My player - Shades of Black

Κεφάλαιο 23ο 《Ήρεμος》

Τον κοιτούσα καθώς οδηγούσε. Το ένα χέρι του στο τιμόνι και το άλλο στο παράθυρο. Μπορούσε να κοντρολαρει πολύ καλά ένα αμάξι με το ένα του χέρι. Τον παρατήρησα καλύτερα το πρόσωπο του φαινόταν τόσο γαλήνιο ήταν τόσο όμορφος όταν ήταν ήρεμος.
Μια τούφα έπεσε μπροστά του και τον έκανε να δείχνει ακόμα πιο ωραίος από ότι πραγματικά ήταν. Τα μάτια του προσηλωμένα στον δρομο ενώ τα δικά μου τον κοίταξαν επίμονα.

Εκείνο το βράδυ ο Αχιλλέας που ήξερα είχε κρυφτεί για τα καλά και ένα πολύ καλό παιδί βγήκε στην επιφάνεια.

"Αν είναι να με κοιτάς συνέχεια να ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα σε κοιτάξω και εγώ και μετά δεν θα μπορώ να βλέπω τον δρόμο "

"Δεν σε κοιτάξω"

" Μάλιστα κύρια μου" ήταν το μόνο που είπε και έστριψε απότομα προς τα δεξιά.

"Εμ δεν είναι από εκεί το σπίτι μου"

"Το ξέρω γατάκι "

"Και επίσης που είσαι χαμένος; Γιατί δεν έρχεσαι σχολείο;"

" Εγώ που είμαι ή εσύ ; "

Είχε δίκιο τι να του έλεγα?

"Που πάμε;"

"Έλεγα να πάμε σε μια κόντρα αυτοκινήτων και να σε έχω συνοδηγό αλλά φοβάμαι μην μου πάθεις κανένα εγκεφαλικό"

Ο θεέ μου πως γίνεται ένας τέτοιος άνθρωπος να έχει περάσει τόσο άσχημες στιγμές στην ζωή του; Γιατί του το έκαναν αυτό;

"Καλυψώ σου μιλάω "

"Εμ ναι... ε... εγώ λέω να με πας σπίτι"

"Φοβάσαι ; "

"Όχι "

" Ε τότε ;"
Είπε χαμογελώντας πλαγίως και σταμάτησε μπροστά από ένα μεγάλο στάδιο. Βγήκε από το αμάξι αφού μου είπε να περιμένω μέσα και μετά από λίγο ήρθε πίσω και έβαλε μπρος το αμάξι.

"Δεν θα κάτσουμε τελικά;"

"Μπα το κορίτσι μου θέλει να πάει σπίτι"

" Και από ποτέ έγινα το κορίτσι σου;"
Είπα και αυτός άρχισε να γελάει νευρικά. Έπιασε τα τσιγάρα και άναψε ένα. Φαινόταν τόσο ήρεμος και τόσο όμορφος. Ωχ θεέ μου έπρεπε κάπως να ξεκολλησω.

"Μπορώ να σε κάνω μια ερώτηση ?"

"Αφού και όχι να πω θα την κάνεις οπότε ..."

"Όταν ήσουν μικρός ..."

"Επ επ επ απόρρητο δεν έχετε πρόσβαση σε αυτό το δεδομένο " είπε και κατευθείαν το βλέμμα του αγρίεψε.