HAYATIN BAHARI (TAMAMLANDI)

4

İşe başlayalı bir hafta olmuştu artık. Biraz beden yorgunluğu dışında pek bir sıkıntım yoktu. Bu kadar olması normaldi. Çok erken kalkıyor, uzun süre trafiğin içinde kalıyordum. Günde dört saattim yolda geçiyordu. İlk güne göre daha iyiydim, alışıyordum artık. Son bir haftam aynı düzende ilerlemişti. İşten gelip yemeğimi yiyor, bizimkilerle biraz vakit geçirip Leyla ve Melek' in yanına iniyordum. Çay içip gır gır, muhabbet derken uyku saatim geliyordu.

Birbirimize iyice alışmıştık artık. Annem her gün onlara da bir tabak yemek yolluyordu, Melek dedemin ilaçlarıyla, iğneleriyle ilgileniyor; Leyla, Zeynep'e tatilini verimli değerlendirmesini sağlayacak kitaplar öneriyordu. Yarın tatil günüydü. En çok kızlarla daha rahat ve uzun oturacağım için mutluydum. Melek çayı getirmişti, her zamanki gibi balkonda oturuyorduk.

"Ayten teyze sağolsun yine börek göndermiş Melek" dedi Leyla.

" Yaşasın. Hayatımda yediğim en güzel yemekleri son bir haftada yedim, Ayten teyze sayesinde. Valla sen çok şanslısın Bahar. Ben de Ayten teyzeden aldığım tarif ile kek yaptım, getireyim bakalım beğenecek misiniz?"

"Oo desenize bugün ziyafet var." dedi Leyla.

"vee yarın hafta sonu" dedim.

"Bir bardak çayınız var mı hanımlar?"

"Tabii Selim bey hoş geldiniz buyurun" dedi Leyla.

O sırada içeriden gelen Melek " Kızım var ya bu keki beğenmeyenin akıl sağlığından şüphe ederim, çok güzel olmuş bu." Melek cümlesini bitirip de Selim abimi karşısında görünce eli ayağı birbirine dolanmıştı. Selim abi de utangaç bir şekilde gülümsedi. Bu iki kişinin birbirlerine karşı bir şeyler hissettiklerini anlamamak için kör olmak lazımdı. Leyla'da benimle aynı şeyleri düşünmüş olacak ki imalı bir şekilde: " Ne dersiniz Selim Bey, akıl sağlığımızın durumuna bakalım mı?" dedi.

"Aslında çok tokum ama, Melek hanım yapmış madem bir dilim alırım."

Melek, Selim abime kek tabağını uzattığı sırada sokaktan gelen çocukların patlattığı maytap Melek'i korkuttu ve kek tabağını Selim abinin üzerine döküverdi bir anda. O an Melek in yerinde olmayı kimse istemezdi. Kakaolu ıslak kek Selim abinin beyaz gömleğinde çok aykırı duruyordu.

"Gerçekten çok özür dilerim Selim Bey, bir an korkunca panikledim, şey döküldü, üff"

"Sorun değil Melek Hanım lütfen. Zaten eve geldim yıkanır ne olacak. Ben bu kekin tadına bakmadan gitmek istemiyorum, bir tabak daha alma şansım var mı acaba?"

"Ah tabi, hemen getiriyorum."

Melek yeni bir kek tabağı ve çay getirdi. Biraz daha normale dönmüştü artık.

"Gerçekten çok lezzetli olmuş elinize sağlık."

"Afiyet olsun."

"Aslında ben buraya bir müjde vermeye geldim. Davanız lehinize sonuçlandı. Problem kalmadı."

"Nasıl yani bu kadar çabuk mu?" dedi Leyla.

"Evet. Artık rahat olabilirsiniz"

"Ah Selim bey ücret de ödetmiyorsunuz. Biz size nasıl teşekkür edeceğiz peki?"

"Bu muhteşem kekten daha iyi bir teşekkür bilmiyorum ben."

Bu sefer utangaç gülümseme sırası Melek'teydi ve beklenen hareketi yaptı. Selim abi çayını bitirdikten sonra kalktı.

Biz sohbetimize kaldığımız yerden devam ediyorduk "Melek pazartesi işe başlayacakmış Leyla. Daha okulların açılmasına da var sıkılacaksın evde." dedim.