Yine tramvaydayım eve dönüyorum. Götüme kadar ıslandım. Üç saat bekledim. Birkaç kere balkona çıktı gördüm uzaktan. Mesaj attım dedim şuraya gel. Ne dedi biliyor musunuz? Eve yeni girdim, kızdılar geç diye dedi. Görüldü attım bıraktım. Ben kalkıp iki saatlik yolu onu görmek için gidiyorum o ise götünü kaldırıp 10 dakikalık mesafeye gelemiyor. Sonra hiç mesaj atmadı. Götüme kadar ıslandım çok yağmur yağıyor eve git demedi. Neden burdasın demedi. Üşüteceksin ıslanma demedi. Ya ulan siktir git bile demedi. Ben size nasıl anlatayımki. Sikinde bile değilim abi. Ya bu aynı şey gibi öldürüpte gömmemek gibi. O kadarda vicdansız işte. Ben onun vicdansızlığını bile seviyorum. Ben onun beni umursamamazlığını bile seviyorum. Ben onun beni sevmeyişini bile seviyorum. Ama zoruma gidiyor, kaldıramıyorum. Artık dayanamıyorum. Sevgisinden ölecek adam için beş dakikalık yolu bile gelmemesine dayanamıyorum. Sikinde bile olmamama dayanmıyorum. Kaldıramıyorum. Yüküm çok ağır. Onu çok ağır seviyorum. Neyse tramvaydan iniyorum şimdi görüşürüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN SÜKÛTU
HumorSizce bu kadar acı yetmez mi? Her nefes alışımızda öldüğümüz yetmez mi? Güne onsuz uyanmamız, onsuz aldığımız her nefeste biraz daha öldüğümüz yetmez mi? Boğazımızın düğüm düğüm olduğu yetmez mi? Ağlamalarımız, hüzünlerimiz, ağrılarımız, sancılarım...
