My player - Shades of Black

Κεφάλαιο 37ο

"Τον αγαπάω " είπα χωρίς να το πολύ σκεφτώ και η Αλεξάνδρα άνοιξε τα μάτια της.

"Ποιοοοον;" φώναξε

"Τον Αχιλλέα " απάντησα σιγανά. Με κοίταξε και τότε το βλέμμα την ηρέμησε. Έπιασε το χέρι μου και με τράβηξε στην πίστα.

"Θα μιλήσουμε εμείς οι δύο για όλα αυτά μετά την δουλειά "
Χορέψαμε και αφού μαζεύτηκαν κάποιοι γύρω μας είδα τα παιδιά να μπαίνουν μέσα και να κινούνται προς το μπαρ. Εκεί καθόταν ένας κύριος με κουστούμι στην τσίτα και με δύο μπραβους να στέκονται γύρω του.

"Αλεξάνδρα θέλω να πάω τουαλέτα "

"Κρατήσου "είπε απότομα και εγώ Ξανά κοίταξα τον Αχιλλέα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ POV

"Κωνσταντίνε Υπάρχουν και άλλες επιλογές δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι τέτοιο αν σας καταλάβουν την πατήσαμε. " φώναξα για χιλιοστή φορά αλλά δεν με άκουγε, ήταν αφοσιωμένος στο να οδηγάει.

"ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΕΕΕΕ"

"Σταμάτα επιτέλους, η δουλειά θα γίνει έτσι όπως πρέπει τέλος " είπε και με κοίταξε άγρια.

"Σε σιχαίνομαι "

"Ναι για αυτό όταν είμαι από πάνω σου με διώχνεις κάθε φορά " είπε ειρωνικα γελώντας.

"Ξέρεις κάτι... Δεν σου αξίζει να σε αγαπάνε, σου εύχομαι να είσαι μόνος και δυστυχισμένος σε όλη σου την ζωή γιατί πολύ απλά δεν σου αξίζει τίποτα παραπάνω από αυτό." Είπα μόλις σταματήσαμε έξω από το μπαρ.

"Αλήθεια το πιστεύεις αυτό;" με ρώτησε χωρίς να με κοιτάξει.

"Μα τον Θεό ή οποίος άλλος είναι εκεί επάνω. ΣΕ ΣΙΧΑΊΝΟΜΑΙ " του φώναξα και βγήκα από το αμάξι. Πλησίασα την Καλυψώ και την τράβηξα μέσα στο μπαρ.

...

Τον αναίσθητο, τον ηλίθιο, τον σιχαμένο.

"Τον αγαπάω " είπε σιγά σιγά μέσα από τα δόντια της.

"ΠΟΙΟΟΟΝ;" φώναξα χωρίς να μπορώ να κοτρολαρω την φωνή μου. Για ποιον μου έλεγε τέλος πάντων;

"Τον Αχιλλέα " είπε μέσα από το δόντια της και τότε ήμουν χίλια τα εκατό σίγουρη ότι αν ο Άξεστος ο φίλος μου στεναχωριούσε έστω και ένα κύτταρο της θα τον σκότωνα. Αυτό ήταν υπόσχεση.

ΚΑΛΥΨΩΣ POV

Ήθελα πάρα πολύ να πάω τουαλέτα και Έτσι ότι η Αλεξάνδρα άρχισε να πίνει το ποτό της εγώ πήγα προς την τουαλέτα. Πριν μπω μέσα άκουσα δύο τύπους να μιλάνε και κοντοστάθηκα στην πόρτα.