Mengjesi erdhi shpejt.Ishte ora 6 kur syte i kisha filxhan dhe qendroja me syte ngulur ne tavan.Mendja ime vazhdonte te fluturonte te nata e mbremeshme dhe te tigri Nikolai.
Ugh,akoma arrija ta ndieja frymen dhe aromen e tij.Me dukej akoma sikur ai ishte ketu siper meje dhe me zihej fryma.Fillova te beja freski me duar po me kot.
Mos do fillosh te lagesh tani?!
Idiote
Pamundur te qendroja me ne dhome,zbrita poshte ne kuzhine.
Shtepia ishte qetesi.Salloni ishte bosh.Te shperndara mbi tavoline ishin gota dhe fruta te thata,ndersa disa shishe alkoli qendronin bosh ne dysheme.
Nisa t'i mbledh e te rregulloj sallonin Hapa deren e ballkonit ne menyre qe te dilte jashte era e rende e alkolit.
Kur u futa ne kuzhine,vendosa ta bej une mengjesin sot.Nxorra tiganin dhe filliva te bej brum per petulla alla shqiptarçe.
Lashe peullat te skuqeshin ne tigan dhe fillova te shtroj tavolinen duke e cuar ne te mjalte dhe recele nga me te ndryshimit.
Po hiqja tiganin e fundit ne petulla kur Fabrizio hyri ne kuzhine.
"Che stai facendo piccola?"me perqafoi dhe mori nje petull ne dore.
"Colazione.Provali."e nxita te provonte petullat.
E kafshoi gati te teren dhe po pertypej tere nge.
"Umm,sono molto deliziosa."
"Bon apetit.Me ndihmo t'i cojme ne tavoline tani."
Bashke beme rrgullimet e fundit dhe Fabrizio hidhte ndonjehere doren dhe rrembente ndonje petull dhe e zhyste ne mjalte.
"Buongiorno ragazzi." Alessandro kishte veshur kostum gri dhe dukej nje kavalier i vertete.
"Miremengjes."
"Ku jane te tjeret?"pyeti pasi u ul ne krye te tavolines.
"S'jane zgjuar akoma besoj.Do vine per pak."u pergjigj Fabrizio me gojen plote.
Qesha nen ze me fytyren qe beri Alessandro kur pa Fabrizion te fliste ashtu.
Te tre filluam te hanim pa bere me asnje koment.Nuk i ngrita syte nga pjata qe kisha para sepse nuk doja te takoja veshtrimin e Alessandros.Ndiqesha fajtore per sjelljen e mbremshme.E teprova,por nuk arrija t'i kerkoja falje.Ne nje fare menyre,kete mengjes e bera ne shenje pendese.
"Mengjesi ishte shume i mire Bella.Te lumshin duart!"fshiu buzet me peceten qe kishte mbi gjunje dhe piu pak nga lengu i portokalli.
"Te befte mire!"
"A nuk iu kam thene qe mengjesin,te pakten,do e hame te gjithe bashke."Alessandro po shihte drejt Fabrizios,i cili e kishte akoma gojen plote dhe tani po pertypej me ngadale.
"Ku jane keta?Nuk e kane aspakt sensin e pergjesise.Jane akoma femije."shfryu dhe perplasi peceten mbi tavoline.
"Miremengjes edhe ty, papà."zeri energjik i Amelia preu tensionin e krijuar ne dhome nga acarimi i Alessandros.
DU LIEST GERADE
Beautiful Liars
Romantik*** E urreja ate Por si mund te hiqja nga mendja buzet e tij dhe peshperimat ne vesh, ku mes renkimesh fliste ne gjuhe hyjnore. E urrej ate Por si mund te heq dore nga genjeshtrat e tij kur jam bere e varur nga 'to? *** Nje familje apo nje genjeshte...
