TUTSAK!

TTSK:7

BÖLÜM ADI :KIZIL KÜRKLÜ TİLKİ VE KURT

NOT: BÖLÜM DÜZENLENMİŞ OLUP OLMAYAN SAHNELER EKLENMİŞTİR. SABIRLI BEKLEYİŞİNİZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM MlsSmyÖngt

  Aletta elleri kolları bağlı halde bir deponun içindeydi. gözleri hafifçe karardı. İlk olarak üşümesi kesildiğinde Newyork'taydı. Gülşah'ın naif kadınsı kokusu hemen arkasından ona doğru geliyordu. Odada ki boydan boya olan cama düşeceğinden korktuğu her an daha da yaklaştı. Bir nevi cesaret testi yapıyordu kendine. sağlam olmasa buraya camı koymayacaklarından bir o kadar emin fakat camın kırılgan yapısından dolayıda her an tuzla buz olacak endişesi içerisindeydi.

Cama yakınlaştığında tüm şehri minik ayaklarının altında ezebileceğini düşünüyordu.

 'Bu bebekte nereden çıktı!' Annesinin ses tonundan dolayı içeriye girenin sevgili avukatları Sarah olduğunu varsaymıştı. Annesi bir o aptal kadına bağırırdı çünkü. Onları dinlemeyi bırakıp elini camın yüzeyine koydu. Şehrin gri dokusuna gözgezdirdi. Sokaklar evler ışıklar bile gözünde demirden başka bir şey ifade etmiyordu.

Burasının müthiş olması gerektiğini düşünüyordu. Sarah onlara ofisinden bahsederken müthiş bir manzarası olduğundan bahsetmemiş miydi? Fakat gördüğü tek renk griydi. Annesinin konuşmasına kulak kabarttığın da 'Nasıl yani gidiyor musunuz?' dedi Sarah dehşete düşmüş bir şekilde.

 Gülşah oturduğu yerden kalkıp kadının yanına gitti. Sırtını sıvazladı. 'Mercan için daha iyisini yapmalıyım Sarah onu burada koruyamam' Sarah kucağında ki mızmızlanan çocuğu koltuğa koyup Gülşah'a döndüğünde ağlıyordu.

'Neden ama?'

Gülşah gülümsemesini daha da büyüttü. Sanki tüm hüzünleri alt etmek için. 'Ömrüm boyunca dedemin küçük torunuydum Sarah. Ne yaparsam yapayım dedemin beni hep koruyacağına inandım. Bir gün o sığındığım yeri yok ettiler. Ben bir başıma bu sefer etrafımdakilerin hüznümü paylaşmasını istedim. Çevremde ki herkesle oynayıp insanların acı çekmesini izledim. Daha sonra Tanrı bana korumak isteyeceğim bir şey verdi.' Annesinin uzattığı eli tutmak için bir an önce kendi yarattığı cesaret testinden uzaklaştı. Varlıyla güvende hissettiği kadının beline sıkıca sarıldı.

'Sarah kızım benim tüm günahlarıma bedel olarak gönderilmiş en masum şey. onun için yaptığım her şey beni yavaş yavaş öldürürken  gülümseyebiliyorum.'

  ...onun için yaptığım her şey beni yavaş yavaş öldürürken gülümseyebiliyorum.'  

  ...onun için yaptığım her şey beni yavaş yavaş öldürürken gülümseyebiliyorum.'  

  ...onun için yaptığım her şey beni yavaş yavaş öldürürken gülümseyebiliyorum.'  

...beni yavaş yavaş öldürürken gülümseyebiliyorum...

Sesler kulağında yankılanırken koltukta ki bebek ağladı. Ağladıkça daha gür bir sesle feryat etmeye başladı. Sonunda ses kayboldu. Ama ağlama sesi durur durmaz bir yenisi başladı. Aletta yaşarmış gözlerini açtığında bir an nerede olduğunu idrak edemedi.

 Üstü başı kir içinde birkaç çocuğun ona korku dolu bakışlar atıp ağladığını görünce kendisinde korkulacak ne olduğunu algılamaya çalıştı. Bağlıydı. hareket edemiyordu. Bulunduğu yer midesini bulandırıyordu. Annesi artık Newyork'ta değildi. Annesi ölmüştü. O ise dosyaları çalmak için gittiği son işinde psikopat bir adamın eline düşmüştü. Tutsaktı... Ve kaçmıştı.