Chapter 25

338 9 0
                                    

Cheska's POV

"I-ilabas niyo a-ako dito.H-hindi ako maka-makahinga" pilit kong sigaw.

Hindi ako makahinga. Hindi ko alam kung nasaan ako. Pero randam ko ang mainit na pakiramdam sa buong katawan ko.

Please ilabas niyo ako dito. Nagmamakaawa ako.

Konting konting hangin na lang ang meron ako. Please t-tulungan niyo ako...



"Saan niyo ako dadalhin?"

May van na dumaan sa harap ko at bigla na lang akong kinuha. Tinakpan nila ang biBig ko at pati na rin ang mata ko.

"Please wala po kaming perang ibibigay sainyo. Nagmamakaawa po ako, palayain niyo na ko." Pagmamakaawa ko. Pero narinig ko lamang silang tumawa.

After a few minutes tumigil ang ang sasakyan at pilit akong ibinababa. Nagpupumiglas ako pero wala akong magawa dahil malalaki ang katawan nila.

"AL, ayos na." Sabi nung lalaki.

Sino si AL?

Bigla na lang nila akong kinuha at sinuot sa butas.

"A-anong gagawin niyo? Nakikiusap ako, pakawalan niyo na ko." Umiiyak na pakiusap ko.

Lord, alam ko pong maksalanan ako pero kung mamatay po ako wag po sanang sa ganitong paraan.

"Goodbye Cheska, you may now rest in peace" sabi nung boses ng isang pamilyar na lalaki.

"NO!! IM BEGGING YOU. PLEASE ILABAS NIYO AKO. DITO. " sigaw ko pero tumawa lang sila at bigla na lang nawala ang liwanag na nagsisilbing gabay ko.

Katapusan ko na nga ata.

Unti unti na lang akong nawalan ng malay at naramdaman ang pagbaksak ng katawan ko.

"J-JEON,T-TULONG" huling salitang nabitiwan ko bago ako nawalan ng malay.

Cassy's POV

"Kamusta si Cheska?" Nag aalalang tanong ni Tonio.

"U-unconscious pa rin siya" tugon ko.

Nakita namin si Jeon na duguan at si Cheska na walang malay. May tama ng bala si Jeon sa kanang braso.

"E si Jeon? Asan na siya?" Nag aalalang tanong ulit ni Tonio.

"Stable na naman si Jeon pero still unconscious." Sabi ko at umupo sa isang tabi. Umupo namn din siya sa tabi ko.

"Are you okay?" Tanong niya,tiningnan ko siya ng nagtataka bakit ako ang tinatanong niya. "Para kasing ang lalim ng iniisip mo" dugtong niya.

"W-wala to. Nag aalala lang ako para kay Cheska at Jeon." Sabi ko at ngumiti.

Tumango lang siya bilang pag sang ayon.

"Hindi dapat nila dinadanas ito. Ang bata pa nila para sa ganitong sitwasyon" sabi ko at tumungo.

Kasalanan ko to.

"Hindi naman nila pababayaan ang isat isa" nakangiting sambit ni Tonio.

"What do you mean?" Tanong ko.

"Mahal na mahal ni Jeon ni Cheska mula pagkabata at kahit hindi maalala ni Cheska, alam kong mahal niya rin si Jeon." Sabi niya.

A-anong?

"Simula pagkabata?" Nagtatakang tanong ko.

"Mmn. Oo, magkababata kasi sila" nakangiting sabi ni Tonio.

"A-ano? Pano?" Takang tanong ko. Pano nangyari yun?.

"Mas unang naging bestfriend ni Jeon si Cheska, but one day bigla na lang nawala at hindi nagpakita si Cheska" malungkot na sabi niya.

"B-bakit daw?" Tanong ko.

"Sa pagkakaalam ko nagka-amnesia si Cheska"

*Flashback*

8 years ago...

"Cheska, where are you?" Tawag ni Jeon.

Nasa tambayan sila at may usapang maglalaro.

"Cheska im not good in playing hide and seek" sabi ni Jeon.

Umakyat si Jeon sa tree house at nakita niya si Tonio na nakaupo.

"Hey, wheres Cheska?" Tanong ni Jeon kay Tonio.

Malungkot na lumapit si Tonio kay Jeon at ibinigay ang isang envelope na may nakalagay na 'to my forever best friend'

"Whats this?" Takang tanong ni Jeon. Binuksan ni Jeon ang envelope...

Dear bestfriend,

I know you'll be mad if I leave, but my mommy and daddy said that its for our own good. Sorry for leaving you with no explanation and words to say. But like what i said i will be your forever bestfriend no matter what happened. I will miss you Maki, I promise I will never forget you. I love you Maki but for now its a goodbye.

Your bestfriend,
Cheska.

"She leave, with her dad and mom. My mommy told me that their living for good" malungkot na sambit ni Tonio.

"No, thats not true. She cant leave me. She said we will play." Pero umiling lang si Tonio. Bigla na lang napaluhod si Jeon at umiyak.

"Tell me it isn't true, please" nagmamakaawang pakiusap ji Jeon kay Tonio.

Umiyak lang ng umiyak si Jeon. Hanggang sa dumating ang araw na kailangan na ring umalis nila Jeon. Kailangan na nilang lumapit ng tirahan. Sa ibang bansa.

Bumabalik pa rin si Jeon at nagbabakasakaling babalik si Cheska. Pero hindi, wala ni an8no ni Cheska ang bumungad sa kanya.

"I miss you Cheska, please come back" wala sa sariling sambit ni Jeon at tumulo nanlabg ang luha niya.

Its a bit gay but he really miss cheska. Thats true love.

"Honey, lets go your dad is here. We will be late at our flight" tawag ng mommy ni Jeon.

"Son, are you okay" agad na pinunasan ni Jeon ang luha sa pingi niya at hinarap ang mommy niya.

"She'll come back right,mom?" Malungkot na tanong ni Jeon.

"She will, trust her words" niyakap niya si Jeon at ganon rin si Jeon. Humikbi si Jeon hanggang sa humupa ang lungkot na nararamdaman niya.

End of flashback

"Bakit ka umiiyak?" Tanong ni Tonio sakin.

Hindi ko napansin na umiiyak na pala ako. Nakakalungkot namn kase. Tinupad ni Cheska yung sinabi niya na babalik siya pero hindi naman niya maalala.

"W-wala nakakalungkot kase" sabi ko at pinunasan ang luha ko.

"Naniniwala ka ba sa destiny?" Biglang tanong niya.

Anong klaseng tanong naman yan??

Tiningnan ko siya ng nagtataka

"Sagutin mo na lang" sabi niya at tumawa.

"S-siguro" tanging sagot ko.

"Oo at hindi lang"

"Oo naman. T-teka nga bakit mo ba tinatanong?" Inis na tanong ko.

"Ako kase, oo. Alm mo kung bakit?" Mapang asar na tono ng pagratanong.

"B-bakit?" Nagiwas ako ng tingin.

"Kase nagkita ulit sila. At malaki ang chance na sila ang magkatuluyan. Tayo kaya,kelan?" Pang aasar niya. Binatukan ko namn siya.

"Baliw ka" inis na sabi ko.

"Masakit yun ah" habang hawak ang batok niya.

"Ikaw kase" iniraoan ko siya.

Tumawa siya at ganon na lang din ang ginawa ko.

"Tara na sa loob" tumayo siya at sumunod ako.

Im Inlove With My BestfriendWhere stories live. Discover now