Heb je ooit toen je klein was wel eens gedacht hoe je toekomst er uit zou zien? Of je gelukkig zou worden. Ik wel. Ik dacht dat ik later succes vol zou worden en dat ik twee kinderen zou krijgen met een perfecte man die van mij houd.
Mijn ouders die er dan altijd voor me zouden zijn, die me zouden steunen met alles wat ik deed. Dat ik later gelukkig zou zijn en de wereld zou reizen. Nou dat veranderde allemaal die dag. De dag dat ik mijn ouders verloor..........Ik zwaai mijn opa en oma uit en loop dan door de duane. Als ik mijn koffer ingeleverd heb loop ik richting het vliegtuig. Ik hou niet zo van vliegen. Wat je allemaal op het nieuw hoort over vliegtuigen die neerstorten maakt me soms bang. Maarja ik kan niet lopend naar Italië en ik heb geen eigen auto, ik gebruik altijd die van mijn opa maar die hebben zij ook nodig. Ik ga op mijn plek bij het raam zitten en kijk naar buiten. Dan stijgen we op. Ik kijk naar buiten en de mensen worden steeds kleiner. Ze lijken op mieren. Bijzonder hé? Hoe een vliegtuig werkt en vliegt. Langzaam sluit ik mijn ogen en val in slaap. "Het vliegtuig gaat over een paar minuten landen, doe uw gordel om alstiblieft en blijf zitten" ik word wakker en zie dat iedereen zijn of haar gordel omdoet. Dan doe ik het snel ook.
Ik kijk uit het raam en zie een mooi uitzicht. Water en land, wouw. Het weer is ook super lekker. Als we zijn geland in Rome pak ik mijn spullen en loop het vliegtuig uit. Ik wacht binnen op mijn koffer en loop daarna naar buiten. Ik kijk om me heen en geniet van alles. Ik snap waarom mijn ouders Italië speciaal vonden, het is speciaal en super mooi. Er rijd een taxi langs en ik steek mijn hand uit zodat hij stopt. Ik stap in "kunt u me hier naartoe brengen?" Ik laat het adres zien en dan start hij de auto. Wouw ik kan niet geloven dat ik hier ben. Italië, waar mijn vader is geboren en opgegroeid, waar mijn ouders elkaar hebben ontmoet. Mijn oma vertelde mij dat mijn moeder hier naar toe moest voor haar werk. Tijdens haar werk ontmoette ze een knappe en lieve man ( mijn vader). Hij is meegegaan met haar naar huis en hij bleef daar een paar maanden voordat hij weer terug ging. Ze waren verliefd en reisden steeds heen en weer. Daarna zijn ze getrouwd en hebben ze mij gekregen. Ze waren dolgelukkig, totdat ze op mijn 9e verjaardag oppeens verdwenen. Ik heb zonder ze moeten opgroeien, wie weet wat er met ze is gebeurd. "We zijn er mevrouw" ik schud me uit mijn gedachtes en bedank de taci chauffeur. Ik pak mijn koffer uit de achterbak en loop het hotel in. Het is een groot hotel met mooie tropische versiering. Ik check in en loop naar mijn kamer.
Ik doe de deur open en , "Wouw!" . Mijn kamer is ongelovelijk mooi, het is net een appartement. Ik doe de deur achter me dicht en leg mijn koffers neer naast het bed. Als je binnen loopt is er links een deur voor de badkamer, rechts is een gang naar de woonkamer, als je rechtdoor loopt ligt er aan de linker kant een twee persoons bed met daarnaast twee nachtkastjes, en omg! Ik heb ook nog een balkon. Ik loop het balkon op en geniet van het mooie uitzicht. Wat heb ik zin in deze vakantie. Ik plof op het bed en pak mijn telefoon uit mijn tas. Ik moet mijn opa en oma nog bellen om te vertellen dat ik veilig ben aangekomen.
'Hey oma, ik ben veilig aangekomen en zit nu in mijn hotel kamer'
'Aah gelukkig, heb je een goede reis gehad?'
'Ja hoor, ik heb de hele vlucht geslapen dus ik heb er niet veel van meegekregen'
'Haha slaapkop, heb je een mooie kamer?'
'Jaaa super mooi het is net een appartement en ik heb ook nog super mooi uitzicht'
'Wat fijn, oke schatje ik wens je super veel plezier en we bellen morgen wel weer'
'Ja is goed oma, doei ik hou van je'
'Ik ook van jou liefje dag'
Dan hang ik op. Mijn opa en oma zijn er altijd voor me geweest. Sinds mijn ouders verdwenen zijn hebben zij mij in huis genomen en voor mij gezorgd. Zij weten ook niet wat er gebeurd is met mijn ouders. Zouden ze gewoon weggegaan zijn? Of ze zijn vermoord. Bij die gedachte krijg ik rillingen over mijn lichaam. Ik kijk naar de tijd. Het is pas 15:31 dus ik ga even rondlopen. Ik doe mijn koffer open en pak er wat kleren uit die ik ga aantrekken.Ik doe een zwarte shorts aan en een zwart met grijs gestreepte shirt. Ik doe ook nog een spijker vestje wan en doe mijn zwart witte vans aan. De deur sluit ik achter me en loop naar buiten. Het is lekker warm. Ik kom een klein winkeltje tegen en loop naar binnen. Ik zie allemaal ouderwetse spulletjes op de planken staan. Achter de kassa staat een wat oudere vrouw, rond de 55/60. " ciao " zegt de vrouw achter de kassa. "Hey" "wat doet zo een mooi meisje als jij hier in dit winkeltje?" Zegt ze met een accent. "Uhm ik was even aan het wandelen en zag dit kleine winkeltje, het zag er interesant uit"
Ze knikt en ik loop langs de planken. Ik zie een mooi ouderwets tasje. Ik pak m en loop naar de kassa "ik zou dit tasje graag willen?" "Natuurlijk darling" ik betaal en loop dan het winkeltje weer uit. Ik loop naar een parkje en ga op een bank zitten. Het is hier zo mooi. De zon schijnt, vogeltjes vluiten, de blaadjes aan de bomen zijn vel groen en kinderen spelen samen met hun ouders een spel. Ik haal diep adem. Wat mis ik die tijden, dingen doen met mijn ouders. Het is moeilijk als je ouders er zowat je hele leven niet zijn geweest. Ik wil zo graag weten wat er met ze gebeurd is.Als ik terug bij het hotel ben ga ik naar het restaurant. Ik pak wat van het buffet en ga zitten. Mijn telefoon gaat af.
'Hey Rachel' Rachel is mijn beste vriendin en mijn nichtje. Ze is maar een jaartje jonger. Zij moet nog een jaartje naar school en dan is ze ook klaar.
'Hey Gracieee, ben je veilig aangekomen?'
'Ja het is hier zo mooi, ik hoop om hier antwoorden te vinden over mijn ouders'
' ik hoop het ook, bel me als je iets nodig hebt'
' hoe gaat het met jou?'
' wel goed , ik heb morgen een maatschapijleer toets' 'veel succes mop, ik spreek je later'
'Is goed dag 'Rachel is er ook altijd voor mij geweest. Ze is mijn beste vriendin. Ik ben met haar opgegroeid. Ik neem een hap van mijn aardappel. Na het eten loop ik terug naar mijn kamer en trek mijn pyjama aan. Ik ga in mijn bed liggen en zet de tv aan. Er staan een paar films op de televisie en ik kies er eentje uit. Langzaam sluit ik mijn ogen en val in slaap.
Heey people, dit is mijn nieuwe boek. Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden💕💕
JE LEEST
Part of your gang!
RomansaHeb je ooit toen je klein was wel eens gedacht hoe je toekomst er uit zou zien? Of je gelukkig zou worden. Ik wel. Ik dacht dat ik later een prinses zou worden. Ik was klein dus don't judge me. Ik wilde een succes volle vrouw worden. Met een perfect...