sen benimsin ve hic bir yere gidemezsin." Sozlerini bitirmesiyle dudaklarima kapanmasi bir olmustu. Bedenime bir kez daha aclikla sömurmüs sahip olduğunu bir kez daha uygulamalı gostermişti.
Güc bela barandan kurtulmuş kahvaltimızi etmiş konağa dogru yol almaya başlamıstik. Konağa geldimizde herkes bizi buyuk bir sevinçle karşıladi. Bir kişi hariç. Baranla yanina gidip kendimizi affettirme çabalarına girdik.
"Meleğim ama bizim gitmemiz lazımdı çocukların gidebileceği bir yer değildi." Ufacık bir yalandan ne çikar hoş yalanda sayılmazdı. Bir çocuk için zararlı bir ortamdı. Baranda bunun farkına varmış gibi biyik altından sırıtıyordu.
" evet guzel kizim dilan ablan dogru diyor." Diyip bakislari beni bulmustu.
"Yalan soyluyosunuz siz halam dedi eglenceli bil yele gittilel. Balayina gittilel dedi." Diyip kollarini goğsunde birlestirdi. Bu hangi gorumcemin işi acaba asminden baskasi olamazdi kesin.
"Hangi halan dedi bunu sana meleğim." Merakla sorduğum soruya ters bir cevap alsamda tahminlerimde yanilmamistim.
"Bana melek deme ben asminim. Digel asmin soyledi." Kesinlikle o kizi gebertecem sinirle barana baktim. Hepsi onun yuzundendi.
"Yok kizim asmin halan seni kandirmiş saka yapmissana sen bizim gittiğimiz yerde sıkilirdin biz oyuzden seni goturmedik. Gel ve şimdi babaya saril." Diyip kollarini acan koca adama baktim. Kizina sıkı sıkıya sarilan adam ne guzel bir baba. Bir insana babalik anca bukadar yakişırdi. Ben dusuncelerime dalmiş giderken dumura donmeme neden olacak soru melekten gelmişti.
