Beautiful Liars

Riunione

Te rrish ulur ne nje karrige ne nje lokal me njerez qe nuk i njeh eshte nje nga situatat me te zorshme qe mund te te bie ne pjese.

Ndersa shijoja akulloren nen driten e besdiseshme te diellit,degjoja bisedat e tyre te vogla me njeri tjetrin.Menyra sesi Amelia fliste me te atin me kujtonte mua dhe babin.Krijonim mure rreth nesh dhe asgje tjeter nuk egzistonte.Nje bote paralele mes shume boteve te tjera.

E pakalueshme.

E paprekshme.

Po,atje ishin te gjithe,Alessandro,Fabrizio,Amelia dhe Paulo.Ketij te fundit nuk i fola.Nuk e meritonte.

Shtyva tutje goten bosh te akllores dhe mbeshteta fytyren ne duart ndersa ngjesha koken afer xhamit.

Bota ishte kaq e bukur per nje fat kaq te keq.

Nen dore ndija djegien e fytyres qe vazhdonte te me kujtonte cdo gje sa here qe e shihja ose e ndieja.

Mizore!

Ja cfare eshte kjo jete!Nje mizori!

Mami me thoshte gjithmone se isha shume pesimiste.

Jo ma,thjesht dua prova te forta qe te besoj dicka sepse cdo gje mund te kthehet permbys ne momentin e fundit.

Patetike!

Keshtu me duket vetja kur flas me mamin.

Pertej xhamit dukej spitali,vendi ku pak me pare beme testin.Atje ishte dhe halla,por i doli nje pune urgjente dhe me premtoi se do vinte per 5 minuta.Epo kane kaluar 10 dhe nuk po duket.

"Do te porositesh ndonje gje tjeter?"

Alessandro me pyeti ndersa buzeqeshte.

Isha gati per ta refuzuar,por dicka tjeter me shkoi ne mendje.

Pse jo?

"Po,dua dhe nje cheesecake dhe nje cokollate te ftohte."Buzeqesha si nje femije i perkedhelur ndersa ai buzeqeshi dhe me shume ndersa i beri me shenje kamarierit.

"Dua dhe une si Bella!"Iu bashkua tekave te mia Amelia ndersa perplase duart si femije.

"Sigurisht zonjusha!"Qeshi Fabrizio duke buzeqeshur dhe ai me ne.

U ktheva te shikoja nga Amelia dhe pashe qe edhe ajo ne ate moment u kthye drejt meje.Buzeqeshem te dyja sinqerisht ndersa shkrepja e aparatit u degjua nga ana tjeter e tavolines.

"Perffeto!"Tha me entuzuazem Fabrizio ndersa shikonte ne telefon foton qe sapo na beri ne te dyjave.

"Ja ta shoh!"Zgjata doren dhe mora telefoin ndersa pashe foton.Ishte shume e bukur dhe me,por une kisha dale skandal.

"Jam skandal fshije."Thashe une ,por perseri u degjuan dy zera.

Ishin dy zera qe ndoshta kishin gjetur njeri-tjetrin pas kaq shume kohesh.

Ishin dy zera qe shkrine cipen e akullit qe ishte krijuar nga koha.Koha te cilen nuk mundem ta ndanim bashke.

Dhe vazhduam te qeshnim te flisnim te benim foto,te porosisnim te gjitha embelsirat e lokalit derisa nga jashte xhamit pashe makinen e halles dhe borine e saj.Nuk doja te shkoja,por duhej.

Shkova te makina dhe perqafova hallen.

"Dua te qendroj edhe pak."

Ajo ngriu dhe hoqi kemben nga gazi qe ishte gati per ta shtypur.

"Je e sigurt?" po me shikonte e shqetesuar.

Tunda koken dhe i kapa doren qe qendronte mbi marshat e dores.