Beautiful Liars

Per nuovi inizi

Vazhdoja ta shihja djalin pa qene e afte te shqiptoja nje fjale.Ai vazhdonte edhe me veshtronte,dhe kishte nje veshtrim te ngrohte ne sy.

"Ndoshta s'me mban mend,une jam Lorenzo Montesano."

"Ti je kusheriri..."

"Che?No,Bella.Gli idioti non te l'hanno detto?"(Cfare?Jo,Bella.Ata idiotet ste kane thene gje??)

Tunda koken ne shenje mohimi ndersa shihja me kuriozitet dhe argetim fytyren e Lorenzos teksa perpiqej te me shpjegonte se kush ishte ai.

"Sono tuo fratello.Non posso credere che non te l'abbiano detto."(Jam vellai yt.Nuk mund ta besoj qe ste kane thene)

"Kam nje vella tjeter?"edhe sa te tjere do dilnin qe ishin vellezerit e mi?

"Po,dhe une jam me i miri.Ata jane nje deshtim."tha me tallje ndersa futi duart ne xhepa.

"Il tempo lo dirà."e ngacmova une ndersa futa dhe une duart ne xhepa dhe u perpoqa te ngrija vetullen larte,por deshtova.Si gjithmone.(Do ta tregoje koha)

"Je e njejta bebe qe vdiste te me ngacmonte.Me lejo te te them dicka."

U afrua prane meje dhe u ul ne nivelin tim dhe peshperiti.

"Une isha vellai yt i preferuar."

Fillova te qesh ndersa edhe ai mu bashkua.

"Mireserdhe ne familje piccolina."

Dhe ashtu me zhyti ne perqafim dhe une ia ktheva ate.Ne fund te fundit ishin familja ime e re ose ndoshta e vjetra.

"U takove edhe me Lorenzon me sa shoh."u bashkua Alessandro ndersa futi telefonin ne xhep.Mesa duket po fliste me dike qe u zhduk ashtu.

"Si."pash nga Nicolo duke qeshur.

"Shkojme te te tregoje dhomen tende qe te mund te qetesohesh."Me hodhi doren rreth shpatullave dhe filluam te ecnim neper korridorin e gjate,i cili dukej sikur s'mbaronte.Ndalem vetem kur arritem ne fund te saj.
"Ketu ndodhen dhoma jote dhe e Amelias.Te djemve jane ne anen tjeter te korridorit."
Perse jane te ndara vajzat nga djemte?

"Djemve iu pelqen te "argetohen" ndonjhere." Iu pergjigj mendimeve te mija Alessandro.

Qesha ndersa Alessandro hapi deren e dhomes,qe mesa duket me perkiste mua.

Ishte e gjitha e mbuluar dhe zhytur ne baby pink.Kishte nje krevat te vendosur prane deres se ballkonit,nje tavoline pune mbi te cilen ishte i montuar nje raft i madh librash,ende i pambushur.Ishte i shtruar me parket dhe ndodheshin dy dyer te tjera ne te.

U futa brenda dhe fillova ta zhibroja me sy derisa ne cep te dhomes pashe nje krevat bebesh.

"Ai ka qen i yti."degjova Alessandrin ndersa vazhdoja ta shihja me interes krevatin e vogel.

"Po te le te ambientohesh.Valixhet i ke ne dollap dhe shtrihu qetesohu ok?Une kam disa pune dhe me duhet te dal,por eshte Amelia ketu."u afrua dhe me perqafoi.Mbante ere puro dhe parfum i shtrenjte.

Doli nga dhoma duke terhequr deren pas vetes.Isha vetem me ne fund.Dhe e lodhur.

Fillova te kerkoja prr valixhet,por ai tha se ishin ne dollap.Po kush i con valizhet ne dollap?Vetem nese....

Dollapi eshte nje walk-in-closet!!!
Po,ishte nje i tille.Nje nga dy dyert e ndoshura ne dhome ishte ajo e dollapit e cila ishte magjepsese.Kishte vendin e mjaftushem te visheshe nderroheshe madje nje vend qe te beje dhe make-up-in.Valixhet e mia ishin aty.E entuziazmuar fillova ti hap dhe te coja rrobat neper varese,por shpejt u lodha.Mora nje pal tuta te gjata dhe bluze me menge dhe shkova ne banje e cila sigurisht do te ishte mahnitese.Doja te beje dush,por qepallat me ishin renduar shume.Lava fytyren dhe duart dhe pashe oren.Ishte 3 e drekes.