26.bölüm

8.4K 333 26
                                    

Hayat bu sefer oyununu recebe oynamisti. Ortada bir oyun donuyordu ama neydi. Kizin yakarislarindan sonra recep apartopar odadan cikip kizi kolundan tutup konaktan cikarmisti. Arkasinda da merakli bizleri birakmisti. O kiz kimdi recep kiza ne yapmisti. Eski sevgilisimiydi acaba rojdayla evlendigini duyunca uzulup hesap mi sormaya geldi acaba. Bunlarin cevabini ancak recepten ogrenebilirdik. Recep bize gelip derdini anlatirmiydi peki orasi muallakti. Artik kafamdaki bu dusuncelerden uzak dursam iyi olacakti. Zaten suanlik bir cevabi yoktu.

"Hadi kizlar kalkin konagi pislik goturuyor biri gorse bize demedigini birakmaz." Kizin derdine dusup oldugumuz yerde kalakalmistik.

"Ya yenge bugunde yapmayalim anamda yok zaten babamla ciktilar ya aksama kadar gelmezler." Kaynanam ve kayin pederim hastaneye gitmisti.

"Oldu canim tabi aksam gelmeyecekler zaten dimi aksam gorduklerinde ne hesap verecez" bu kiz niye bu kadar tembeldi.

"Ayy yenge yapmadik deriz gel otur sence o kiz kimdi?" Anlasildi berivanin cani dedikodu cekiyordu.

"Ayy yenge nolur ya bence de gel otur bu firsat birdaha ele gecmez. Calisanlara deriz bir kabasini alirlar ugrasmasinlar hadi nolurrr" ben bu kizlara hep yeniliyordum. Ben cok mu safim acaba.

" iyi tamam basimin belalari." Ikisi de birden ellerini cirparak sevinclerini gosterip oturduklari yere dahada bir yayilarak yanlarina cektiler beni.

" yenge sence o kiz kimdi ya"  bunun cevabini bende bilmiyordum ki.

" bilmiyorum berivan inan bilmiyorum. Abiniz rojdayi cok sevdiginden bahsetmiyormuydu. Sirf bu yuzden abisini bile karsisina aldi unuttunuz mu?" Ikisi de basini sallayip onaylayan miriltilar cikardi.

"Abimin rojdayi sevdigine inanmiyorum ben yenge. Abimin istedigi gibi biri degil ki." Bende inanmak istemiyorum buna gercekten.

"Ne fark eder asmin abin tercihini yapmis bize saygi duymaktan baska bir sey gelmez."  Bakislarimi etrafta gezindirirken melegin ortada olmadigini fark ettim.

"Kizlar melek nerde." Telasla ayaga kalkmam bir olmustu.

"Sakin ol yenge ya anam goturdu. Son dakka bizim ki mizmizlandi anamda dayanamayip goturdu." Hastane de onun ne isi vardi ki. Orda daha cok mizmizlanacagina adim gibi emindim.

Bu muhabbete artik son verip aksam icin hazirlik yapmamiz gerekti. Kizlarla ayaklanip aksam hazirligina hemen basladik. Temizlik yapamadik bari soframiz konussunda laf yemeyelim dimi ama. Nihayet aksam olmus evin tum fertleri donmustu bir kisi eksik olarak. Fatih her zaman yaptigi gibi ayak ustu sofradan otlanip ailesine guzel bir gulumseme  bahsetmisti. Evin nesesi bir de fatihti. Heleki melekle biraraya geldiklerinde ikisinin arasindaki bag cok farkliydi. Hic kimse bunu çozememisti henuz. Fatih bir dolmayi kendi agzina atiyor diyerini melege. Melek te o soslu dudaklariyla amcasini opucuk yamuruna tutuyordu. Bu nasil bir askti boyle. Onlarin bu mukemmel anlarini bozmadan herkes yavasca masaya kuruldu.

"Amca sen ne cok yemek yiyon ya banada ver." Biz desek yemez hanfendi ama.

"Hayir sana yok hepsini ben yiyecem." Melegim saka yaptigini anlamayarak dudak bukunce tum masada şen bir kahkaha koptu. Amcasida bu haline dayanamamis once kocaman bir opucuk kondurmus sonrada agzina tekrar bir sarma koydu. Melekte bunun keyfini cikararak begendigini belirten miriltilar esliginde sarmasini yedi. Onlarin bu halini gordukce elim istemsizce karnima gitmisti. Benim oglumla da boyle vakit gecirecek amcalari insallah. O zaman cok mutlu olurdum. Bu manzara tarihi imkansiz bir goruntuydu cunku. Huzur veriyordu izleyene mutluluk tebessum hepsini birden yasattiriyordu. Baranda ne dusundugumu anlamis olacakki karnimin ustundeki elini acitmayacak kadar guc verircesine sıktı. Bakislarim muhtesem kahveliklerine bakinca tekrar tekrar asik oldum. Sen ne guzel bir adamsin boyle bee adam die icimden gecirmeden edememistim.

Yemekler yenilip caylar icildikten sonra recebi biraz daha bekleyip gelmeyecegine inanip herkes odasina cekilmisti. Biz de baranla odamiza cekilip biraz muhabbet etmenin bize iyi gelecegini dusundum.

"Bu ara cok yogunsun bee adam ozluyorum seni." Sozlerim hosuna gitmis olacak ki carpik bir gulus sergiledi onume.

"Ozlediysen ozlem giderebiliriz yavrum hemen hemde." Kafasini bana yanastirmaya baslamasiyla yavasca itip durdurdum.

"O manada demedim baran ya beraber bisey yapamiyoruz." Sozum biter bitmez kendini yataga sirt ustu devirip ellerini basinin ustunde bagladi.

"Haklisin guzelim ama sana demedim agaligi tekrar basima saldilar isler baya birikmis recep ve fatih islerle hic alakali degiller ilgilenmemisler o yuzden cok bosladim sizi." Babasi sonunda ikna etmisti demekki.

Hafta sonu sen ben melek birseyler yapalim mi gezelim oda sıkıliyo hem hergun evde bugun can sikintisindan analarla hastaneye gittiler dusun yani. Konaktan cikayimda neresi olursa olsun diye dusunuyor kiz heralde." Sozlerime sadece kucuk bir tebessum etmisti.

"Tamam guzelim bakariz. Ama once biraz ozlem giderelim." Biranda ustume cikmasiyla agzimdan cikan ufak cigliga engel olamamistim.

"Baran ya aklin hep orda." Benim duymamis gibi boynuma islak opucuklerini siraladi. Huylandigim icin gulmeden edememistim. Konak kapisinin paldir kuldur acilmasiyla baranla birbirimizden ayrilip bakakalmistik. Bu kimdi bu saatte hemen ayaklanip ustumuze cekiduzen verip odadan ciktik. Bizden baska kimse duymamisti sanirim baska kalkan yoktu sese. Gelen kisiye baktigimda recebin dugunu gormek rahat bir nefes vermeme neden oldu. Ama ayakta durmakta zorlaniyordu. Dengesini kaybedip yere dusunce baran hizla merdivenleri inmisti arkasindan bende. Benim yardimima ihtiyac duymadan bir cirpida kaldirip sedire oturttu.

"Oglum ne bu hal lan bok var bu kadar içiyorsun." Kizdigini belli edercesine kufurlerini tek tek siraladi kardesine.

"Ben icmiyimde kim icsin abi kim." Bir insan neyden icerdi peki. Kimileri zevkten kimileri eglenceden kimileri ise dertten. Recep dertli tarafti sanirim.

"Noldu kardesim de abine her derdin vardir bir caresi elbet anlat sen abine." Basini olumsuz anlamda salladi.

"Anlatamam abi ama inan ben bir sey yapmadim." Ne yasiyordu da bu kadar karamsardi recep.

"Inaniyorum aslanim ben sana hadi anlat ki abin arkanda dursun anlat." Recep once yutkunup sonra derin bir nefes vererek konustu. Konusmaya basladiginda ise keske konusmasaydi diye bilmistim sadece.

"Ben öldürmedim abi yemin ederim öldurmedim"....

Recep birini öldüremezdi...

Instagram:   nesibeakkoyun

Mardin AğasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin