Part of your gang!

28. Ik moet je wat vertellen.

Omg!
"Grace! Je je je bent zwanger!"
Mijn handen trillen en ik begin te huilen. Ik weet niet of het van geluk is of van verdriet.
"I..i..ik ben gewoon zwanger...maar hoe ga ik dit doen?" "Het komt wel goed, je hebt mij, Rachel en Aiden...AIDEN, je moet het hem
Vertellen!!!" "Hoe ga ik dat doen?"
"Vertel hem dat je zwanger bent, je gaat je kind wel houden toch?"
"Ik weet het niet, ik weet niet of ik voor het kind kan zorgen" "welke beslissing je ook maakt, zorg dat je geen spijt krijgt. En ik denk dat je er met Aiden over moet praten"
"Hij heeft vast veel meer vrouwen zwanger gemaakt, het zou hem weinig boeien"
"Nee, jij bent de eerste..!"
"Wat? Dus ben ik de enige die zwanger is van de meiden waar hij het mee heeft gedaan?"
"Ja, ga nu naar hem toe en vertel het hem"
"Zo makkelijk is het niet Sooph"
"Ik kom met je mee, ik ben er altijd voor je" ze omhelst me.

Shit ik ben gewoon zwanger. Hoe kon het zo ver komen.
Ik haal diep adem. "Oke, ik ga het hem vertellen"
Sophia glimlacht en pakt mijn hand vast.
Samen lopen we naar de opslag van de geweren waar Aiden en de rest druk bezig zijn. "Ze zijn bezig, kom we gaan" ik wil weglopen maar Sophia houd me tegen. "Aiden, Grace moet je iets vertellen" Aiden kijkt op en gaat dan weer verder. "Ga , loop naar hem toe, ik sta boven bij de deur" ik knik.
Ik loop naar Aiden toe en ga naast hem staan.

"Aiden ik moet je wat vertellen"
"Niet nu Grace" " het is echt belangrijk"
"Ik zei niet nu! We moeten ons klaar maken, je wilt je ouders toch terug? Werk dan verdomme mee!" "Aiden we moeten echt praten over wat er is gebeurd tussen ons, ik moet je iets belangrijks vertellen!" Hij zucht en draait zich geiriteerd om. "Wat er tussen ons is gebeurd was eenmalig, ik heb nagedacht. Als je we je ouders redden ga je weer terug naar huis. Je hebt hier niets te zoeken. Dus hoe sneller we je ouders vinden hoe sneller je weg bent"
"Wat? Je zei dat je aan me dacht en.."
"Ja op dat moment dacht ik erg veel, maar ik moet keuzes maken. Mijn famillie die hier is, Mason en de rest van de jongens. Of jij, een meisje die mijn leven heeft veranderd, niet op een goeie manier. Ik kan het niet aan om nog iemand te verliezen. Dus als we je ouders hebben ga je weer gewoon naar huis samen met Rachel en vergeet je wat hier is gebeurd" ik kan mijn oren niet geloven. Tranen vormen zich in mijn ogen. "Ik haat je!" Ik geef hem een klap op zijn wang en loop weg.

Ik loop de trap op naar boven met tranen in mijn ogen. Hoe kon hij dat zeggen.
Ik veeg mijn tranen weg.
Hij wilt dat ik zo snel mogelijk wegga, Nou je zult zien hoe snel ik kan verdwijnen.

Ik loop razend de deur uit. "Grace wat is er?"
"Hij wilt zo snel mogelijk van me af, hij liet me niet eens uitpraten. Hij zei hoe sneller we mijn ouders vinden hoe sneller ik weer naar huis kan. Hij krijgt wat hij wilt. Ik ga naar het adres wat Dylan mij heeft gestuurd."
"Nee! Je bent nu nog kwetsbaarder. Ik laat je niet gaan!"
"Of je gaat mee of ik ga alleen. Ik moet gaan Sooph. Het zijn mijn ouders."
Ze haalt diep adem. "Oke ik ga met je mee, Aiden gaat me zo erg vermoorden."
Ik glimlach en omhels haar. "Dankje"

"We gaan morgen ochtend weg, voordat iemand ons ziet" "oke, ga naar je kamer en zet alles klaar" ik knik. Ik loop naar mijn kamer en pak mijn tas in. Ik stop er kleding in en vanuit de la pak ik een pistool. Die heb ik gekregen van Sophia na de eerste training." Ik duw de tas onder mijn bed en ga liggen.
Na morgen is hopelijk alles voorbij en kan ik weer gewoon naar huis. Ik kijk naar mijn buik. Zwanger...ik ben gewoon zwanger. Ik had nooit gedacht dat dit mij zou overkomen. Nou, er zijn wel meer dingen waarvan ik niet had gedacht dat het mij zou overkomen. Ik zucht.

Ik leg mijn handen op mijn buik en sluit langzaam mijn ogen.

Mijn wekker gaat af, ik sta snel op en zet m uit voordat Rachel wakker word.
ik kijk naar haar terwijl ze slaapt. "Nadat ik mijn ouders heb gered gaan we weer terug naar huis en wordt alles weer normaal" fluister ik. Ik sta op en loop naar haar toe. Ik leun voorover en geef haar een kus op haar voorhoofd. Daarna pak ik mijn tas vanonder mijn bed en loop zachtjes de deur uit. Er is niemand op de gang. Stilte. Alleen maar stilte. Iedereen ligt nog te slapen. Ik loop naar de kamer van Sophia en klop zachtjes aan.
Ze doet de deur open en trekt me naar binnen. "Ben je klaar?" "Ja, heb je je pistool mee?"
Ik knik. "Oke top, kom we gaan" ze kijkt nog even naar een papiertje die op haar bed ligt. "Wat is dat?" "Niks, kom we moeten gaan" "oke". We lopen haar kamer uit en lopen dan naar buiten. Eenmaal buiten lopen we naar de garage. Sophia stopt bij een zwarte Range Rover. "Stap in" "oke" ik leg mijn tas op de achterbank en stap dan in. Sophia doet het zelfde. "Doe je gordel om" "jaahaa, ik weet dat wel hoor". "sorry, nu ik weet dat je zwanger bent wil ik je extra goed beschermen" "geeft niet". Ze start de auto en rijdt de weg op.

"Heeft hij het adres al gestuurd?" "Ja, hier"
Ik start de navigatie en geef mijn telefoon aan Sophia. Ik vind het best eng. Maar ik doe dit voor mijn ouders, voor Rachel. Hierna kunnen we weer terug naar ons eigen leven.

Pov Rachel

Ik open mijn ogen. Ik heb echt lekker geslapen. Ik kijk naar het bed van Grace, maar daar ligt ze niet meer. Huh? Ik ga overeind zitten en voel aan mijn voorhoofd. Waar is ze? Normaal ben ik de gene die vroeg wakker word en zij degene die uitslaapt.

Ik sta op en kleed me snel om. Er klopt opeens iemand aan de deur. "Ja ik kom, wacht"
Ik doe mijn haar in een staart en loop dan naar de deur. Ik open de deur en zie Mason voor me staan. "Ow hey Mason, wat doe je hier?"
"Ow uhm hey Rachel, ik kwam eigenlijk voor Grace" "ow waarom?" "Ik wilde haar iets vragen" "ze is hier niet" "ow, weet je waar ze dan is?" Ik schud mijn hoofd " heb je al bij Sophia gekeken?" "Nee, ik ga daar wel heen"
"Oke ik kom wel met je mee" "is goed, waar is Aiden eigenlijk?" "Hij is aan het trainen in zijn eentje, hij wilt niet gestoord worden" "ow oke, kom we gaan naar Sophia"
Ik knik en loop achter Mason aan.

Mason klopt aan bij Sophia. Niemand doet open.
"Sophia!" Roept Mason. Geen geluid. "Laat mij" ik duw Mason aan de kant en doe de deur open. Als we naar binnen lopen is haar bed netjes opgemaakt. "Sophia?" Ik loop naar de badkamer en zie dan iets op de grond liggen. Ik buk en pak het op. Langzaam sta ik weer op terwijl ik naar het voorwerp kijk.

"Wat? Een zwangerschapstest?" "Ze is hier niet Rachel! Kom je naar buiten?!" Roept Mason.
Ik loop Sophia haar kamer uit en loop naar Mason.
Dan herinner ik het me weer. Grace was erg misselijk vandaag. En ze zei dat ze deze maand had overgeslagen. Nee! Dat kan niet! Grace is zwanger! Maar door wie? "Mason, kijk"
"een test?" "Ze is zwanger!"
"Wat? Dat kan niet!"
"Wat kan niet?" Roept Aiden. Hij loopt naar ons toe. Hij heeft geen shirt aan en ziet er wat bezweet uit. Niet dat het erg is.

"Wat is dat daar in je handen?" "Ow niks" "Mason, geef hier" "uhm nee dat is niet nodig"
Hij pakt het uit de handen van Mason.
"Een zwangerschapstest? Zwanger. Van wie is dit?" Hij kijkt me vragend aan "Uhm...." "zeg dan!" "Waarschijnlijk van uhmm Sophia..." zeg ik snel. Aiden hoeft niet te weten dat het waarschijnlijk van Grace is. Dat zou ze zelf ook niet fijn vinden.
"Wat?!" Aiden kijkt geschokt.
"Is Sophia zwanger? Shit! Waar is ze? Ze moet even langs bij onze dokter"
" weet ik niet, ik zoek haar en Grace al de hele tijd. Ik kan ze nergens vinden"
"Waar heb je dit gevonden?" "In de kamer van Sophia" opeens rent Aiden richting de kamer van Sophia. Mason en ik rennen achter hem aan. Hij loopt naar binnen en kijkt dan om zich heen. Dan richt hij zijn ogen op een brief die op het bed van Sophia ligt.

Hij pakt het op en maakt het open.

Aiden, als je dit leest zijn Grace en ik naar Dylan en Nico. Dylan heeft Grace een bericht gestuurd dat ze naar een adres moet komen als ze haar ouders terug wilt. Ze wilde je het vertellen maar er kwam iets tussen. Aiden. Ze heeft me alles verteld over wat er tussen jullie is gebeurd. Ze wilde je iets belangrijks vertellen maar je gedraagde je weer als een fcking dick!
Maar ik weet dat je van haar houd. Dat zie ik aan hoe je je gedraagt als ze in gevaar is en aan jullie chemistry als jullie trainen.  Ik weet niet waarom je al die dingen tegen haar hebt gezegd, maar als je echt om haar geeft kom ons dan helpen. Ik heb het adres nog niet. Maar ik heb mijn telefoon meegenomen waar je ons mee kan tracken en kan vinden. Ik wilde dit allemaal persoonlijk aan je vertellen, maar Grace wilde dat liever niet en ze is mijn beste vriendin, het spijt me.

Red haar...

X Sophia.

"Grace...." ik voel me opeens slecht, hoezo heeft ze me niks verteld, en niet om hulp gevraagd..