Kaybetmek. Bir şeyi kaybetmek için önce kazanmak gerekli. Yani o şeye sahip olmak gerekli. Sahip olmadan kaybedemezsin, bir şeyin yokluğunu kaybedemezsin. Peki ya sahip olduğun şey onun yokluğuysa? Ben kaybettim. Ama yokluğunu değil, kendimi kaybettim.
Susmak. Sadece ona konuşmak istemek.
Gitmek. Sadece ona gitmek istemek.
Yokluğuna sarılmak. Hayaline konuşmak ve hayalini öpmek. Korkmak. Günden güne tükenmek. Tenini ezberlemek istemek ve ezberleyememek. Fotoğraflarına sarılmak. Bir kişinin yokluğunu, varlığından daha çok sevmek. Saçlarını okşayamamak. Burnunu, burnuma deydirememek. Gözlerinin içine bakamamak. Kulağına seni seviyorum lafını fısıldayamamak. Saatlerce bekleyipte görememek. Ve bunlardan hiç şikayet etmemek. Bir kişinin yokluğunu sevmek. Ve bundan asla şikayet etmemek. Neden sevmedin diyememek. Neden gelmedin, niye gelmedin diyememek. Hepsini ama hepsini kabul etmek. Tek bir şeyi kabul edememek. O da ne biliyor musunuz? Kokusunu yakınında hissedememek. Günden güne ölmek. Ölüpte gömülmeyi beklemek. Ve gömülememek. Çaresizce gömülmeyi beklemek. Çaresizce ve imkansızca sevmek. Bir o kadarda fütürsuzca sevilmemek. Bitmek lan bitmek. Eriyip gitmek. Bıkmak. Bakıpta görememek. Ve en kötüsüde siktirip gitmeyi istemek. Ama yinede ona gitmeyi istemek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN SÜKÛTU
HumorSizce bu kadar acı yetmez mi? Her nefes alışımızda öldüğümüz yetmez mi? Güne onsuz uyanmamız, onsuz aldığımız her nefeste biraz daha öldüğümüz yetmez mi? Boğazımızın düğüm düğüm olduğu yetmez mi? Ağlamalarımız, hüzünlerimiz, ağrılarımız, sancılarım...
