Yetimhane

Bölüm12 - Neden İhtiyacım Olduğunda Yanımda Değilsin?

Saatlerdir uyumamıştım. Gözlerimi kapattığım her an Elly'nin görüntüleri doluşuyordu beynime ve ben, nasıl onu geri kazanacağımı bilmiyordum. Yıllar önce söyledikleri hâlâ dün gibi aklımdaydı. Öyle olacak ki, birkaç dakikalık uykumda bile bilinçaltımdan sıyrılıp rüyama girmeyi başarmışlardı:

•

"Eliesha?" dedim sorarcasına, dakikalardır boş duvarı seyreden sevgilimin suratına bakarak. "Sorun ne bebeğim?"

Eliesha derin bir nefes aldı ve gözlerini gözlerime kilitleyerek "Ben bugün yapmamam gereken bir şey yaptım," dedi suçlu bir çocuk edasıyla.

Sakince "Ne yaptın?" diye sordum. Büyük ihtimalle sinirleneceğimi bildiği bir şey yapmıştı; tavrından o anlaşılıyordu.

Gözlerini yere eğip arkasında sakladığı kitabı çıkardı ve sayfaları yarıdan bölen kağıdın olduğu yeri açıp, masaya koydu aradaki o fotoğrafı.

Ön yargılı davranmak istemediğim için derin bir nefes aldım ve sakinliğimi koruyarak "Eliesha," dedim. "Eşyalarımın karıştırılmasından ne kadar nefret ettiğimi en çok senin bilmen lazım."

Gözü hâlâ fotoğraftayken "Özür dilerim, Mila," dedi. "Kendime hakim olamadım."

Yeniden iç geçirdim ve arkama yaslandım, büyükbabamın bize hediyesi olan fotoğrafı umursamayarak.

"Bu o mu?"

Ortamdaki sükuneti korumak istememe rağmen Eliesha'nın merakı ağır basmış ve arka arkaya sorular sormaya başlamıştı. Ben ise sadece ilk sorusuna cevap vermiştim:

"Evet. Bu Sarah."

Aklımdaki şeyleri okumak istercesine yüzüme bakmaya başladı ben 'Sarah' deyince.

"Şöyle bakmayı keser misin?"

Hemen önüne dönmüştü. Yaklaşık altı aydır Elly'le birlikteydik ama hâlâ bana karşı çok utangaçtı. Tabii bunun yanında, beni çok seviyor ve bunu hissettirmeyi çok iyi beceriyordu. Bu, kısa sürede ona bu kadar alışmamın en büyük sebebiydi.

Hâlâ yaptığı şeyden utanmış bir vaziyette diken üstünde otururken yakasından tutup onu üzerime çektim ve "Tamam, Eliesha," dedim. "Sana kızmadım, merak etme."

Gözleri anında afacan bir tavırla parladı ve "Gerçekten mi?" diye sordu aynı heyecanla.

'Evet' demek yerine onı kendime çektim ve ufak bir öpücük bıraktım dudaklarına.

Ve altı aylık birlikteliğimizin sonunda, ona ilk defa onu sevdiğimi söyledim.

•

Gözlerimi araladığımda daha uykuya dalalı 10 dakikadan kısa süre olmuştu. Bu gece uyuyamayacağımı kendime itiraf edip kalktım uzandığım koltuktan. Elly evde olmadığı için yatakta uyumak istememişti canım ve her yerim tutulmuştu bu yüzden.

Oflaya puflaya mutfağa ilerledim ve kendime bir kahve yapmak için su ısıtıcısının düğmesine bastım. O sırada elimdeki telefonla uğraşıyordum bir yandan da.

O an aklıma gelen bir fikirle mesaj bölümünden Chloe'nin kısmını açıp, uyanınca görmesi için bir mesaj yazıp gönderdim ona. Mesajın içeriğinde Elly ve benim yaptığım o aptallık vardı.

Eminim ki Chloe mesajımı okur okumaz beni arayacak ve ağzına geleni sayacaktı ama bunun yanında, Elly'le barışmam için bir fikir de verirdi. Yani ben öyle olmasını umuyordum en azından.