|TAMAMLANDI|
Burası Mardin'di taşıyla, toprağıyla kan kokan şehir.
Ve bizim hikayemizi Azat Alemdar yazmıştı.
*
''Sen iyi bir adamsın Azat.'' Gözlerindeki sakinlik dediğimle birlikte yerini hırçın bir öf...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
K A F E S'23
Gözlerim odadaki tıkırtılarla açılırken uyku mahuru gözlerle Azat'a baktım. Dolapta bir şeylerle ilgileniyordu. Yatakta biraz doğrulup kendime gelmeyi bekledim.
"Azat?" Seslenmemle bana döndü. Bendeki bakışları bugün daha başka bakarken kaşlarımı çattım. Gözlerindeki yorgunluk silinmiş gibiydi.
Karşımdaki adamın kurak toprakları ilk kez yeşermiş gibiydi.
Azat beni cevapsız bırakınca yanına gitmek için yataktan kalktım. Yanına gittiğimde kol düğmelerini görünce kendime engel olamayarak tebessüm ettim. Bu adamın kol düğmelerine olan zaafına rağmen takamıyor oluşu garibime gidiyordu.
Elinden bir tane alıp sol gömlek koluna takmaya başlarken birkaç gündür isteyeceğim şeyin tam vaktiydi.
"Azat?" Başımı kaldırıp gözlerinin içine baktım. "Ben evime gitmek istiyorum orayı temizlemem ve birkaç eşyayı almam gerek." Dediğimde gözlerimin içine baktı. Bakışlarındaki tereddüdü görünce bu ifadenin silinmesi için kendimden emin bir şekilde bakışlarına karşılık verdim.
"Git ancak Şiyar seni getirip götürecek." İsteğimi kabul etmesiyle gülümseyerek başımı sallayıp diğer düğmeyi taktım. Ardından kendim için kıyafet alıp banyoya girdim. Gül kurusu uzun elbiseyi giyip odaya girdiğimde Azat telefonda bir şeylerle uğraşıyordu. Melek'e baktığımda uyuduğunu görünce sessizce odadan çıktım. Konak hala sessizdi. Kimse uyanmamıştı. Mutfağa girince Ayşe'nin çaydanlığı ocağa koyduğunu gördüm.
"Günaydın Ayşe." Bana dönünce gözlerinden akan uykusuzluk buradan bile belli oluyordu. "Hayırdır uyuyamadın mı?"
"Günaydın gelin ağam, uyuyamadım. Hep kabus gördüm durdum." Sesi fazla yorgun çıkıyordu. Yanına gidip omuzlarında tutarak minderlere sürükledim.
"Hadi geç biraz dinlen." Dediğimde başını olumsuz anlamda sallayıp omuzlarındaki ellerimden kurtulmaya çalıştı. "Ayşe yorgunsun işte geç dinlen azıcık. Hem sen bana dinç lazımsın. Bugün konakta olmayacağım her şeyle bu halde ilgilenemezsin."
El mecbur minderlere oturdu. Ona dik dik bakınca rahatsızca yerinden kımıldayıp uzandığında içim rahatlayarak arkamı döndüm. Yumurtaları haşlamak için cezveye doldurduğum suya koyup ocağın üstüne pişmeleri için bıraktım. İki tepsi çıkarıp kahvaltılıkları yerleştirirken bacağımda hissettiğim kollarla korkuyla irkilerek arkama döndüm. Zilan gülümseyerek bana bakıyordu onu görünce rahatladım.
"Neden uyanıksın Zilan?" Genelde biraz daha geç uyanırdı. Erken uyanmasına şaşırmıştım. Kollarını bacaklarımdan çekip arkasında birleştirdi.
"Susadım yenge." Masum çıkan ses büyüttüğü iri zeytin gözleriyle usta bir ressamın elinden çıkmış çok güzel bir resim gibiydi. Saçlarını okşayıp dolaba ilerledim. Sürahiyi alıp bardağa doldurdum. Elimden alarak kana kana içince haline güldüm. Bakışlarım derin bir uykuya dalan Ayşe'ye kaydı. Onu anlıyordum. Annemin ölümünden beri benden fazlasıyla kabuslar görmüştüm. Hala görüyordum ama bu artık sıklıklar olmuyordu.
