XXXIII

1.4K 123 39
                                    

Nje nga ditet me te keqija qe kishte perjetuar ne jeten e saj.Gjithcka ishte kthyer permbys. Kleo ishte kthyer ne shtepi me prinderit e tij me ndjenja te vrara, te thyera.Ndersa ajo kishte vrapuar ne dhome me lote ne sy,kishte paketuar cdo rrobe te nevojshme derisa e dorezuar u hodh ne shtratin e saj dhe perplasi koken mbi jastek.Me ngasherim qante,shkaterrohej,vuante sesi tere bota e saj u shemb ne vetem disa caste,nga vetem nje video,nga vete ajo qe kishte lejuar te rrembehej nga emocionet,nga papjekuria qe tashme kuptoi qe kishte.Kurre nuk ishte treguar e matur,kurre nuk kishte ruajtur veten,binte pre e provokimeve,e fjaleve te bukura.

Kishte vrapuar drejt deres menjehere kur mamaja i foli per here te fundit te largohej nga shtepia.Asaj fuqi si kishte fjala,ti shpjegonte atyre se cila ishte arsyeja ishte me Xhulion,tere ajo ngaterrese,ata do te kujtonin se ajo po e shpikte per te dale nga situata.Por askush se dinte se c'kishte hequr ajo qe nga fillimi i takimit me Xhulion,madje madje qe nga fillimi i atyre endrrave.Budalliqe,trillime,perralla me mbret do te bertisnin.E prape veten jashte shtepise do e gjente.Kot mundohej,ajo gjykohej e per kete skish asgje cfare te bente.

 Serxho pa te motren me valixhe ne dore dhe rendi pas saj.  

(Doli nga halja dmth)

Por prinderit i rrembyen krahun edhe e larguan nga Iva.I shpjeguan shkurt e qarte qe me ate vajze s'duhet ta cilesonte moter,por Serxhos nuk i interesonte.Te kishte fjetur me Kleon,e te qendronte me djalin qe ishte lidhur me shoqen e tij,Brisilden,nuk duhet ti kushtonte nje moter.Te mohonte te vetmen qe e kuptonte ne ate familje,sepse prinderit i merrnin shpirtin.Iven e burgosen pas mesimeve edhe ashtu donin te benin dhe me te,Iva e shpetonte,e nxirrte jashte shtepise,bindi edhe prinderit qe ai te vazhdonte gjimnazin ne Tirane,ajo e mbronte,ajo e lejonte te jetonte rinine qe Iva kurre s'mundi ta shijonte.

Pa marre parasysh uleritjet e vellait e duke pare kercenimet me sy te se emes,u largua me fugonin e pare qe gjeti per ne Tirane.Lotet me zor i thithte sepse te tera ngjarjet i rrotulloheshin ne koke si per dreq,por e mbajti veten.Force nuk mund ti jepte vetes dot,sepse ajo nuk ishte e tille,skishte fuqi ti mbushte mendjen prinderve qe ajo nuk ishte edhe nje femer aq e rendomte sa mendonin ata;jo me te ngrinte kryet e te vazhdonte perpara ne jete.

Gjate rruges vendoste here pas here ndonje liber perballe fytyres te leshonte ato lote qe me s'mund te qendronin te kycur.Mbante librin disa minuta derisa te mblidhte veten.Kishte njerez,e ata nuk ishin me te mire se prinderit e saj,madje ata nuk e njihnin fare.Po cfare thoshte dhe ajo,kete te sotme,as prinderit e saj nuk po e njihnin,kur merr ate qe se pret nga prinderit,cfare pret disa nga te panjohur?Fshinte lotet tutje e vendoste serish kufjet ne vesh.Dhe ai mesazh i Xhulios si nje ogur i zi,me Xhulio jeten e kishte nje lemsh,pas Xhulios,lemshi u zmadhua me shume.Vete ajo ishte nje lemsh,lemsh qe kurre sdo te zgjidhej.

Kur mberriti ne Tirane,shkoi drejt atje ku kishte pasur shtepine me qera me pare.Por nje tjeter lajm iu dha sot,nje lajm qe kishte ku ta bente me keq ate lemsh qe kishte formuar.Mesa duket djaloshi ia kishte dhene dikujt tjeter shtepine,nuk e priste qe me ajo te kthehej pas kaq kohesh,e kishte shume kliente qe kerkonin strehe per te futur koken,ai nuk do te priste ate.Gjithsesi,ajo nuk i vendoste faj.As ajo vete nuk e priste qe ajo te kthehej ne kete vend te turbullt ku vetem kujtime te pakenaqshme mbante mend.Sapo shkelte ,te tera i ktheheshin si nje tornado,nje kohe e me pare ishte nje studente e thjeshte,as ne gjimnaz e as ne universitet nuk i kishte ndodhur si ato ngjarjet neper libra e filma,asnje ndjenje,asnje pelqim,po ku e dinte ajo qe tronditja e vertete do i vinte ne momentin kur ajo te arrinte moshen e pjekjes,pjekjen qe nuk e kishte kurre.

Ulur ne nje nga stolat e parkut me valixhet anash,kontrollonte kontaktet ne telefon.Nuk mund t'i thoshte Kristit.Kristi ishte shpirt i lire,nate per nate do te bente ndonje feste ne shtepi ose minimumi te merrte ndonje femer ne darke e do te behej rremuje.Ades e te tjereve si kerkote dot,e dinte qe do i bezdiste,do pranonin por vetem per hir te shoqerise se tyre,e Iva nuk donte te ishte nje barre per shoket e shoqet e saj,sepse e dinte dhe vete si ishte te ndiheshe ne siklet ne nje situate.Sic ishte ndjere ajo dite per dite ne kohen kur ishte me Xhulion.

Pa edhe ne whatsapp ku Serxho i kishte bere bllok,e dinte qe ai se kishte dashur ate gje,e kishin detyruar prinderit.Do te thoshte qe ata e kishin mohuar vertete si bijen e tyre,tashme e vetme ne mes te rruges.

E papritur syri i ndaloi te Klivia.Vajza e tezes se saj.E vetmja nga fisi qe kurre nuk e kishte gjykuar ate sepse vete ishte fiks si Kristi,shpirt i lire edhe ajo,e gatshme per aventura,madje ishte lidhur shume here,me keq se Kristi,ajo i merrte djemte ne shtepine e saj.Tezja e saj e kishte pranuar kete menyre jetese te se bijes,ishte ndryshe nga mamaja e saj,tezja nuk kishte aspak mentalitet,e lejonte te bijen te shijonte jeten e saj sic te deshironte,gabimet do te ndikonin ne jeten e saj jo tek e mamase se saj..Prandaj ajo e linte bijen te bente c'te donte.

Klikoi ne numrin e saj dhe e telefonoi menjehere.

'Livia'foli me mallengjim.

'Iva?Ti je mi debile?'e kuptoi qe Klivia u gezua sapo degjoi zerin e Ives,kishte kohe pa e degjuar dhe folur me te.

'Po une debilja jam'buzeqeshi ajo.Disa lote i rreshqiten kur kuptoi qe tashme vetem disa persona i kishin ngelur ne jeten e saj.Me shume i vinte te qante kur ndjeu ngrohtesine e Klivias,ate ngrohtesi qe nuk e kishte ndjere qe kur Xhulio u largua prej jetes se saj,ate ngrohtesi te prinderve qe e ftohen menjehere dhe ngurtesuan edhe zemren e Ives.Te pakten kishte Klivian,ate shpetim,ate drite te vogel ne erresiren qe kishte mbuluar boten e saj.'Si ke qene?Si eshte tezja dhe xhaxhi Shpati?Jeni bere per mall'

'Neve na thua?Pse vec ne do kujtohemi?Budalle.Ca ke bere ti?Me dukesh e merzitur,dallohesh nga zeri,do takohemi sesben ne kafe e do mi tregosh te gjitha gjerat e ca ke ti qe rri e merzitur okej?Okej.Po si jane ata andej,Serxho ishte bere yhyy gjithe ai pjeshke e pash ne facebook'tallej ajo me Iven por vetem trishtim mund te ndjente ajo nga fjalet qe i tha Klivia.

'Jo dhe aq mire por se pari dua te te kerkoj dicka.Eshte e rendesishme'

'Fol'

'E ke problem te qendroj ne apartamentin tend me ty derisa te gjej nje shtepi ku te vendosem pergjithmone'

'Pergjithmone?'ajo fjale e madhe e habiti.S'do te kthehej me ne Durres kushurira e saj?Vriste mendjen Klivia por nuk i kushtoi me rendesi.'Sigurisht qe po moj debile,kur te kam braktisur ndonjehere une ty?'

I Prangosur Nga TIWhere stories live. Discover now