ΑΧΙΛΛΕΑΣ POV
Σε όλη την διαδρομή ήταν σιωπηλή και η μουσική που έπαιζε από το Ραδιόφωνο δεν την ξεσήκωνε όπως άλλες φορές. Δεν ήξερα τι είχε. Την ρώτησα αλλά δεν μου απάντησε ούτε μια φορά.
Μόλις φτάσαμε στο σχολείο της Μάρας κατεβήκαμε και περιμέναμε στο προαύλιο. Σε λίγα λεπτά χτύπησε το κουδούνι και όλα τα παιδιά έτρεχαν προς τους γονείς τους. Πολλοί από αυτούς απομακρύνθηκαν από εμάς και μερικοί μας κοίταζαν στραβά αλλά δεν φαινόταν η Καλυψώ να νοιαζόταν.
Άραγε την κοίταζαν έτσι και τις άλλες φορές ;
Η Μάρα βγήκε σχεδόν τελευταία, ήταν κουρασμένη και στεναχωρημένη. Μερικά παιδιά την έσπρωχναν και γελούσαν μαζί της. Ένα αγόρι την φώναξε "μπάσταρδο" και η Μάρα τον κοίταξε με το ίδιο βλέμμα που είχε κοίταξει η Καλυψώ εμένα όταν της ρίξαμε νερό στην αρχή της χρονιάς. Η καρδιά μου πήγε να σπάσει. Κοίταξα την Καλυψώ που ήταν έτοιμη να του ορμίξει και την έπιασα."Ποιοι είναι οι γονείς αυτού του παιδιού;" Την ρώτησα και αυτή μου έδειξε μια κυρία και έναν κύριο.
"Αχιλλέα άστο, όλοι νομίζουν ότι η Μάρα είναι κόρη μου " είπε και τα μάτια της βουρκωσαν.
"Μην ανησυχείς αγάπη μου "είπα και την φίλησα στο μέτωπο.
Πλησίασα τους γονείς αυτού του παιδιού και αυτοί με κοίταξαν από επάνω μέχρι κάτω."Με συγχωρείτε αλλά ο γιος σας είπε μπάσταρδο την κόρη μου. Θα σας παρακαλέσω να μην επαναληφθεί αυτό γιατί την επόμενη φορά θα σας πάω δικαστικός " είπα και τους χαμογέλασα. Όλοι όσοι ήταν εκεί κοντά με κοίταξαν και μερικοί ρώτησαν την Καλυψώ αν αληθεύει ότι είναι ο πατέρας της Μάρας.
"Εμ... Ναι αλλά δεν νομίζω αυτό να αφορά κάποιον από εδώ. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του σε αυτή την ζωή και εγώ έκανα αυτή. Θα σας παρακαλέσω να μαζέψετε τα παιδιά σας και να τους μάθετε τρόπους. Μερικοί λέγατε για εμένα κάθε φορά που ερχόμουν ότι δεν είναι ικανή για να είμαι μητέρα αλλά μάλλον δεν είστε εσείς για γονείς γιατί η δικιά μου τουλάχιστον φέρετε κόσμια σαν άνθρωπος" είπε η Καλυψώ και εγώ της χαμογέλασα. Αυτό ήταν το κορίτσι μου. Πήρα στην αγκαλιά μου την Μάρα και αγκάλιασα την Καλυψώ πηγαίνοντας προς το αυτοκίνητο. Αφού έδεσα την ζώνη της Μάρας έκατσα στην θέση του οδηγού.
"Σε ευχαριστώ " είπε η Καλυψώ και μου έπιασε το χέρι.
"Πάμε να φάμε;;; "Φώναξε η μικρή από μπορώ και νομίζω θα μπορούσα να το συνηθίσω όλο αυτό. Εμένα, την Καλυψώ και παιδιά.
![](https://img.wattpad.com/cover/120942622-288-k648440.jpg)
DU LIEST GERADE
My player - Shades of Black
Jugendliteratur"Σε αγαπούσα πως μπόρεσες να μου το κρύψεις όλο αυτό ? Δεν είναι ένα μικρό αθώο ψεματάκι είναι ΟΛΗ ΣΟΥ Η ΖΩΗ " Του φώναξα θυμωμένα. Το προηγούμενο βράδυ κάναμε έρωτα και το πρωί μαλώνανε... "Συγγνώμη... συγγνώμη που δεν σου είπα κάτι αλλά ... αλλά...