L'italiano

278 16 9
                                    

Spitali ishte i bukur dhe me lule.

Gjyshja ime erdhi nga fshati dhe e mbushi gjithe dhomen e madhe me lule.

Ajo rrinte gjithmone me mua dhe me puthte gjithmone koken.

Isha akoma e fashuar dhe kisha akoma tubin ne hunde.

S'mund te merrja fryme pa te.

Mora vesh qe kisha ndenjur tre dite ne ate spital.Tani ishin bere gati nje jave.

Varrimi i prinderve te mi ishte bere diten qe gjyshja me gjyshin tim erdhen nga fshati.

Une nuk shkova.Kembet nuk me leviznin per atje.

Me dridheshin.

Isha e zemeruar me ta.Dhe doja ta dinin dhe ata.

A e dinin valle?

Nga tymi i futur ne mushkri,ato ishin demtuar dhe nuk mund te merrja fryme pa ndihmen e asaj tuboje.Duhet te kalonin koke,ndoshta vite,por gjithmone duhet ta kisha afer ate bombel oksigjeni,ne rast se frymemarrja me bllokohej.

Ndienjen e te diegurit nuk e shpjegonte dot.Thoshte se ishte dicka mendore.Mu duk se me quajti te cmendur.

Ndoshta isha.

Figura e vogel e gjyshes leviste neper dhome.Ajo gjente gjithmone dicka per te bere.Babai(ashtu i flisja une gjyshit)lexonte gazeten ulur ne karrigen afer dritares.Mengjesi ishte i fresket edhe pse ishte fillim korriku.Dritaret ishin hapur dhe freskonin dhomen tanime te vogel te spitalit.

Momenti qe kuptova gjithe gjendjen,eshte i trubullt per mua.Nuk mbaj mend se cfare kam bere apo me ke kam folur,por mbaj mend se ishte Fabrizioja ne kete dhome.Bashke me nje vajze,por ate se mbaj mend.Nuk mbaj mend e cfare fola.Pse ishte ai ketu?

Kur e pyeta hallen ajo u ndie ne sklet dhe tha me te shpejte se duhet te ishte ndonje komshi i vjeter i babit.Genjeshter.Babi tha qe e kishte koleg.Dhe nuk e tha me shume qejf.

Jam ulur kembekryq ne krevat,me tubin qe me kalon ne hunde duke pare veten ne kamer e telefonit te ri.Ishte nje dhurate nga xhaxhai.Supozohej qe te me gezonte.Ndodhi dicka shume me ndryshe.

Fillova te qaja duke kujtuar gjerat qe babi me blente sa here qe i kerkoja dicka.Asnjeri s'mund te me qetesonte.E bertitura e Eidenit dhe pellemba e tij e beri.

Po prisja qe Klajdi me te tjeret te me sjellin akulloren.Do te ishin vonuar ne supermarket.Nje infermiere erdhi dhe me hoqi serumin.Iku bashke me gjyshen e cila me tha se do takonte pak doktorin.

Gjyshi ndodhej akome atje i perqendruar ne gazete.Babi i ngjante shume atij.Ndonjehere me dukej sikur ishte ai ne dhome dhe syte me lageshin,por sapo ndeshja syte e Eidenit ata thaheshin.Ai asnjehere s'i ka pelqyer cupelinat qaramane.Ashtu na quante mua dhe Sofine sa here qanim.

Dera u hap dhe zhurma mbushi dhomen e madhe.Te gjithe ishin me nje tase akullore ne duar.

U fut e para Sofia me Leon.Me pas ishte Klausi me Eidenin dhe ne fund Klajdi me dy tasa te medhej akulloreve.

Ata pershendeten te gjithe dhe mbuluan krevatin dhe karriket aty rrotull duke u zhytur ne tasat e akullores te cilat kishin shije nga me te ndryshmet.

Klajdi me zgjati tasin e madh shumengjyresh te akullores dhe u ul afer meje duke i mbledhur edhe ai kembet si une.

Ishte nje vit me i madh se une,16 .E falenderoj per kete.Kudo qofte.Syte mu lagen dhe ndesha syte e Eidenit.Mos me ruan gje mua ai.Gjeta justifikim akulloren dhe futa nje luge aq te madhe sa me te vertet fillova te qaja.Qeshen.Luga e Leos dashje pa dashje futej dhe te tasi im.Per here te pare nuk i thashe gje per kete.

Beautiful LiarsWhere stories live. Discover now