Bambola

215 10 11
                                    

Vera po kalonte shpejt,po rridhte normalisht ne shtratin e saj pas ngjarjeve te fundit.Pa kuptuar ,kishte kaluar plote nje muaj qe nga ardhja ime ketu dhe te them te drejten me dukej sikur kisha kaluar tere jeten ketu.

Kisha krijuar rutinen time,zgjohesha heret,pergatisja mengjesin per te gjithe,me pas kaloja gjithe diten buze pishines,ndonjehere me Amelian,por zakonisht vetem,nen shoqerine e ndonje libri ose duke folur ne telefon me ata te Shqiperise,te cileve nuk ua kisha permendur shperthimin tim te fundit te psikopatise.Po,ashtu e quaja ne koken time.

Chiara,kur e mori vesh disa dite me vone,desh iu hodh per fyti Alessandros,i cili po pinte puron e tij te pasdites ne ato momente,i pashqetesuar.

Qe pas asaj vinte shpesh per te me takuar,por me shume me dukej si nje kontroll rutine nese une po trajtohesha mire apo jo.

Ironike!

Nikolain nuk e kisha pare me qe pas nderveprimit tone te fundit.Te nesermen arrita te kapja disa fjale pas dyerve se misioni ishte kryer dhe se Nikolai duhet te kthehej ne Serbi per disa kohe.

C'lidhje kishte misioni i kryer ne gjakun ne kemishen e Nikolait dhe largimin e tij.

U perpoqa ta largoja mendjen nga kjo,pasi te gjitha versionet me conin ne nje perfundim qe s'me pleqente shume.

Gjithsesi s'me kane pelqyer kurre fjalet nen ze brenda nje familjeje,keshtu qe e cova me tutje.

Ishte e premte mbrema dhe ne tavolinen e ngrenies ndodheshim vetem une Fabrizio dhe Paolo.Amelia ndodhej ne dhomen e saj,ndersa Alessandro dhe Lorenzo ishin jashte qytetit per pune.

Kisha mbledhur kembet mbi karrike dhe po cimbisja ne buken e thekur qe kisha marre nga shporta ne tavoline.Veshtrimin e kisha ngulur diku tutje,duke menduar per gjithe bisedat nen ze qe beheshin ne kete shtepi.

"Fabrizio,ku kane shkruar Alessandro me Lorenzon?" Pyeta kur mendimet brenda kokes sime ishin gati per te shperthyer.

"Te thashe Bellà,kishin nje pune jashte qy.."

"Jo,dua te them,cfare pune saktesisht?"

Ai piu nga gota me uje qe kishte para,hoqi syte nga laptopi qe kishte vendosur mbi tavoline dhe rregulloi syzet qe i kishin rreshkitur poshte.

"Bellà,ti ho detto che abbiamo discoteche che dobbiamo prendersi cura di."

Ishte i lodhur nga puna e gjate mbi laptop,ja perse kishte vene dhe syzet,te cilat si kishte shume qejf.

"Me ke folur qe merreni edhe me transport.Cfare saktesisht?"

Hoqi syzet dhe ferkoi syte.Epo dua disa pergjigje ketu.

"Guarda,ne bejme transport te veres dhe rrushit nga zonat jugore te Italise ne ato veriore dhe pjesen tjeter te Europes.Eshte nje pune me leverdi,por kerkon inspektime te shpeshta si tek prodhuesit dhe shoferet e makinave dhe bleresit,ne menyre per produkti te arrije ne formen e deshiruar,pa hasur probleme rruges."shpjegoi shkurt,sikur kete ta kishte mesuar permendesh dhe donte qe edhe une ta mesoja po ashtu.

"Po kete rrushin dhe veren,e beni vete,domethene keni vreshtat dhe fabriken tuaj,apo..."

"Jo,furnizuesi yne kryesor jane Klemendet,te cilet zotetojne tokat ne pjesen tjeter te ishullit.Por marrim edhe nga shtete te tjera si Shqiperia apo Afganistani."tani i kishte kthyer perseri syte mbi ekran dhe kishte filluar se shtypuri perseri tastat.

"Ca i ke gjithe ato pyetje?"u degjua ne fund zeri i Paolos.

"Vetem se ti je budalla,s'do te thote qe jemi dhe ne te tjeret." I ktheva pa patur 'meshire'.

Beautiful LiarsWhere stories live. Discover now