Benim artik bir umudum vardi. İcimde dokundugumda hissettigim evladim. Anne olma duygusunu bana dogmadan tattiran bir umut. Artik etraftan gelen sesler olmayacakti. Kizimiz olsa bu sefer erkek diye tatsizlik cikaracaklardi. Oyuzden ilk evladimin erkek olmasi beni mutlu ediyordu. Gonul isterdiki boyle olmasin ama lanet toreler iste.
Baranla hastaneden cikar cikmaz konaga donmus mujdeli haberi herkese vermistik. Zilgitlalarla nerdeyse tum mardine bunu duyurduklarina eminim. Aslinda konaga gelmek gibi bir niyetimiz yoktu. Ama avjinin ölumunden sonra baran mecbur kalmis konaga gelmistik beni tek birakmak istemedigi icin. Konak bir saat gecmeden tebrik icin gelen insanlarla dolup tasmisti bile. Tebrikleri kabul ederken bile yorulmustum artik. Melegin uykusunun geldigini fark eder etmez elinden tutup odaya dogru surukledim. Odaya girer girmez yatagi acip uzanmasini sagladiktan sonra yanina bende kivrilarak derin uykunun beni almasini bekledim.
Yanimdaki kipirtilarla gozlerimi araladigimda gozume carpan ilk sey kahvelikler oldu.
"Baran nerdeydin saat kac?" Merakli bakislarla beni kendine ceken adama baktim.
"Arkadaslar geldi konuklardan kurtulunca disarida kucuk bir kutlama yaptik guzelim uyandirdim senide" basimi tamam anlaminda sallayip tam uyuyacagim sira aklima gelen seyle korkuyla barana baktim.
"Melek, melek nerde baran?" Bu halimden memnun olmuscasina bir tebessumle gozlerime gorsel bir ziyafet cekip konustu.
"Merak etme odasina goturdum. Anne babanin yaninda yatilmaz simdiden ögrensin bunu küçük cadi." Baba kizin iliskisine hastaydim.
"O daha cocuk baran ne anlar ondan." Sitemle soylemeden edememistim.
"Çocuk mocuk sabah beni cildirtmayi becerdi ama. Hem isimiz yarim kaldi hemde damat cikardi basima. Ondan cocuk degil olsa olsa cadi olur. Bu yasta neler planliyor o bucur." Ahlaksiz adam beni utandirmaktan zevk oliyordu.
"Delirdin mi be adam sahi sana sormadimi naptigimiz konusunda bisey o durumu nasil acikladin." Bebek telasindan bunu tamamen unutmustum.
"Bosver guzelim benim aklima geldikce ben deliriyorum. O yuzden gel yarim kalan şu işi tamamlayalim hemen." Sozlerini bitirir bitirmez ustume cullanmasiyla gelen istilaya engel olmak cok zordu.
"Baran cok uykum var ya nolur cok yorgunum." Gercekten de halim yoktu. Yalan degildi.
"Merak etme guzelim birazdan ne uyku ne yorgunluk kalacak." Dedigi gibide oldu. Ne uyku denilen şeyi birakti. Ne de yorgunluk ikisini de bedenlerimizde tekrar tekrar tukettik.
Yeni bir sabaha daha gozlerimi actigimda barani yanimda bulamamistim. Saate baktigimda sekiz oldugunu farkedince baranin beni uyandirmadan neden gittigine soylenip durdum. Hemen yataktan firlayip guzel bir dus alip uzerime yesil elbisemi gecirdim. Saclarimida hizla kurutup at kuyrugu yaptim. Rahat etmek icin seffaf babetlerimide ayagima gecirdikten sonra bir alt kata indigimde sofra coktan toplanmisti. Zerda hanimi sedirde oturdugunu gorunce yanina gecip musade isteyip yanina oturdum.
"Daye kusuruma bakma uyuya kalmisim bir daha olmaz." Zerda hanim bu halime anlayis gosterircesine tebessum etti.
"Bu aylarda olur guzel kizim. 2 canlisin artik 2 kati dinlenmen gerek." Hakliydi artik cok yoruluyordum. Bir sey yapmasamda yoruyordu beni.
"Saol ana" hala kirginliklarim vardi aslinda bu konaktaki herkese belki tek sebep sivan agaydi ama. Digerleride susup boyun egmisti. Yalvarmalarima aldiris etmeden. Uzuntulerimi gormeden. Sevdigim adam icin sadece kabulleniyordum. Herzaman yaptigim gibi susup bekliyordum.
"Ana baran ciktimi." Cikis olmasi ihtimaldi tabi ama nereye gitmisti.
"Cikti evin erkekleri kizim islerine gittiler." Ise gitmis olmasi rahatlatmisti. Icimi avjin olayinin pesinde ilerlemesinden sıkılmıstim artik. Basimi tamam anlaminda sallayip kaynanamin israriyla mutfaga yollanmistim. Mutfaktaki yardimcilar bana coktan mulellef bir sofra hazirlamislardi. Masayi gormek acikma hissimi iki katina cikarmisti. Masaya kurulup herseyden mumkun oldukca yiyip bebegimin ve kendimin karnini doyurdum.
"Hey masallah yengem bunlarin hepsini sen mi yedin." Ahh yine mi sen.
"Evet berivan ben yedim. Ne o artik yediklerimide mi saymaya basladin sen" cokta yememistim oysaki.
"Yenge şu tepsiye bir bak dolu bir tabak gorebiliyor musun?" Gozlerimi tepside gezdirdigimde gercekten birseyin kalmadigini fark ettim.
"Onlarin hepsinde azar azar vardi o yuzden bitti berivan" utancla basimi egmistim.
"O tepsiyi ben hazirladim. Dedigin gibi azcikta koymadim. Boyle yemege devam edersen abimi elinden kaciracan demedi deme bak" bunun dusuncesi bile sinirlenmeme yeterde artardi.
"Berivan ne diyon sen ya cok yemedim ben ne demek abimi elinden kaciracan" goz yaslarimi tutamiyordum artik. Izinsiz akip gidiyordu.
"Yenge saka yaptim yaa özur dilerim nolur aglama yaa saka valla saka doymadiysan biraz daha koyayim." Telasla onume meyve ekmek koymasi bu sefer gulmeme neden olmustu.
"Ha soyle gul yaa hamilelik pskolojini ustumde deneme birdaha kaldiramam." Basimi tamam anlaminda saglayip peygamber efendimizin bir sunnetini yerine getirdim. Bir elime uzum bir elimede ekmegi alip afiyetle miğdeme indirdim.
Karnimi doyurduktan sonra sedire oturdum. Bir zerda hanim bir kizlar karnimi oksayip bebegime seslenip durmalari artik yormustu beni. Melegin yoklugunu fark eder etmez yerimden kalkip melegi aradim. Odasinda kosede bir yerde agladigini gormek korkutmustu beni.
"Melegim noldu dustunmu canin mi yaniyor." Cevap vermeyip aglamasi dahada meraklandirmisti beni.
"Melek kizim noldu soyle bana" aglamakli gozlerle bana bakip konustu.
"Artik kimse beni sevmiyor. Herkes onu seviyor." Deyip karnimi gostermesiyle bogazima bir yumru oturdu.
"O senin kardesin biz ikinizide ayni seviyoruz." Bu sozlerim o nu sinirlendirmisti.
"O benim kardesim degil." Kardesinden nefret ediyor. Bizim duyarsizligimdan kendime lanetler okudum.
"Nasil degil melegim allaha beraber dua etmedik mi biz istemedik mi allahtan kardes istiyoruz demedik mi?" Boynuma sarilip tekrar icli icli agladi. Engel olmadim aglamasini bitirmesini bekledim.
"Ama onun yuzunden kimse benimle oynamiyor. Kimse beni sevmiyor." Hemen sarilmamiza son verip bana bakmasini sagladim.
"Oyle birsey yok o senin kardesin guzelim. Ikinizide cok seviyoruz cokta sevecez. Sadece o simdi aileye yeni girdigi icin herkes heyecanli. Oyuzden boyle biraz duyarsiz davranmis olabiliriz. Senden özür diliyorum meleğim herkes adina özür diliyorum. Nolur affet bizi kuzum. Affet." Hep boyle olmaz mi zaten bilmeden kirariz sevdiklerimizi farkinda olmadan yasatiriz uzuntuyu onlara. Bizde bu kadar insan farkinda olmadan kirmistik melegimizi.
"Benide seviyor musunuz gercekten." Ama ben sana ölürdum bee melegim.
"Sevmek ne kelime guzelim. Sana ölurum ben. Canimdan bir parca sen bir parca baban bir parcada icimde 3nuzdende bu hayatta vazgecmem. Birinden vazgec deseler kendimden gecerim sizden asla." Boynuma tekrar sarilip sessizce mirildandi.
"Seni seviyorum anne."
Biliyorum cok kisa diye soyleneceksiniz. Ama hastayim bu halimle ancak bu cikti. Iyi aksmalar. Hepinizi cok seviyorum.
😘😘😍😍
Instagram : nesibeakkoyun takip edin lutfen❤
