Heb je ooit toen je klein was wel eens gedacht hoe je toekomst er uit zou zien? Of je gelukkig zou worden. Ik wel. Ik dacht dat ik later een prinses zou worden. Ik was klein dus don't judge me.
Ik wilde een succes volle vrouw worden. Met een perfect...
Ik word wakker met erge hoofdpijn. Ik kijk naast me en zie Aiden nog slapen. Hoe kan hij zo mooi zijn. Ugh waarom is liefde zo moeilijk. Ik draai me om en kijk Aiden aan. Hij ligt vredig te slapen. Dan herinner ik het me weer. Wat is er gisteren allemaal gebeurd? Ik ga overeind zitten, maar dat was geen goed idee want mijn hoofdpijn voelt nu nog erger. Ik ga rustig weer liggen. "Aiden" fluister ik. "Aaiden????" Hij draait zijn hoofd om. "Je bent wakker Grace" hij vliegt omhoog en loopt meteen naar de badkamer. "Huh?" Hij komt aanlopen met een glas water. Hij gaat op het bed zitten en geeft het glas aan mij. "Wat wat is er gisteren gebeurd?"
POV AIDEN: gisteravond.. We lopen richting de auto en Grace wilt net de auto instappen als ze opeens stopt. "Grace?" Ze hoort me niet. Ik loop naar haar toe en dan valt ze. Ik kan haar net opvangen. "Grace?" Ze ademt heel zwakjes. Hoe kan dit? Wat is er met haar? Ik leg haar neer op de achterbank en wil net de ambulance bellen als ik iemand achter me hoor lachen. Als ik me omdraai schrikt hij en rent hij weg. Het is de barman. Ik ren zo snel als ik kan achter hem aan. Hij rent een steegje in. Ik zie dat hij uitgeput begint te raken. Als hij langzamer begint te rennen sprint ik naar hem toe en duw ik hem op de grond. "Wat heb je gedaan?!!!" Vraag ik boos. "N n nnikss" "ga geen bullshit vertellen, wat heb je in haar drinken gestopt!!" "Oke oke....ik moest van een man die naar mij toe kwam iets in haar drinken doen, ik weet echt niet wat het was.." "en jij luistert zomaar en doet wat hij zegt?" "Ja?" Ik rol met mijn ogen. Ik kijk achter me en zie Wayne staan, een van mijn bodyguards. "Wayne, reken met hem af, ik spreek je later" hij knikt. Ik loop weer richting de auto. Ik stap in en we rijden terug naar het hotel.
~pov Grace heden~ "Daarna heb ik je in bed gestopt en ben wakker gebleven om te kijken of je koorts kreeg ofzo" ik glimlach. "Dankje" Aiden glimlacht terug. "We gaan vandaag weer terug" "wat? En Dylan zijn schuilplaats dan?" "Geen zorgen, Wayne is daar al achter gekomen, hij gaat daar over een week een gala houden" "hoe komen wij daarin dan?" "Dat zie je nog wel" knikt hij. "Hoelaat gaan we eigenlijk terug?" "Om 16:30 komt Gregorio ons ophalen" "Dus we hebben nog 5 uur?" "Ja, is er iets dat je wilt doen?" "Nee niet echt, gewoon in bed blijven liggen, ga jij nog iets doen?" "Nee, ik blijf bij jou" Ik kijk hem verbaasd aan, "echt?" Hij knikt. "Dankje.." hij glimlacht.
Ik leg mijn hoofd weer op mijn kussen. " waarom wil je mijn ouders eigenlijk zo graag vinden?" Hij kijkt me zuchtend aan. "Dat gaat jou niks aan" "uhm jawel, het gaat om mijn ouders en om hun te vinden heb je mij meegenomen en mijn leven afgepakt" "Doe niet alsof je het zo moeilijk hebt, als je iemand anders was had ik je veel erger behandeld" "waarom doe je dat niet bij mij dan?" "Gewoon, ik heb je nodig om je ouders te pakken te krijgen" " dat kon je ook toch doen als je me erger zou behandelen?" Hij zwijgt. "Waarom behandel je me niet anders dan?" "Wil je dat?" "Nee, dat zeg ik niet..ik vraag me alleen af waarom je me anders behandeld dan dat je normaal zou doen.." Hij zucht, " omdat....ik kende vroeger een meisje. We deden alles samen. Als haar ouders bij ons thuis langs kwamen, was zij altijd mee. Ik hield van haar, ze was mijn beste vriendin... op een dag kwam zij weer samen met haar ouders. Mijn moeder vertelde mij dat ze even weg gingen en dat ze zo snel mogelijk terug zouden komen. Toen ze weg waren gingen ik en dat meisje dus samen spelen, maar een paar uur later werd er aan de deur geklopt. Het waren de ouders van dat meisje. Voordat ik kon vragen waar mijn ouders waren werd dat meisje gepakt en renden ze weg. Ik werd daar in mijn eentje gelaten. Ik rende weg, maar hoorde later dat mijn ouders vermoord waren. Ik dacht meteen dat het de ouders van dat meisje waren. Sinds dien heb ik haar niet meer gezien tot ik haar een jaar geleden had gevonden."
"Wat heeft dat met mij te maken?" "Jij bent haar..." "Wat?" "Jij bent dat meisje...." " wwwat? Wacht...jij was dus mijn eer..." "Eerste kus, i know..." "We waren zo jong, ik wist niet dat jij dat was.. sorry dat van je ouders, maar ik weet zeker dat mijn ouders er niks mee te maken hebben!" "Hoe weet je dat?" " ze waren beste vrienden...ze hielden van elkaar. Ik kan me herinneren die dag dat ik jou voor het laatst zag mijn moeder niet meer kon stoppen met huilen...je hebt mij na die dag niet meer kunnen zien omdat we daarna zijn verhuisd naar mijn opa en oma omdat het erg gevaarlijk was om daar te blijven wonen" "Wie is het dan geweest?"
Ik denk na. Wie zou het kunnen geweest zijn? Nnnn..NICO! "Ik weet het!" "Wat?" "Waarom zouden Nico en Dylan mijn ouders ontvoeren en zo graag willen?" "Uhm??" "Omdat mijn ouders weten wat er gebeurd is! Ik kan me nog herinneren dat ik iets zag bij Nico zijn huis. Ik wist niet wat het betekende maar nu wel" ik pak snel mijn telefoon van de kast en laat een foto aan Aiden zien.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Aiden pakt mijn telefoon vast en kijkt naar de foto. "Dat zijn mijn ouder...en dat ben ik....waarom heb je dit niet eerder laten zien?" "Ik heb er niet aan gedacht, ik heb gewoon allemaal random fotos gemaakt daar en toen ik daar weg kwam zijn er allemaal dingen gebeurd en daardoor ben ik het helemaal vergeten" "Waarom zou Nico een foto van mijn ouders en mij als baby in zijn huis hebben?" "Ik denk dat zij er meer over weten en dat ze niet willen dat wij erachter komen" "Daarom hebben ze je ouders!" Ik knik. "Klootzakken!" Hij staat geirriteerd op en stormt de kamer uit. "Aiden!" Ik sta ook op en ren achter hem aan. "Aiden wacht! Wat ga je doen?" "Ik ga naar Dylan!" "Aiden nee! Stop!" Hij stopt. "We weten nog niks zeker, alleen dat zij waarschijnlijk weten wat er is gebeurd en dat ze het proberen te verbergen...maar je moet denken aan onze missie...mijn ouders. Ik weet dat je boos bent maar je moet je even inhouden. Als we mijn ouders redden kunnen zij ons vertellen wat er gebeurd is en dan kunnen we de daders pakken. Please! Als we mijn ouders hebben gered help ik je graag om de daders te pakken..please!" Hij draait zich om en ik zie dat hij tranen in zijn ogen heeft. Ik loop naar hem toe en omhels hem. "Het komt goed Aiden" hij laat me los en kijkt me aan. Ik begin kriebels in mijn buik te voelen. Wat doet hij mij aan. Hij legt zijn hand op mijn wang. "Dankje" "geen dank" "Het spijt me voor wat ik je allemaal heb aan gedaan, ik hoop dat je het me kan vergeven en dat we misschien ooit weer een vrienden kunnen worden.." Vrienden..oefff..die voelde ik.. "Ja uhm ,Uhm ik ga maar naar de kamer, uhh inpakken" ik draai me om en loop terug naar de kamer. Tranen beginnen over mijn wangen te rollen.
