Part of your gang!

12. Hij heeft aan me gezeten...

Als ik wakker word kleed ik me snel om.
Ik moet klaar staan voor als ik iets moet doen.

Ik trek mijn kleding en schoenen aan.
Als ik helemaal klaar ben doe ik mijn oorbellen en oortje in.
'Ben je er weer klaar voor vandaag?'
"Jap"
Ik loop de kamer uit en tref dan Nico in de gang aan de telefoon. Ik loop langs hem naar de keuken. Het ontbijt staat al klaar. Verse broodjes, mmmmm het ruikt verrukkelijk.
Ik ga aan tafel zitten en begin dan al met eten.
Paar minuten later komt Nico ook aan tafel zitten.
"Goedemorgen schoonheid"
"Ik heb ook een naam he"
"Elena, maar schoonheid past beter bij je"
Ik glimlach sarcastisch en ga dan door met eten.
Na het eten lopen we samen naar de woonkamer waar die mooie piano staat. Nico gaat op de bank zitten. "Wil je wat voor mij spelen Elena?"
Ik knik en loop dan naar de piano.
Ik ga zitten en begin te spelen.

pov Aiden

Daar zit ze dan, aan de piano. Wat kan zij niet. Ik luister naar haar mooie stem. Wat gebeurd er met me. Ik schud mijn hoofd en doe mijn oortje uit. Ik heb afleiding nodig.
Ik bel een van mijn leden op en vraag om drie meiden. Binnen een uur staan ze voor de deur.
"Jongens ik heb een verassing voor jullie"
Ik open de deuren en er lopen drie knappe meiden naar binnen. De twee meiden lopen naar de boys en een bruinharig meisje loopt naar mij toe. Ze doet me erg denken aan Grace.
Waarom denk ik steeds aan haar. "Kom maar mee"
Fluister ik in haar oor. Ik neem haar mee naar een kamer. Ik duw haar op bed en begin haar nek te kussen. Dan ruik ik een bekende geur. Ik kijk om me heen. Dit is Grace haar kamer.
Het boeit me weinig en ik ga gewoon weer door. Dit had ik nodig.

Pov Grace

Het begint al laat te worden en er komen al wat gasten naar binnen lopen. Nico geeft weer een feest. Ja alweer.
Ik loop naar mijn kamer om me om te kleden.

Ik trek een rode jurk aan en zwarte hakken. Ik doe wat goude sieraden om en loop dan weer terug naar het feest. Het huis is al erg vol.
de meiden van het vorige feest lopen mijn richting op. "Heey, hoe gaat het met jou"
Ik moet me inhouden om niet in haar gezicht te kotsen. Hoe nep kun je zijn.
"Heeey, goed hoor met jou?"
"Ook goed, dusss zijn jij en Nico samen?"
"Nee, ik ben gewoon zijn gast"
"Mhm"
Ik rol met mijn ogen.
"Uhm ik moet eventjes iets doen ik zie jullie later"
"Is goed"
Ik loop zo snel mogelijk weg. Pfieuw, weg van die fake bitchess!
"Hey Elena, ik wil je aan iemand voorstellen"
Zegt Linda dan.
Ik word mee getrokken naar de keuken.
Dan sta ik voor een bloed mooi meisje. Ze heeft blonde lokken en groene ogen. Ze straalt helemaal.
"Hey ik ben Emma" we schudden elkaars handen. "Hi, ik ben Elena"
"Zij heeft hetzelfde meegemaakt als ik, maar zij weet veel meet over Nico. Zoveel dat je hem wel kunt vermoorden met al die geheimen en zaken"
Mijn ogen worden groter, omg zij is het. Zij is de hulp die we nodig hebben.
"Hier is mijn nummer, bel me als je een keertje wilt afspreken om meer over Nico te weten"
"Heel erg bedankt" ze knikt en loopt dan weer weg.
"Dankje Linda"
"Nee jij bedankt, dat je naar me wilde luisteren" ik glimlach en geef haar een knuffel.
Ik loop naar mijn kamer en zet Emma haar nummer in mijn telefoon.
Ik blijf op mijn kamer omdat ik geen zin meer heb om terug naar het feest te gaan. Een uur later word er op mijn deur geklopt.

Ik doe de deur open en zie Nico.
"Hey schoonheid"
"Uh hey?"
Hij loopt naar mij toe en duwt me op het bed. Hij ruikt sterk naar alcohol.
"Uhm wat doet u ehh je?"
Hij zwijgt en klimt bovenop mij. Hij legt zijn hand onder mijn jurk en klimt langzaam naar boven. Hij begint mijn nek te kussen. Ik probeer hem van mij af te duwen maar hij klemt mijn handen boven mijn hoofd. Ik voel zijn hand bij mijn je weet wel. Hij trekt mijn onderbroek naar beneden en legt zijn hand weer terug. "Stop!"
Ik hoor de jongens ook niks zeggen. Ze zouden me helpen als er iets zou gebeuren.
Dan voel ik het. Een onbeschrijfelijke pijn schiet door mijn lichaam. "Auw! Stop!" Ik heb dit nooit meegemaakt. Het begint steeds meer pijn te doen. Ik probeer mijn tranen tegen te houden, ik moet sterk blijven.
Maar toch verlaten een paar tranen mijn ogen.
De jongens komen me niet helpen, ik wist het. Ik ga ze dit nooit vergeven....
Ik begin te krijsen van de pijn. "Alstjeblieft...ss..stop"
Ik kan moeilijk praten.
Hij grijnst en plaatst kusjes op mijn nek. Hij geniet er gewoon van, dat ik pijn lijd.
Ik probeer hem weg te duwen maar steeds faal ik. Ik sluit mijn ogen en voel de pijn erger worden.
Het lukt me eindelijk om hem van me af te krijgen. Ik duw hem met me voeten waardoor hij op de grond valt. Snel sta ik op en trek ik mijn onderbroek omhoog. "Uhm, i..ik ben erg moe. Kkun je me nu alleen laten in mijn kamer?" "Hoe durf je mij zomaar van het bed te duwen!" En dan slaat hij me op mijn wang. Er valt een traan naar beneden. Ik leg mijn hand op de plek waar hij heeft geslagen, het brand heel erg. "Uhm het spijt me, k k kun je me misschien eventjes alleen laten ik ben erg moe"
"Is goed schat, ik ben nog niet klaar met jou. Tot morgen" hij geeft me een kus in mijn nek en sluit de deur achter zich. Ik zak op de grond en begin te huilen.
'Grace? Gaat het?' Hoor ik Aiden in mijn oor zeggen.
'Waarom ben je aan het huilen?'
"Ben je nou serieus, weet je niet wat er net is gebeurd"
'Heeft hij aan je gezeten?!!' Zegt Aiden op een bozere toon.
Ik zwijg.
'Grace! Grace!'
"Ja!" Zeg ik snikkend.
"Ja, hij heeft aan me gezeten."
'Als ik die man te pakken krijg'
"Waar waren jullie?"
'Wat?'
"Waar waren jullie. Jullie hadden gezegd dat als hij aan mij zou zitten dat jullie me zouden helpen. Jullie hebben letterlijk niks gedaan. Niks! Ik heb zoveel pijn geleden alleen voor jullie kut missie! Ik ben tenminste blij dat hij niet verder is gekomen, ik heb hem van me af kunnen duwen! Ik! Jullie hebben niks anders gedaan dan me alleen maar pijn verzorgen. Ik ga hier weg, morgen! En ik heb jullie hulp niet nodig..."
'Grace....'

Ik haal het oortje uit mijn oor en gooi het op de grond. Mijn oorbellen doe ik uit en gooi ik weg.
Ik doe mijn pyjama aan en de deur opslot. Ik ga in mijn bed liggen en probeer te slapen, maar het lukt niet. Ik moet denken aan wat er vanavond is gebeurd. Morgen ga ik weg..
Ik knijp mijn ogen dicht om de beelden van vanavond te wissen. Langzaam val ik in slaap.

Als ik me heb omgekleed pak ik al mijn spullen. Ik kan nu niet zomaar de deur uit lopen, Nico gaat me echt niet vrijlaten. Dan kijk ik naar het raam die groot genoeg is voor mij om er doorheen te passen. Ik doe het raam zachtjes en langzaam open. Ik kijk naar beneden, het is niet erg hoog dus dit lukt me wel. Ik gooi mijn spullen naar buiten en klim daarna snel door het raam en val op de grond. Oppeens hoor ik de alarmen af gaan. Ik ren zo snel mogelijk richting de poort en klim eroverheen. Bewakers rennen achter mij aan waardoor ik nog sneller begin te rennen.
Het lukt me om van ze af te komen en ik ren naar de eerst volgende benzine station.

Ik ren naar binnen en vraag buiten adem iets aan de man achter de kassa.
"Hai un telefono che posso usare per chiamare qualcuno? ( Heb je een telefoon die ik kan gebruiken om iemand te bellen?)"

"Uhh Sí, qui (uhh ja, hier)" hij geeft me zijn telefoon en ik bel zo snel mogelijk het nummer van Rachel.

"Uhh hallo?"
"Rachel!!"
"GRACE!"
"Rachel ik ben zo blij om je stem te horen"
"Grace waar ben je? Opa en oma maken zich zorgen en ik ook"
"Ik ben in Italië, Rachel luister goed. Ik werd ontvoerd door een maffia bende hier in Italië. Ik heb dingen moeten doen waar ik liever niet over praat maar ik ben gevlucht"
"Omg Grace, ik kom gelijk naar je toe"
"Nee! Blijf daar"
"Nee Grace ik laat je niet weer in gevaar komen, ik kom eraan"
"NEE RACHEL!!"

Ze hangt op....