Heb je ooit toen je klein was wel eens gedacht hoe je toekomst er uit zou zien? Of je gelukkig zou worden. Ik wel. Ik dacht dat ik later een prinses zou worden. Ik was klein dus don't judge me.
Ik wilde een succes volle vrouw worden. Met een perfect...
Ik rek me gapend uit en ga recht zitten. Wat zal ik vandaag doen. Ik heb gelezen dat er hier dichtbij een café is die goede koffie en dessert heeft. Ik ga daar wel vanmiddag heen. Ik loop naar de badkamer, die best groot is. Ik neem een lekkere warme douche en loop dan weer de kamer in. Ik trek mijn kleren aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik trek een ripped jeans aan en een donkerblauw shirt. Ik trek mijn schoenen aan en doe mijn haar in een staart. Eerst ga ik even ontbijten en daarna naar een oude kennis van mijn vader. Die woont hier in de buurt. Ik heb met hem om 13:00 afgesproken. Hij gaat me wat dingen vertellen over mijn ouders. Hij kent mijn vader al best lang, ze zaten bij elkaar in de klas. Ik loop naar beneden het restaurantje in. Ik ga zitten aan een leeg tafeltje. Er komt een vrouw mijn richting op lopen "hallo mevrouw, mag ik uw bestelling?" "Ja tuurlijk, mag ik wafels met aardbeijen erop en wat water erbij?" "Ja het komt er zo snel mogelijk aan" "Dankuwel" ze knikt en loopt weer weg. Na een tijdje komt ze weer terug lopen met mijn eten. "Eetsmakelijk" "dankje" Wow het ziet er echt lekker uit. Ik neem een hapje. Mmmm dit is echt lekker. Het is best wel saai zo in je eentje. Maar ik ben hier om een reden. Als ik mijn eten op heb loop ik naar mijn kamer om mijn spullen te pakken. Daarna loop ik naar buiten en zoek het huis van Alonso.
Als ik het heb gevonden klop ik aan "hey Grace, wat lijk jij sprekend op je vader. Kom binnen" ik loop naar binnen en ga aan tafel zitten. "Wil je wat te drinken?" "Nee dankje ik heb net ontbeten" hij knikt en komt tegenover mij zitten. "Wilt u alstublieft wat vertellen over mijn ouders" "tuurlijk, je vader en ik hadden elkaar op school ontmoet. Je vader was een populaire jongen maar hij schepte er niet graag over op. Hij was aardig tegen iedereen" ik glimlach " we hadden een vrienden groep van jou vader , ik en een paar andere jongens. We waren afgestudeerd en een paar maanden later begon je vader zich anders te gedragen, wat blijkt dat hij een mooi meisje heeft ontmoet, je moeder. Ze betekende alles voor hem. Hij stelde ons aan haar voor en ze was een vriendelijke vrouw. Maar ze moest wel terug naar huis. Ze hebben elkaar zo vaak gezien. En toen besloot hij een paar jaar later dat hij haar ten huwelijk wilde vragen. Hij nam haar mee terug naar Italië en vroeg haar ten huwelijk bij het parkje waar ze elkaar hebben ontmoet" aww wat romantisch. "Ik breng je wel ergens deze dagen ernaartoe" ik knik.
"De bruiloft hielden ze hier in Italië, het was een van de mooiste bruiloften die ik ooit heb gezien. Ze hielden heel veel van elkaar" ik hoop dat ik ooit ook iemand ontmoet die zo erg van mij houd als mijn vader van mijn moeder. "Je vader verhuisde naar Nederland samen met je moeder en daar kregen ze een mooie dochter" ik begin te blozen " ze waren zo trots op jou en ze hielden super veel van je. Toen jij nog maar 4 jaar was kwamen ze samen met jou hier naar Italië om iedereen te bezoeken. Iedereen was meteen verliefd op jou. Je ouders waren zo blij dat ze zo een lief en mooi meisje als jij hadden gekregen" er beginnen tranen op mijn wang te rollen. "5 jaar later hoorde ik van je oma dat ze oppeens verdwenen waren. Kan je je nog herineren wat er was gebeurd?" Ik denk even na "ik was 9 jaar oud en mijn moeder bracht me net naar bed. Ze gaf me een kus en liep naar beneden. De deurbel ging en ze deden de deur open. Ik wilde net mijn ogen sluiten toen ik oppeens mijn moeder hoorde schreeuwen. Het was zo een nare gil. Ik schrok en begon te huilen. Ik riep mijn ouders maar niemand reageerde dus ik ging naar beneden. En toen zag ik dat de deur open stond. Mijn opa en oma woonden niet heel ver dus ik rende naar buiten en rende naar hun huis. Mijn oma kwam vermoeid naar beneden en deed de deur open. Ze zag mij en schrok. Ze vroeg wat ik hier deed en ik heb alles proberen te vertellen wat ik heb meegemaakt. Ze riep mijn opa en samen liepen we naar mijn huis. We hebben overal gekeken maar ze waren nergens te bekennen. Ik mocht bij hun slapen en we gingen wachten totdat ze misschien morgen gewoon thuis kwamen. De volgende dag waren ze er nog steeds niet. Mijn opa belde de politie maar ze hebben hun nog steeds niet gevonden. Ze hebben de hoop een paar jaar geleden opgegeven. Maar ik niet!" Ik heb niet door dat er tranen op mijn wang rolden totdat ik het voelde. Ik veeg mijn tranen weg en probeer sterk te blijven. " wat heftig. Ik hoop echt dat er niks ergs is gebeurd met hun" ik knik. "En? Hoe bevalt Italië je?" Vraagt hij dan om de sfeer wat op te vrolijken. "Het is hier zo mooi, ik voel me gewoon thuis" "Wel oppassen wie je tegenkomt en niet zomaar met mensen meegaan" "ik ben geen klein kind meer" "nee maar echt opletten" "Hoezo?" "Hier is het niet altijd veilig, een gang is hier de baas, tenminste dat spelen ze, iedereen is bang voor ze, er zijn geruchten dat de gang leader een Romano is" "Ja en? Wat is er met de naam Romano?" Hij kijkt geschokt maar schud dan zijn hoofd "laat maar, ik probeer je alleen bang te maken" Ik kijk hem raar aan maar glimlach dan.
We hebben een paar uurtjes gepraat. Daarna ben ik weer weggegaan. Ik loop richting dat populaire cafeetje. Het was fijn om met Alonso te praten. Hij heeft me veel verteld. Ik loop naar binnen en bestel een latte machiato. Als ik heb besteld ga ik aan een lege tafel zitten. Ik pak mijn telefoon uit mijn tas en app Rachel.
'Hey Rach, ik heb net met Alonso gesproken. Hij heeft me veel verteld. Als ik terug ben in Nederland vertel ik je alles'
Ik hoor geschreeuw achter me. Ik kijk op en zie 3 mannen met zwarte pakken aan. Ze hebben pistolen in hun handen. Ze hebben een masker op dus ik kan ze niet herkennen. Ze lopen richting een oude vrouw ongeveer rond de 60 . "WAAR IS JE ZOON!" Schreeuwt een man. "I i ik weet het niet laat me alstublieft met rust" ik hoor aan haar stem dat ze bang is. Geen wonder, die mannen hebben een freaking pistool op haar gericht. Ik zie dat de man de trekker wilt indrukken. Ik moet iets doen voordat hij die vrouw iets aan gaat doen. Zonder erbij na te denken sta ik op en loop hun richting op. "Stop!" Schreeuw ik . Iedereen kijkt me aan. " ben je gek geworden, zomaar een onschuldige vrouw aanvallen" de man haalt zijn masker van zijn hoofd. Het is niet echt een man meer een jongen rond de 21-22. Hij is best knap. Wtf doe ik. Hij kijkt me grijnsend aan "en wie ben jij?" "Dat gaat jou niks aan, laat haar met rust en rot gewoon op. En haal het niet in je hoofd om die trekker in te drukken!" Zeg ik dreigend. "Ow bedoel je zo?" Hij richt het pistool op mij en dan voel ik een pijnlijke steek in mijn been. Ik zak op de grond en voor mijn ogen word het oppeens zwart.
Ow sh*t wie zijn die jongens? Wat gaat er met Grace gebeuren? Dat lees je in het volgende hoofdstuk 💕💕💕😊
