"Ne nişanlısı baba sen ne dersin?" Baran sert cikan sesiyle kukremisti babasina. Ne bekliyorduk ki olacaği bu değilmiydi. O gun hastaneye geldiginde bunu anlamamismiydin dilan zaten şu an neye bu kadar şasiriyorsun ki. O artik baranin nisanlisi senin kuman. Ic sesim hakliydi sanirim. Aptal gibi tekrar inaniyordum mutlu olacagima bu sefer tamam diyordum.
"Beni duydun oğul girde kayinvalidenle kayinpederinin elini öp saatlerdir seni beklerler." Bakislarimi barana cevirip ne yapacagini merakla bekledim. Onunda bakislari bana donunce gozlerindeki caresizliği gormek gozumden akan yaslara neden olmustu.
"Benim adima karar vermekten vazgec artik şivan ağa. Artik âga benim benim sözüm geçer bu evlilik formalite olacakti cocuk olduguna gore artik onada ihtiyac yok bu boyle biline." Ilk kez babasina karsi gelmesi sasirmama neden olmustu. O babasini idol olarak gorurdu. Benim yuzumden ilk kez karsi geliyordu. Buna sevinsem mi uzulsemmi bilememistim.
"Ben şivan ağa sozunu tutamadi dedirtmem bu evlilik olacak bunu soyledim baran ağa" tum konak bu 2 kusagin agasinin tartismasini korkuyla izliyorduk. Goz mercegime takilan kisiyle bakislarim onu buldu. Avjin, gelecek zaferi heyecanla bekliyordu. Yuzundeki varla yok arasi tebessum ben tehlikeliyim diye bağırıyordu. Arkasindaki anne babasi da kizlari gibi bekleyisteydi.
"Senin ağaliğin kalmadi aga benim ben ne dersem o. Ya simdi onlari yollarsin yada ben karimi alir giderim sivan aga. " barani ilkkez boyle goruyordum. Sanirim hatasini anlamisti artik bana askimiza sahip cikiyordu. Askla baktim tekrar tekrar sikica siktim ellerini. Burdayim hala dercesine.
"Beni tehtit mi ediyorsun sen?" Biran once bitmeliydi bu sacma tartisma yoksa hic iyi seyler olmayacakti.
"Tehtit degil baba olacaklar bunlar." Sivan aga korkuyla bakti ogluna. Oglu ilkkez karsi geliyordu ona. Bakislari birlesen ellerimize kaydi ve tekrar ogluna dondu.
"Bu kadar kararlisin yani oglemi baran ağa. Peki sen nasil istersen kapi orda al karini defol bu evden. Bu eve ancak avjini alirsan donebilirsin bunuda boyle bil." Kararla konusmustu sivan ağa ve tekrar devam etti.
"Recep ogul bundan sonra ağa sensin ağabeyin ağaliktan vazgecmistir." Baran elimi kirarcasina sikiyordu elimi ofkelenmisti babasina. Yine benden cikariyordu sinirini belki ama oda guc almak icin yapiyordu bundan emindim.
"Dilan esyalarimizi topla. Berivan sende meleğinkileri hemen gidiyoruz burdan." Sert sesiyle konagi inletmisti. Korkuyla yerimde ziplayip hizla odaya gectim. 2 bavul cikardim. Birine benim kiyafetlerimi birinede baraninkilerini koyup bavullari kapiya cikardim. Baranin bakislari beni bulunca hizla yanima gelip bavullari alip cikis kapisina koydu. Berivanda melegin bavulunu cikardiginda hizla onunkinide alip arabanin bagajina yerlestirdi.
"Dilan hadi neyi bekliyorsun melegi al gidiyoruz." Basimi tamam anlaminda sallayip hizla melegi kucagima aldim. Bakislarimla herkese uzgunlugumu belirterek arkami donup barana dogru hizla yurudum.
"Ogul anani birakip nereye gidersin babandir o sesin yapma." Zerda hanimin yakarisi tum konakta bir heryatcasina cinladi kulaklarimda. Hersey neden bu kadar zor olmak zorunda ki.
"Boyle olmasi gerek ana sen sıkma canini. Hadi dilan." Hemen melegi arka koltuktaki yerine yerlestirip kendimde ön koltuktaki yerimi aldim. Baranda yerine gecince arabayi hizla kullandi.
"Baran yavas olurmusun?" Yaptigi yanlisin farkina varip arabayi yavaslatti.
"Nereye gidecez baran" bakislari kisa sureligine beni buldu ve tekrar yola odaklandi.
"Ciftlik evine yavrum." Tamam anlaminda basimi sallayip arkama yaslandim.
Ciftliğe geldigimizde heryer zifiri karanlikti. Saate baktigimda gece 2yi gosteriyordu. Baran bavullarimizi odaya cikartirken bende uyuyan melegimizi kucaklayip yatagina yatirdim.ağrilarimdan öturu artik bu kizi tasimak zor oluyordu. Baran her nekadar kizsada dinlemeyip tasimistim. Kendi odamiza gectigimde barani yatakta uzanirken buldum. Bende yanindaki yerimi alip basimi gogsune yerlestirdim.
"Baran simdi ne olacak." Simdi ne yapacaktik.
"Bilmiyorum güzelim yat uyu bugun cok yoruldun dinlen yarin ola hayr ola." Gozlerim bu emre itaat edip uykunun kollarina birakti.
Gozlerimi sulu opucuklere maruz kalarak acmak zorunda kalmistim. Bir yanimda melek bir yanimda baran beni opmelere doymuyorlardi. Bu hallerine kahkaha atmadan duramamistim.
"Yahu durun yeter." Guluslerimin ardindan zarzor konusmustum.
"Sende kalk bize mama ver aciz yoksa seni yerizz.." melegin bu hali hem cok tatli hemde urkutucuydu. Korkmaliydim kesinlikle.
"Evet mama istiyoruz yavrum hemen." Baranin bakislari yarisi acikta olan dekolteme kaymisti. Mamanin altindaki fesatligi allahtan melek anlamiyordu. Ac bakislarla tum bedenimi suzmesi rahatsizlikla kipirdanmama neden olmustu.
"Tamam sakin olun gencler hemen hazirliyorum kahvaltiyi." Hizla yerimden kalkip banyo kendimi attim. Arkamda kahkaha atan bir baba kiz birakarak.
Kahvaltidan sonra hazirlanip doktora gitmek icin yola cikmistik. Her nekadar gerek olmadigini soylesemde dun kendimi fazla yordugum icin barani engelleyememistim. Neyseki saglik durumumuz cok iyidi 2bucuk aylik hamileymisim. 1 ay sonra cinsiyetini ogrene bilirmisiz. Bu bir ay nasil gecerdi simdi. Benide baranida hatta melegimizin bile buyuk bir heyecen duygusu sarmisti.
Doktardan cikip tekrar ciftlige donerken hepimizin keyfi yerindeydi. Taki kapidaki misafirimizle karsilanana kadar.
"Bunun burda ne ısi var.?" Baran benden once sormustu bu soruyu. Avjin kapinin onunde bizim gelmemizi bekliyordu. Hizla arabadan ikimizde cikmistik. Melege birazdan onu alacagimi soyleyip barana yetiserek avjinin karsisina dikildim.
"Hosgelmissin agam. " kucumsercesine bakislari beni buldu.
"Ne isin var burda avjin" avjin baranin sorusunu es gecip bana dikti yilan dilini.
"Sana agamdan uzak dur demedim mi onu karnindaki picle kandirmis olabilirsin ama vazgecmeyecem bilesin. Kimbilir o cocukta kimden agamdan oldugu ne malum." Ne diyor bu kadin sinirle yanagina attigim tokat onu zerre etkilememisti bile.
"Lafini bil avjin seni öldürurum benim kadinima laf etmek sana dusmez simdi defol burdan hemen. " avjinin ardi ardina akan goz yaslari iyi bir oyuncu oldugunun gostergesiydi. Gercekten barani sevdigine inansam. Icim aciya bilirdi. Ama o hanimagaligi seviyor barani degil.
"Neden agam neden onda olupta bende olmayan ne benide sev raziyim agam raziyim 2. Kadin olmaya raziyim. Sesimi bile cikarmam soz veriyom." Bu nasil bir yuzsuzluktu. Bakislarimi barana cevirdigimde sabir dilenircesine gok yüzune bakti.
"Ben bu evliligi hic bir zaman istemedim bunu artik anla. Benim kalbim yanimdaki kadina ait. Baskasi o kalbe asla giremez. Bunu o kucuk beynine sok artik." Ahh be adam sokma tabi ben yeterdim o kalbe tek. Askla parladi bir anda gozlerim. Gelde sevme bu adami. Pamuklara sarar yine severdim. Yine ve yeniden... aptala bagladigimin farkina varip tekrar konusmaya kulak verdim.
"Beni sevmen icin benimde mi intihar etmem gerek agam haa yaparim bende yaparim. Yeterki sev " deyip cantasindan cikardigi silahi basina dayadi. Baran hizla beni arkasina saklayip herhangi bir tehlikeye karsi beni ve bebegimizi mengenesi altina aldi. Melegi arabada biraktigima bir kez daha sevindim korkabilirdi. Bakislarim arabaya kaydiginda oyuncagiyla oynadigini gormek rahat bir nefes vermeme neden olmustu.
"Ben intihar edince benide sevecekmisin agam." Bende boylemi gozukuyordum disardan acaba bir ruh hastasi gibi.
"Sakin yapayim deme sen onu yapsanda yapmasanda ben seni asla sevmeyecem. Yine dilani sevecegim bunu anla. Birak o elindekini hadi." Korkuyla barani ceksemde engel olamiyordum. Ustune dogru yurumesiyle ateslenen silahin onune gecilememisti. Son duyulan ses avjine aitti.
"Beni hic bir zaman unutamayacaksin ağam..."
Bam bam bamm
