Hayattan yine okkali bir tokat yemistim. Acidan zevk alir hale geldim. Mazoşist bir hal almistim artik. Bu hayat beni ne cok yormustu boyle. Recebin rojdaya aşik olmasi hayra alamet degildi. O kizin dune kadar gozu baranda degilmiydi. Peki ya recep bunlari bilmiyormuydu. Simdi neden boyle olmak zorundaydi ki! Mutluluk, huzur denen seyler bize ugramayacakmiydi peki? Rojdanin bu konaga gelmesi demek benim huzurumun kacmasi demekti. Tam bitti derken yeni sorunlar neden çıkıyordu. Daha cekilcek cilem mi var allahim diye sitem etmeden alamadim kendimi. Recep kararliydi alacakti rojdayi canindan cok sevdigi abisini karşısına alarak yapacakti bunu. Nasil oldu nasil sevdirdi de bu kadar inandirdi aklim bir turlu almiyordu bunu. Hala kabullenmekte zorlaniyordum. Recebin sinirlenip konaktan gitmesinin ustunden henuz bir kac saat gecmisti. Tum konak hayretler icinde baka kalmistik ardindan.
"Şu abime inanamiyorum o kizin cirkefligi 5 koy oteden biliniyor abimi nasil kandirdi o kiz anlamiyorum." Berivan yine agzina gelenleri cekinmeden siralamisti. Herkesin merak ettigide bu degilmiydi zaten.
"Kesin buyu yapti o cadi abime" yine siralama ayniydi. Once berivan simdi asmin degismiyor. Ablasindan sonra mutlaka diyecek birsey buluyordu.
"Ana kabul etmeyeceksiniz dimi?" Berivan merak ettigim soruyu sormustu ama cevap belliydi sanki.
"Ben nedesem bos kizim abin istedikten sonra baban onu alir getirir bu konaga gelin diye." Hakliydi şivan aga yapardi bunu.
"Hem artik bilirsiniz ki recep agadir. Baran hala kabul etmedi agaligi." Hakliydi avjinin vurulmasindan sonra konaga donmustuk ama agaliga donmemisti.
"O kiz buraya gelirse ben onu yolarim ana bilesin" asminde o potansiyel vardi yapardi kesin.
"Sus kiz o da senin yengen olacak o nasil laftir oyle. Ben simdi alacam seni ayagimin altina." Sevmesede gelinlerini koruyacak biriydi zerda hanim. Kendi kizlarindan asla ayirmazdi. Ona gelin gelenler yasardi.
"Ee sen gorursun ana hele bir tersligini goreyim yapiyom mu? yapmiyom mu?" Annesinin kinayan bakislarina aldiris etmeden savurmustu tehtitlerini.
"Yenge sen niye susuyorsun? Bisey demeyecekmisin?" Ben ne diyebilirdim ki?
"Belki gercekten seviyorlardir birbirlerini belki dusundugumuz gibi olmayacak bilemeyiz." Hepsi saskinlikla bakakaldi ne diyo bu kadin dercesine.
"Sen iyimisin yenge o kiz sana etmedini birakmamisti hatirladigim kadariyla nasil boyle diyebiliyorsun. Bu kadar iyi olmak benim bunyeye zarar." Evet oyle olabilir ama herkes degisebilirdi bana gore.
"Belki degismistir." Umut tu iste sadece umut... kucagimda uyuyan melege ve karnimdaki umuda bakarak dokulmustu bu iki kelime.
Aksam karanligi cokmus evin erkekleri donmustu isten. Recep haricti. Kimbilir nerdeydi kimse bilmiyordu. Sofra kurma telasi sarmisti kadinlari terastaki masaya kurulan sofrayla aile fertlerini masada topladik. Tam yemege baslayacakken recebin gelmesiyle rahat bir nefes vermisti zerda ana ve sivan aga. Ogullarinin ulkeyi terk edebilecegini bile dusunduklerinden emindim.
"Iyi aksamlar" ruhsuzca kullanmisti bu cumleyi. Tartismaya mecalim yok der gibiydi. Herkes bunun farkina varip sessizce kurulan sofradaki yiyecekleri tuketmeye basladilar. Recepte bize eslik etmisti. Arada bir bakislarinin abisini buldugunu fark etsemde baran farkinda olmadan yemegine devam etti.
Yemekler yenilip yerini caylara devrettiginde konu tekrar acilmisti sivan aga tarafindan.
"Ogul de bakam sen rojda kizimizi gercekten istermisin?" Baranin sinirlendigini cenesinin kasilmasindan anlamistim. Bu konusmada yer alak istemedigini yanimizdan ayrilarak gostermisti.
"Isterim baba " babasindan cekindigi icin kisa kesmisti. Sahmaran erkekleri babalarina cok saygi duyuyordu.
"Oda istiyor mu ben gittim mi almadan gelmem istemiyorum derse kafani kirarim haberin ola." Recep istemeden gulmustu bu cumleye.
"Oda istiyor baba merak etme." Kararlilikla demisti istiyor emindi. Belliki konusmuslardi bu konuyu. Recep ve rojda ayri iki kutuptu. Rojda recebin asla olmam diyebilecegi biriydi simdi ne olduda oyle birine asik oldu bilmiyorum.
Recep sarisin kiz severdi esmer asla almam derdi. Karim olacak kisi sessiz sakin uysal olacak derdi. Rojda bunlarin tam tersi. En onemliside temiz kalbi olacak derdi. Rojda ve temiz bir kalp neyse. Demekki buyuk konusmayacakmissin. Hadi hayirlisi demekten baska care yoktu sanirim. Yarin haber gonderilecekti aksama kiz istiyoruz..
Yatagin soguk carsafi urpermeme neden olmustu. Neyseki vakit kaybetmeden kocamin sicak gogsune dayamistim basimi.
"Özur dilerim." Neden ozur diliyordu bu adam boyle bana bir hatada yapmamisti ki.
"Ne icin bu özur." Gogsunden kaldirdigim basimi suratina dogru hafif kaldirdim.
"Engel olamiyorum diye. Recep o kizi getirirse sen yine mutsuz olacan diye korkuyorum guzelim. Ama sana yemin ediyorum sana en ufak bir zarar veremeyecek bunu bil." Korktugunu o kadar net belli ediyorduki gozlerine bakman yeterdi anlaman icin.
"Artik bana ne yapabilir baran bak bebegimiz bile yakinda dogacak insallah. Belli ki seviyolar birbirlerini sen abilik gorevini yerine getir ve arkasinda dur. Senden guc almaya ihtiyaci var." Anlima kondurdugu opucukle hayat bulmustum sanki.
"Bu kadar iyi olma kadin. Bu dunya iyileri kabul etmiyor." Bu dunyayi iyiler kurdu kotuler ele gecirdi.
Sabah uyandigimda baran yanimda yoktu. Yine erkenden ise gittigini dusunerek saate baktim. 7.30 du hizla yerimden kalkip yine hizla bir dus aldim. Ustume bir kot birde uzun bir gomlek gecirerek mutfaga indim. Kahvalti hazirliklari bitmis masaya tasiniyordu. Bende yardim edip tasima islemine yardim ettim. Zerda hanim durgun bir vaziyette sofranin basinda duruyordu. Elimdekileri masaya birakip yanina oturdum.
"Ana iyimisin? Ne bu hal?" Daldigi yerden cikip bakislari beni buldu.
"Iyiyim kizim kotu bir haber aldim oyuzden boyleyim merak etme." Ne olmustu yoksa barana mi bisey olmustu.
" ne kotu haberi ana" yuregim agzima gelmisti resmen kotu haber ne olabilirdi.
"Karsi koyun agasinin oglu dun ölmüs. Vurmus namussuzun teki kacmis. Ona uzulurum. Daha 25inde gencecik bir fidandi." Baran bu yuzden erken cikmisti demekki. Uzulmustum gencecik cocuklarin boyle yok olmasina tahammulum yoktu. Ama elden ne gelir koca bir HIC..."
Saatler aksam saatine yaklasirken bir hazirlanma telasina girmisti herkes. Baran gelmeyecekti. Hem bulunmak istemiyordu. Hemde cenaze evinde olacakti. Sivan aga ve recep bugun olup bitmesini istedikleri icin ertelememisti. Malesef ki benide yanlarinda suruklediler.
Araba cocuklugumun gencligimin gectigi konagin onunde durunca burayi hic ozlemedigimi fark ettim. Arabadan inip melegin elinden tutarak konaga dogru yurudum. Ayaklarim ardina bile bakmadan kacmak istiyordu ama yapamiyordu. Kapida bizi karsilayan barzan aga ve sidar aga eslik ederek yukaridaki avluya cikardilar. Sidar aga herzaman ki abi sicakligiyla sarip sarmalamisti. Barzan aga ise suratima bile bakmamisti. Yukariya ciktigimizda benim catlak arkadasim şilani gormek mutlu etmisti. Beni onuda yakinda isteyeceklerdi. Bu isteme icin gelmisti sanirim bugun buraya. Hizla boynuna sarilip bu aksamin biran once bitmesini diledik beraber.
Kizi isteyip konaga donmustuk nihayet yol boyu kimseden ses cikmamisti. Sanki kiz istememisizde cenazeden geliyormusuz gibiydi. Sessiz ve buruktuk. Recepte bile o heyecani gorememistim. Sanirim ölen kisi recebinde sevdigi biriydi. Konaga vardigimizda kucagimda uyuyan melegi amcasina verip konaga girdik. Melegi yatirdiktan sonra kendimde odaya girdigimde barani uyurken gormek rahatlatmisti. Aklim onda kalmisti. Bende banyodaki ihtiyaclarimi giderip geceligimi giydikten sonra yanina uzanip huzur buldugum kollarda uykuya daldim.
Sabah konagin kapisinin yumruklanma sesiyle tum konak ayaga kalkmistik. Yumruklanma seslerinin ardindan yerini bagirma sesi alinca yataktan ciktik. Baranda bende saskinlikla suratimiza baktik. Bu ses bir kiza aitti. Ustume sabahligimi cekip kapida bagaran kisiye baktik. Sari uzun saclari ben burdayim diye bagiriyordu resmen iyide bu kimdi.
"Recep cik disari bana bunu yapmadigini soyle."
Bu kiz kimdi receple ne alip veremedigi vardi ki...