Τα τελευταία του λόγια πριν βγει από το δωμάτιο μου άγγιξαν την καρδιά "θα το ήθελε και η μικρή " Ίσως να ήταν καλύτερα για την Μάρα εκεί αλλά εμένα; Εμένα με σκέφτεται κανένας;
Πήρα μια βαθιά ανάσα και σήκωσα το κινητό μου που χτυπούσε
"Παρακαλώ;"
"Σε σκέφτομαι από εχθές " μια μυστηριώδες, γλυκιά και σέξυ φωνή ακούστηκε στο ακουστικό μου και κατευθείαν απομάκρυναν το κινητό από το αφτί μου "Αχιλλέας " έγραφε... εμ ποιος άλλος.
"Λείπει ο Μάης από την Σαρακοστή" Είπα και αυτός άρχισε να γελάει. Τι όμορφο γέλιο που έχει. Κατευθείαν έδιωξα αυτές τις σκέψεις από το μυαλό μου...
"Τι θέλεις Αχιλλέα;"
"Είμαι κάτω από το σπίτι αυτού του Φλώρου που μένεις και σε περιμένω"
"Τι; Γιατί;"
"Γιατί σκέφτηκα μιας και είμαι κοντά στην γειτονιά να σε περάσω για να πάμε σχολείο "
"Πρώτον με τι σκέφτηκες; Και δεύτερον κακωωως" τον άκουσα να γελάει ακόμα ποιο δυνατά Ωωωω θεέ μου δεν τον μπορώ αυτόν τον άνθρωπο.
"Θα κατέβεις ή όχι; "
"Όχι "
"Ωραία τότε δεν μου δείξεις άλλη επιλογή "
"Τι; Τι εννοείς; " όμως δεν πήρα ποτέ απάντηση καθώς μου έκλεισε το τηλέφωνο. Πήρα μια βαθιά ανάσα και άλλαξα ρούχα. Φόρεσα ένα τζιν και ένα πουλόβερ, πήρα το μπουφάν μου και κατέβηκα κάτω γρήγορα. Όμως η τύχη και η μοίρα με αγαπάνε τόσο πολύ που στο σαλόνι μας καθόταν ο Αχιλλέας και μιλούσε με τον Ρίτσαρντ.
"Καλυψώ έλα λίγο " είπε ο Ρίτσαρντ όμως εγώ είχα παγώσει εκεί στην θέση μου.
"Καλυψώ μπορείς να έρθεις εδώ ένα λεπτό;" Με ρώτησε ευγενικά ο Αχιλλέας και εγώ προσπάθησα να τους πλησιάσω.
"Έλα πλησίασε δεν δαγκώνουμε" είπε ο Ρίτσαρντ για πλάκα και ο Αχιλλέας με κοίταξε με νόημα.
"Πα...παρακαλω " Είπα διστακτικά και ο Ρίτσαρντ γέλασε.
"Θα σας πάει σήμερα στο σχολείο ο Αχιλλέας Καλυψώ και μην ανησυχείς θα κάνετε την εργασία μετά το σχολείο. Γιατί δεν μου είπες ότι είχατε εργασία βρε; Θα πάρω εγώ την μικρή από το δημοτικό και θα πάμε να φάμε. Τηλεφώνησε μου όταν τελειώσετε για να έρθω να σε πάρω"
"Δεν πειράζει μεγάλε θα την φέρω εγώ σπίτι "
"Τέλεια άντε πηγαίνετε για να μην αργήσετε " μας είπε και έμεινα να τους κοιτάω σαν χαζό. Για ποια εργασία έλεγε; Τι γινόταν; Προτίμησα να μην πω κάτι και να προχωρήσω θα του έναν ανάκτηση μετά. Ξαφνικά είδα την Μάρα να τρέχει προς το μέρος του Αχιλλέα και να τον αγκαλιάζει σφιχτά.
VOUS LISEZ
My player - Shades of Black
Roman pour Adolescents"Σε αγαπούσα πως μπόρεσες να μου το κρύψεις όλο αυτό ? Δεν είναι ένα μικρό αθώο ψεματάκι είναι ΟΛΗ ΣΟΥ Η ΖΩΗ " Του φώναξα θυμωμένα. Το προηγούμενο βράδυ κάναμε έρωτα και το πρωί μαλώνανε... "Συγγνώμη... συγγνώμη που δεν σου είπα κάτι αλλά ... αλλά...
