My player - Shades of Black

Κεφάλαιο 6ο 《Το Μπαρ》

#138 Στην Ρομαντική

Αχιλλέας P.O.V.

"Τι θέμα? " είπα εγώ παράξενα

"Δες ποιός δουλεύει εδώ "

"Ποιός ?"

"Κοίτα κοντά στην μπάρα "

Κοίταξα στο σημείο που μου υπέδειξε και έμεινα άναυδος από αυτό που είδα. Αρχικά νόμιζα πως είχα παραισθήσεις.
Αυτό ήταν, είχε κολλήσει το καταραμένο το μυαλό μου εδώ και δύο ώρες.. Όμως όχι.. Ήταν εκείνη.
Ήταν η Καλυψώ που σκεφτόμουν αδιάκοπα, χωρίς να μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου, τα συναισθήματα μου. Καθόταν και μιλούσε με κάποια κοπέλα που ετοίμαζε κάποια ποτά.
Ήταν τόσο όμορφη, όπως πάντα. Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω της. Λίγο ακόμα και θα με έβλεπε ο Ντίνος.
Τις σκέψεις διακόπτει ένα ζευγάρι γαλανά μάτια που κοιτάνε απευθείας τα μαύρα δικά μου.

Τότε ένοιωσα έναν ηλεκτρισμό να διαπερνάει όλο μου το σώμα. Την κοιτουσα εδω και τοση ώρα. Την σκεφτόμουν ώρες τώρα. Δεν ξέρω τι είδους μαγεία με έχει κάνει αλλα Αλήθεια δεν θέλω να ξεφύγω, θέλω να την έχω απέναντι μου και να την κοιτάω για μια αιωνιότητα μόνο τότε θα είμαι χαρούμενος.

Ξαφνικά την βλέπω να σηκώνεται απο το σκαμπό του μπαρ όπου καθόταν και να μας πλησιάζει. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει ακόμα πιο δυνατά νόμιζα οτι θα έσπαγε. Μας πλησίασε και άλλο ώσπου πλέον στεκόταν ακριβώς δίπλα μας.

"Τι θα πάρετε;" Ειπε με αυτην την υπέροχη φωνή της.

"Εδώ δουλεύεις;" Ειπε ο Κωνσταντίνος κοιτάζοντας την σαν χάνος. Αχ θα στα βγάλω τα ματάκια αν την ξανά κοιτάξεις είναι δικιά μου ή βασικα θέλω να είναι.

"Για να με βλέπεις να προσπαθώ να σας πάρω παραγγελία τι λες να κάνω;"

"Ενα ουίσκι θέλω εγώ " ειπε ο Ντίνος. Αυτη γύρισε προς την δικιά μου πλευρά και με κοίταξε.

"Εμ... εγω... εεε ..." τραύλιζα Wtf δεν είναι φυσιολογικό για εμένα αυτό το πράγμα.

"Θέλεις και εσύ ουίσκι;" Ειπε με αηδία.

"Όχι Όχι Όχι εγώ... Δεν... θα ... πιώ κάτι... εμ... Ευχαριστώ..." Και να και τα ευχαριστώ. Λοιπόν αυτή η κοπέλα θα ήταν η καταστροφή μου. Τέλος.

"Αν αλλάξεις γνώμη φώναξε κάποιον " είπε και πήγε να φύγει. Καποιον; Τι εννοούσε; Λοιπόν για κάποιον λόγο θέλω να της πω κάτι που να την κάνει να χαρεί. Να μάθει ότι νοιάζομαι.

"Οδηγώ δεν μπορώ να πιω " είπα χαρούμενος

"Δεν με αφορά" είπε αδιάφορα. Ποια είσαι και τι έκανες στην Καλυψώ μου? Το κεκάκι μου δεν θα έλεγε ποτέ αυτό το πράγμα. Θα την πείραξε η όλη κατάσταση με τον κουβά. Αλλά αφού εγώ δεν είχα ιδέα τι έγινε.
Δεν ήμουν μπλεγμένος σε ολο αυτο.
Ο Κωνσταντίνος το έκανε Γιατί εγώ να πληρώνω τις βλακείες του; Γαμώτο και εκεί που τα πηγαίναμε καλά έγινε αυτό και τώρα φτου και από την αρχή αν με πιστέψει. Ξαφνικά την είδα να μας ξανά πλησιάζει με ένα δίσκο όπου πάνω είχε το ουίσκι του Ντίνου. Τώρα ήταν η ευκαιρία να της μιλήσω.