Heb je ooit toen je klein was wel eens gedacht hoe je toekomst er uit zou zien? Of je gelukkig zou worden. Ik wel. Ik dacht dat ik later een prinses zou worden. Ik was klein dus don't judge me.
Ik wilde een succes volle vrouw worden. Met een perfect...
Langzaam doe ik mijn ogen open en zie dat ik niet in mijn eigen kamer ben. Ik kijk naast me en zie Aiden slapen. Oh shit! Dan herinner ik me weer wat er gister allemaal is gebeurd. Shit shit shit! Dat hoorde niet te gebeuren. Ookal wilde ik het wel, maar het kon gewoon niet.
Ik sta zachtjes op en pak mijn kleding van de grond. Ik trek het snel aan en loop dan zo stil mogelijk naar buiten. Bibberend van de kou loop ik terug naar de warehouse waar ik naar mijn kamer ga. Ik doe de deur open en zie dat Rachel nog ligt te slapen. Snel pak ik schone kleding en een handdoek en loop ik naar de badkamer. Als ik klaar ben met douchen loop ik snel terug naar mijn kamer. Ik wil de deur zachtjes dicht doen als ik Rachel opeens achter me hoor. "Waar was jij?" Ik draai me om. "Uhm ik ging douchen?" "Nee gister? Je ging achter Aiden aan en bent niet meer teruggekomen?" Shit shit shiittt! Hoe moet ik dit zeggen. "Nou, uhm ik kon hem niet vinden dus ben de hele nacht naar hem gaan zoeken met een van zijn autos en toen viel ik in slaap" "kun je het de volgende keer even zeggen" ik knik.
Ik trek mijn kleding aan en loop dat mijn kamer dan weer uit. Dan loop ik tegen iemand aan. "Oh sorry" ik kijk op en zie dat het Mason is. "Hey waar bleef je gisteren?" "Uhm ja ik kon hem niet vinden dus ben in de auto in slaap gevallen" " ow oke, kom je we gaan eten" Ik knik en loop achter hem aan.
Tijdens het eten was Aiden er niet. Ik loop richting zijn kamer, maar dan krijg ik een berichtje. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en kijk naar het bericht.
"Wil je je ouders nog levend terug?" Ik begin kippenvel te krijgen. "Ja, waar zijn ze?" Type ik snel. Pling! "Ik wil jou, kom over een paar weken naar het adres dat ik je later nog ga sturen. Kom alleen, anders zie je je ouders niet meer terug ;) en laat Aiden niets weten, want straks is hij de persoon die levenloos op de grond ligt." "Hey wat doe je?" Ik schrik en stop mijn telefoon weer terug in mijn zak. "Uhm niks" Mason kijkt me raar aan. " uhh is Aiden nog steeds niet terug?" Vraag ik dan snel. "Nope, ik heb hem ook al een paar keer gebeld maar hij neemt niet op". "Waar is hij?" "Geen idee, maar hij komt zo vast wel, uhm ik moet even naar Sophia" "Gaat alles wel goed, je lijkt gespannen?" "Uhh ja ja, gaat goed , ik moet alleen iets aan Sophia vragen" "Ow oke, als er iets is moet je het zeggen" "Ja uhm zal ik doen!"
Ik ren snel naar Sophia haar kamer. Ik klop aan...niks. "Sooph!" Waar is ze? Misschien in de trainingzaal. Snel ren ik richting de trainingzaal. Bij de deur stop ik en loop naar binnen. Ik zie Sophia hard trainen. "Sooph?" Ze kijkt op. "Heyy Grace!" Zegt ze terwijl ze naar me toe loopt. "Sooph ik moet je iets vertellen" "ja, waar was je gisteren? Je kwam niet meer terug?" "Dat is een verhaal voor een andere keer, Sooph ik heb je hulp nodig" "tuurlijk, wat is er?" "Kijk" ik pak mijn telefoon en laat haar de berichten zien. "Wat? Die vieze vuile...." "Sooph" "sorry, je gaat niet alleen, je moet het aan Aiden vertellen" "nee, ik wil niet dat hem iets overkomt" "Grace! Je gaat niet alleen, je kent die mannen. Ze spelen een spelletje. Je moet het echt aan Aiden vertellen" "oke oke, ga ik doen, maar nog niet. Ik moet eerst bedenken wat ik ga doen"
3 weken later.
Ik doe mijn ogen langzaam open. Naast me staat Rachel zich om te kleden. "Hoelaat is het Rach?" "Wacht ik ga kijken" Ze kijkt op haar horloge. "Het is 9 uur" "Waarom ben je al aan het omkleden?" " Aiden wilt nu ontbijten en vergaderen, dus schiet op!" "Shit!" Ik sta op maar voel me dan opeens erg misselijk. "Gaat het?" Ik schud mijn hoofd en ren dan naar de wc. Ik doe de deur opslot en ga boven de wc pot hangen. Ik probeer niet over te geven maar dan gebeurd het toch. Klop klop "Gaat het Grace, wat is er aan de hand?" Hoor ik Rachel bezorgd zeggen.
Na een tijdje sta ik op en spoel ik door. Ik was mijn mond en handen en loop dan de deur uit waar Rachel staat. "Grace wat is er? Voel je je wel goed?" Ik schud mijn hoofd "nee, ik voelde me opeens misselijk" "heb je iets verkeerds gegeten gisteren?" "Nee" "Misschien ben je wel zwanger, hahahaha" zegt ze als grap. Ik lach mee maar besef me dan dat ik deze maand niet ongesteld ben geweest....
Nee...haha dat is niet mogelijk, toch? Mijn hart begint sneller te kloppen. Shit! "Het was maar een grapje hoor, je bent echt niet zwanger. Maak je geen zorgen. Je hebt toch niks gedaan?" "Haha nee" zeg ik nep lachend. "Ik ga alvast ja? Maak je klaar en kom dan snel" ik knik.
Ik loop weer terug naar mijn kamer en kleed me om. Rachel mag niet weten wat er een paar weken gebeurd is met mij en Aiden. Ik moet alles aan Sophia vertellen.
Als ik omgekleed ben loop ik naar de kamer van Sophia. Ik klop aan "Sooph doe open het is dringend". Ik klop weer maar ze doet nog steeds niet open. Na een minuut of twee doet ze eindelijk open. "Ja?" Zegt ze slaperig. Ik loop haar kamer binnen en de deur opslot. "Ga zitten" zeg ik. Ze gaat op haar bed zitten en ik ga naast haar zitten.
"Je vroeg een paar weken geleden aan mij waar ik was toen ik Aiden zocht" ze knikt. "Ik zei dat het een verhaal voor een andere keer was, dit is de andere keer. Uhm ik en Aiden hebben.." "Sex gehad!" "Wat? Hoe hoe weet je dat?" "Ik zie het aan je, je was opeens erg vrolijk en mysterieus. Je hebt sex gehad met Aiden, so what? Hij heeft sex met iederee...shit sorry" "Maakt niet uit, iknow" "ik weet dat je hem leuk vind, dus waarom ben je niet blij?" "Nou, toen ik vanochtend opstond voelde ik me misselijk en moest ik overgeven, en toen besefte ik me dat ik deze maand niet ongesteld ben geweest.." "Wat!? Jullie hebben het toch veilig gedaan?" "Ja" "wil je een test doen om zeker te weten? Wat als het niks is , dan maak je je zorgen om niks?" Ik haal diep adem "ja, maar eerst moeten we gaan ontbijten, Aiden wilt vergaderen. Dus we moeten het daarna doen, niemand mag er iets van weten zelfs Rachel niet. Ik voel me schuldig dat ik het met haar ex heb gedaan" "oke ik beloof het" Ik omhels Sophia, "bedankt Sooph, je bent er altijd voor me" "ofcourse, daar zijn beste vrienden voor" ze geeft me een kus op mijn wang. "Ik ga me omkleden en dan kom ik eraan, ga maar alvast" "Is goed ik zie je zo"
Ik loop haar kamer uit en voel me meteen al wat beter. Ze heeft gelijk. Het is vast niks. Ik ga die test gewoon doen en dan klaar. No big deal.
Ik loop naar de tafel waar iedereen al zit. Ik kijk naar Aiden maar hij is druk aan het praten met Mason. We hebben niet gepraat sinds het gebeurd is... Ik ga aan tafel zitten naast Rachel en niet lang daarna komt Sophia naast mij zitten.
"Oke iedereen is er, we hebben een moeilijke paar weken achter de rug, maar we moeten doorgaan. We moeten de twee broers niet laten winnen. Dat zou Brayden ook niet gewild hebben. Vanaf morgen gaan we weer beginnen met het redden van de Marino's. Vandaag komen een paar van jullie met mij mee naar de geweren kamer waar we ze klaar gaan zetten. Begrepen iedereen!?" "Ja!" Zegt iedereen in koor. "Oke eetsmakelijk" iedereen begint met eten behalve ik. Ik krijg niks door mijn keel. Ik voel de misselijkheid naar boven komen en sta dan op en ren snel weer naar de wc. Ik voel alle ogen op mij branden maar het boeit me niet. Aangekomen bij de wc ga ik weer boven de wc pot hangen.
Als ik klaar ben loop ik weer naar buiten waar Sophia opeens staat. Ze heeft iets in haar hand. "Wat is dat?" "zwangerschapstest" "ssst niet zo hard" "ow sorry, kom naar mijn kamer, mijn badkamer is beter dan deze, hier kan iedereen je horen" ik knik en samen lopen we naar de kamer van Sophia.
Ik plas op de test en laat het dan liggen. Ik loop weer teruh naar de kamer en ga op Sophia haar bed zitten. Sophia komt naast me zitten. Ze pakt mijn hand vast. "Het komt goed, haal diep adem" ik haal diep adem en daar zitten we dan even een paar minuten. "Is het denk je tijd?" "Weet ik niet, er stond dat je 5 minuten moest wachten. We hebben nu 6 minuten gewacht. Ik denk dat je nu gewoon kan kijken." "Ik durf niet" "zal ik kijken?" "Ja" Sophia staat op "nee wacht, ik wil kijken" "we doen het samen" ik knik. We lopen naar de badkamer en ik pak de test en draai het om.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
