Part of your gang!

14. Rachel!?

"Rachel!?"
"Grace omg, ik heb je al zo lang proberen te bereiken. Ik ben geland in Italië waar ben je?"
"Uhm in t ziekenhuis.."
"Huh? Wat doe je daar? Gaat het wel goed?"
"Ja, ik ben beschoten in mijn zij door iemand, maar kom alstjeblieft niet hier heen"
"Jawel, je hebt me nodig en ik jou.. ik heb nu je IP adres gehackt dus k zie je zo"
"Nee Rachel"
En dan hangt ze weer op.

Ik leg mijn telefoon neer naast mijn bed en zucht diep. Ik denk na over wat mij is overkomen in deze paar weken. Wat als ik andere keuzes had gemaakt? Was dit dan allemaal niet gebeurd?

Brayden die de kamer binnen komt lopen schud me van mijn gedachten.
"Hey hoe gaat het?"
"Het gaat wel" "oke, uhm ga anders maar rusten" ik knik. Hij wilt weglopen maar draait zich dan weer om. "En Grace.. het was niet onze bedoeling om je dit te laten overkomen. We hebben een grote fout gemaakt maar je hoort nu bij ons en we beschermen je. Ik beloof het." Daarna loopt hij de kamer uit.
Ik glimlach en doe mijn ogen dicht.

~Pov Mason~

De deuren vliegen open, daar is hij dan.
Helemaal nat door de regen. Ik sta op "waar was jij in hemelsnaam?" "Dat doet er niet toe, hoe gaat het met Grace?" Brayden komt onze kant op lopen. "Grace is aan het slapen"
Aiden knikt tevreden en gaat zitten.
" bro waar was je!" Vraag ik nog een keer.
"Dat boeit nie.." "ons boeit dat wel! Waar was je zeg op! Zeg niet dat je iets doms hebt gedaan" hij haalt diep adem en begint met praten. "Oke oke, ik heb afgesproken met Nico"
"Wat!!" Zeggen Brayden en ik in koor.
"Ja, ik kon hem toch niet zomaar vrij laten zonder revenge, kijk wat hij Grace heeft aangedaan." "En? Wat heb je daarna gedaan?" "Hij was niet alleen gekomen zoals ik hem vroeg dus ik stapte weer terug in mijn auto. Hij draaide zich om en toen pakte ik mijn kans"
"Zeg me niet dat je.." "jap, hij is dood. We hebben geen last meer van hem"
"Aiden je bent gek" "ja weet ik, ik ga even bij Grace kijken" hij staat op en loopt weg. Die gast spoort niet, maar gelukkig hebben we geen last meer van Nico.

~pov Aiden~

Ik loop de kamer binnen en zie Grace vredig slapen. Ik loop dichter naar haar toe en zie hoe haar wangetjes een beetje rood zijn. Wat heb ik haar aangedaan. Als ik haar nooit had meegenomen had ze niet zo een pijn geleden. Waarom begin ik zoveel om haar te geven? Nee dat doe ik niet! Ik kijk goed naar haar gezicht en zie een klein halve maan shaped litteken boven haar wenkbrauw. Ik kende vroeger ook iemand met precies dezelfde litteken...
Dan doet ze haar ogen open.
"Wat doe je hier Aiden?"
"Uhm niks, ik keek alleen hoe het met je ging. Sorry als ik je wakker heb gemaakt"
"Nee maakt niet uit"
"Ik ga wel weer" "nee..uhm kun je bij me blijven totdat ik weer slaap?"
Ik weet niet wat ik moet zeggen..ja of nee??

"Uhmm oke" ik loop naar haar toe en ga naast haar liggen. Het voelt alsof ik haar al erg lang ken, en ik weet niet waarom.?
Ze sluit haar ogen. Ik doe mijn ogen ook even dicht en voordat ik het weet val ik in slaap.

"GRACE!!" Ik word wakker door geschreeuw. Ik spring op en zie dat ik naast Grace in slaap ben gevallen. En dan zie ik een bloedmooi meisje.

~pov Grace~

"GRACE!!" Ik schrik op en zie dat Aiden naast mijn bed staat. En dan zie ik haar "RACHEL?!"
Ze rent naar me toe en omhelst me stevig. "Auw" "ow sorry, hh hoe is dit gebeurd?"
"Een lang verhaal, ik vertel het je wel later" ze kijkt naar rechts waar Aiden staat. Ze begint te glimlachen naar hem en hij lacht terug.
Ik weet niet wat er met me gebeurd maar ik voel me een beetje....jaloers.

Mason en Brayden komen binnen lopen.
"Uhm Grace, deze jongedame kwam zomaar naar binnen rennen" "het is al goed, jongens dit is mijn nichtje Rachel"
"Hey Rachel" zeggen ze in koor.
"Rachel, dit zijn Aiden, Mason en Brayden"
Aiden loopt naar Rachel toe en geeft fluisterd iets in haar oor. Daarna loopt hij weg. "Uhm jongens kunnen jullie ons even alleen laten" Mason en Brayden knikken en lopen de kamer uit.

"Kom naast me zitten" zeg ik tegen Rachel.
"Oke vertel me alles Grace. Ik was zo bezorgd. Opa en oma weten van niks"
"Gelukkig, ik wil niet dat ze zich zorgen over mij gaan maken. Oke, ik kwam hier om meer over mijn ouders te weten te komen. Ik ging naar een caffé om iets te drinken en daar kwamen deze jongens binnen en wilden ze op een oude vrouw schieten. Dus ik zei er iets van en toen schoten ze in mijn been en werd ik meegenomen. Ze weten iets over mijn ouders Rachel. Maar oke, ze hebben besloten dat ik voor hun moet werken omdat ze wraak op mijn ouders willen nemen en ik weet niet een waarom. Ik moest een missie doen bij een man en hij heeft dingen bij mij gedaan waar ik liever niet over praat, dus ik rende weg en die man kwam achter me aan en schoot me in mijn zij en de jongens brachten me hier."

Rachel kijkt me aan met grote ogen.
"Dus deze jongens zijn een maffiagang?"
"Niet zomaar een maffiagang, ze zijn een van de sterkste en gevreesde maffiagang."
"Dan moeten we naar de politie!"
"Nee! Ze weten meer over mijn ouders en ze zijn zo slecht nog niet. Ja ze hebben me erge dingen aangedaan maar ik heb het gevoel alsof ik een van hun al langer ken dan deze paar weken."
"Oke ik vertouw en geloof je. Maar mag ik alstjeblieft samen met jou blijven, ik wil je niet kwijt en.."
"Oke, maar je moet wel voorzichtig zijn"
Ze knikt. Ze leunt haar hoofd op die van mij.
"Wouw die jongenss! Ze zijn echt hot, zeker die ene" "welke?" "Die net naar me toe kwam en iets in mijn oor fluisterde"
"Dat is Aiden, hij is de gangleader. Wat fluisterde  hij in je oor dan?"
"Of ik hem straks buiten wil meeten"
Waarom wilt hij met haar buiten meeten, en niet met mij.. ugh ik moet nu echt stoppen.
"Oww...leuk" zeg ik sarcastisch.
"Hij is echt knap Grace"
Ik knik. "Ja iknow" "ik ga naar buiten ga jij maar slapen" "oke maar als er iets is kom meteen naar mij"
Ze knikt en loopt weg. Ik zucht en sluit mijn ogen.

Ik open mijn ogen en zie dat het al ochtend is. Mason zit op de stoel naast mijn bed. "Hey Mason" "heey je bent wakker, de dokter zei dat je vanavond al weg mag dus dan kunnen we vanavond terug" "oke, uhm waar is Rachel?"
"Die is al de hele nacht met Aiden, ze waren lang buiten en daarna kwamen ze lachend binnen en sinds dien zitten ze in de wachtkamer te praten." Ughh.
"Ow uhm oke" de dokter komt binnen lopen en daarachter loopt de rest binnen. "hey Grace" zegt Rachel. Ik glimlach naar haar en dan kijk ik naar Aiden. Waarom heeft hij zo een perfect gezicht. Ik schud mijn hoofd. Eww ik moet stoppen.

"Goedemorgen iedereen, hey Grace, ik moet even je wond verschonen dus til je shirt een beetje op tot ietsje boven je navel" ik knik en doe wat de dokter zegt.

~pov Aiden~

Grace doet dr shirt een beetje omhoog en dat maakt me een beetje opgewonden, ik weet niet waarom. De dokter doet wat alcohol op een watje en dept het tegen de wond van Grace aan. Ze kreunt van de pijn en pakt dan mijn hand vast. Ik kijk haar aan en zie dat ze erg pijn lijdt.

~pov Grace~

Uit reflex pak ik de hand van Aiden vast. Als ik zijn hand aanraak voel ik tintellingen door mijn hele lichaam maar ik negeer het. Als de dokter klaar is doet ze verband om mijn middel. "Zo je bent klaar, je mag weer naar huis, alleen ik zou thuis nog wel je wond verschonen"
"Dat komt wel goed zegt Mason" de vrouw knikt en loopt weg. Thuis...

Ik sta langzaam op. "Uhm jongens kunnen jullie eventjes weg, ik moet me omkleden." Ze knikken allemaal en lopen de kamer uit behalve Rachel. Ze pakt mijn kleren en geeft het me aan. "Duss.. jij en Aiden?"
"Wat bedoel je?" "Ik heb gehoord dat jullie de hele nacht hebben gepraat" "uhm ja, hij is echt leuk Grace" "je kent hem maar 1 dag" "ik zeg toch niet dat ik zijn vriendin ben, ookal hoop ik het wel op een dag" ik rol met mijn ogen en trek mijn shirt aan. "Kun je me helpen met mijn schoenen. Rachel knikt en helpt me. Als ik klaar ben loop ik de kamer uit en zie iedereen wachten. "Kom we gaan" zegt Mason.
We stappen in de auto en rijden weg..