Part of your gang!

7

RINGG RINGG!
Mijn wekker op mijn telefoon gaat af.
Ik zet m uit en sta op.
Pff vandaag ga ik 3 dagen reizen met Aiden. Echt. Geen. Zin. In.

Ik wil douchen maar er is geen douche in deze kamer en ik weet ook niet waar ik moet douchen.

Ik:" Aiden? Waar is de douche?"
Aiden:" ugh kom uit je kamer ik breng je wel"
Ik:" dankje"

Ik doe de deur open en zie Aiden staan. "Kom"
Ik loop achter hem aan. Hij stopt bij een deur met een douche op staan. "Dankje" glimlach ik en loop naar binnen. Ik wil net een douche in lopen als ik oppeens een naakte jongen zie. "AHHH!" Ik begin keihard te schreeuwen. Ik ren naar buiten en tref een lachende Aiden aan.
"Aiden jij vieze klootzak!" Mijn hoofd begint rood te worden van schaamte. "Hahaaa"
"Ughh ik zoek het zelf wel"
Ik loop de train zaal binnen en loop naar de kleedkamer. Hier is er tenminste een douche waar geen naakte mannen zijn, toch? Ik check alles voor de zekerheid, daarna ga ik eindelijk douchen.
Na het douchen loop ik mijn kamer weer in en kleed me snel om.

Ik doe mijn haar in een knot en pak mijn tas.
Ik loop de deur uit richting Aiden zijn kantoor.
Ik ben hier pas een week en moet nu al op een missie, nou leuk toch (dus niet).
Iedereen staat al klaar.
Mason en Brayden gaan mee. Leuk, nog meer gezeur aan mn kop. Alsof Aiden niet genoeg was.

"Eindelijk, daar is ze dan" zegt Mason.
"Ha ha ha" zeg ik sarcastisch.
Aiden staat op en loopt naar me toe.
"Dat duurde lang, we moeten nu echt gaan"
Ik knik en loop achter ze aan.
We lopen naar de garage en we stoppen bij een zwarte Range Rover. Wow.
Aiden opent de deur bij de bijrijders stoel.
"Stap in" zegt hij tegen mij. Ik stap in en Mason en Brayden gaan achter ons zitten. Waarom moet ik weer vooraan zitten naast Aiden.
Aiden stapt ook in en geeft dan gas. Met volle snelheid rijden we naar weet ik niet waar.
"Waar gaan we heen?" "Naar Venetië"
"Dat is toch niet 3 dagen rijden?"
"Nee, maar we gaan je ook voorbereiden voor je missie". Ik kijk Aiden aan. "Ben je serieus?"
Hij knikt. Ughhh. Ik sla mijn hoofd tegen t raam. 3 dagen met deze jongens, wat een hell!

Na 3 uur rijden in stilte zijn we aangekomen bij de eerste stop. "Waar zijn we?"
"in het bos" "wtf ga ik hier doen?"
"Je verstoppen" "als je zo graag verstoppertje wilde spelen kon je het ook gewoon eventjes zeggen" Aiden kijkt me geiriteerd aan.
"Je moet leren te verstoppen voor je vijanden, en je moet leren om te bespioneren"

"Je hebt 5 minuten voorsprong, wij komen jou zoeken. Als we je hebben gevonden heb je gefaald en moet je het nog een keer doen. Als je ons vind moet je niet zomaar naar ons toe lopen. Val ons aan. Begrepen?"

"Ja"

"Oke, 5,4,3,2,1, GO!"

Ik ren zo snel mogelijk het bos in. Wat moet ik nu. Ik ren zo ver mogelijk totdat ik een grote steen vind. Ik verstop me erachter. Ze gaan me vinden, ze gaan me hier zoiezo vinden.
Elke keer dat ik iets hoor kijk ik de hoek om.
Ik moet hier weg. Zonder erbij na te denken ren ik de hoek om maar bots dan tegen iemand aan. Het is Aiden. "Je hebt gefaald, nog een keer. Go!"

Weer ren ik zo hard mogelijk het bos in. Mijn been begint pijn te doen dus ik ga wat langzamer. Achter me hoor ik iemand op me af rennen en dan val ik op de grond.
Ik kijk op en zie dat Aiden bovenop mij liggen. Zijn blauwe ogen kijken me aan. Hij legt zijn handen boven mijn hoofd. Mijn hart begint sneller te kloppen, waarom? Ik haat hem!
We blijven daar 20 sec liggen totdat ik iets zeg "wat?" Hij schudt zijn hoofd en staat dan op.
Hij strekt zijn hand naar me uit en trekt me omhoog. "Niks, je hebt weer gefaald"
"Ja dat weet ik" ik klop mijn kleren af.
"Nog een keer"
Ik rol mijn ogen en ga klaar staan.
"GO!"
Ik ren deze keer weer zo snel mogelijk diep het bos in. Wat moet ik doen? Denk Grace, denk.
Dan kom ik op een idee. Vroeger klom ik altijd in bomen. Mijn oma zei altijd dat het gevaarlijk was en dat ik ervan af moest. Maar ik luisterde nooit.
Ik stop bij de eerste en de beste boom. Ik spring omhoog en hou me vast aan een tak. Ik negeer de pijn aan mijn been en klim naar boven. Als ik eindelijk boven ben ga ik rustig zitten. Nu nog wachten totdat de jongens komen. Ik wacht 5 minuten en dan hoor ik voetstappen beneden. Ik kijk voorzichtig omlaag en zie Mason daar staan. "Baas! Ze is hier niet" schreeuwt hij. Brayden en Aiden komen aanrennen. "Waar is ze deze keer? Mason check achter die boom, Brayden check de auto. Ze knikken en rennen dan weg. Aiden blijft daar gefocust staan. Ik klim langzaam omlaag. Aiden is omgedraaid, nu is mijn kans. ik spring van de boom af en val hem van achter aan waardoor hij valt en ik naast hem val. "Auw" ik kreun van de pijn. De Mason en Brayden komen aanrennen en zien ons op de grond liggen. "Aiden staat op en gaat voor me hurken. "Goed gedaan, gaat het?"
"Ja hoor" ik probeer te staan maar zak dan weer op de grond. Aiden stroopt mijn broek naar boven van mijn been en ziet de bloedende wond. "Is het nog steeds zo erg?" Ik knik.
"Gebruik je wel de pillen die Paula je heeft gegeven?" "Ja, maar ik heb zoveel moeten doen de laatste tijd dat ik geen normale rust heb kunnen krijgen" . Aiden kijkt me aan en tilt me dan op. Hij draagt me naar de auto zonder ook maar iets te zeggen. Hij legt me neer op de achterbank en gaat dan naast me zitten. Mason gaat rijden en Brayden zit in de bijrijders stoel.
Ik laat mijn hoofd zakken op de schouder van Aiden en sluit dan mijn ogen.

~ pov Aiden

Ze leunt haar hoofd op mijn schouder. Ik wil dr weg duwen maar dat kan ik niet. Ze heeft pijn en dat komt door mij. Ik begin me een beetje schuldig te voelen. Ik voel me bijna nooit schuldig voor de dingen die ik doe.
"Mason, rij naar de eerste en beste hotel. Ze heeft rust nodig" hij knikt.
"Je begint te geven om dit meisje , niet?"
Zegt Brayden.
"Hou je kop man! Dat is niet waar. Ze is nu een van ons en ze moet onze missie niet verpesten! Ze betekent niks voor me!" Zeg ik woest.