Κεφάλαιο 1ο 《Αθωότητα》

729 75 19
                                    

Αθωότητα ή έλλειψη ενοχής 

Λιγότερη εμπειρία είτε σε σχέση με τον κοινωνικό περίγυρο είτε βάση απόλυτης σύγκρισης με κλίμακα.
Τα παιδιά θεωρούντε αθώα. Ομως αυτή η αθωότητα μπορεί να χαθεί είτε λόγου στρες είτε , όπως στην δικιά μου περίπτωση, λόγου ψυχολογικού τραύματος.
Και τώρα θα αναρωτιεστε τι ψυχολογικά τραύματα μπορεί να έχει μια μαθήτρια της Δευτέρας Λυκείου.

Θα σας πω.

Με λένε Καλυψώ, είναι 17 χρονών, δεν θυμάμαι την παιδική μου ηλικία. Βασικα δεν είχα παιδική ηλικία.

Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν μόλις 7 χρονών μας άφησε μόνο χρέη και τίποτα άλλο. Η μητέρα μου δεν μπορούσε να τα βγάλει περα με αποτέλεσμα να παντρευτεί κάποιον άλλον ο οποίος ήταν ναρκομανής και μεθύστακας.
Χτυπούσε την μητέρα μου κάθε βράδυ και όταν αυτή έμεινε έγκυος την παράτησε.
Η μητέρα μου έπεσε σε κατάθλιψη και εναν χρόνο αφού γεννήθηκε η αδελφή μου μας παράτησε.
Με παράτησε με ένα μικρό μωρό. 
Ήμουν μόλις 9 χρονών όταν η γειτόνισσα μας ανάλαβε την κηδεμονία μας. Την δικια μου και της μικρής αδελφής μου.

Αλλα οχι.

Δεν έφτανε μόνο αυτο. Το drama μόλις ξεκίνησε. Η κυρια Μιράντα, η γειτόνισσα μας, αρρώστησε οταν εγω ήμουν μόνο 11 χρονών.
Έπεσε στο κρεβάτι και μετα απο 6 μήνες πέθανε.

Πεθαίνει ο μονος άνθρωπος που μας στήριξε.

Μείναμε πάλι οι δυό μας.

Εγω και η αδελφη μου που τότε ήταν μονο 2 χρονών. Για να τα βγαλουμε περα αναγκάστηκα να δουλέψω σε κάποια  σπίτια ώς οικιακή βοηθός.
Ευτυχώς ή δυστυχώς μας ανέλαβε η κύρια Λία. Η Λία είχε εναν γιο. Ενώ ο άνδρας της την κερατωνε με την Γραμματέα του. Η κυρια Λία μας φρόντησε. Μας ειχε σαν κορες της. Μας εστειλε σχολειο και μας συμβούλευε. Ήταν σαν να εχουμε μια οικογενεια.

Σαν;

Ναι σαν γιατι ούτε αυτό ήταν οικογένεια. Ο άνδρας της την παράτησε για να παντρευτεί την γραμματέα του και μαζί του πείρε και τον γιο τους. Ετσι η κυρια Λία έπεσε σε κατάθλιψη. Τον αγαπούσε πάρα πολύ τον γιό της και εγω τον συμπαθούσα παίξαμε μαζί. Με φρόντιζε ήταν σαν αδελφός μου. Είχε πει οτι θα με προσεχε παντα. Αλλα πλέον ούτε που τον θυμάμαι. Τον λεγαν νομιζω Αχιλλέα. Η Λία πέθανε μετά από λίγους μήνες και τώρα στα κοντά άκουσα οτι ο γιος της μπλέχτηκε με τα ναρκωτικά. Πως το εμαθα; Απο την γειτονιά. Ολοι μας εχουμε μια γειτόνισσα που ειναι κουτσομπόλα.

Πιο κουτσομπόλα πεθαίνεις.

Δεν είχα κανέναν μετα απο τοτε. Κρίμα γιατι αλήθεια αν καποιος άνθρωπος πάνω στον κόσμο άξιζε να αγαπηθεί  τότε ήταν  αυτός.

Αυτός και μόνο αυτός.

Ήταν  διαφορετικός, ήταν  φωτεινός, ήταν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο. Με έκανε να νιώθω χαρούμενη και ας μην ήμουν. Παίζαμε μαζί. Ήταν πάντα κοντά μου. Το μονο που θυμάμαι από αυτόν ήταν το μαύρο.

Μαύρο

Είχε μαύρα μαλλια, μαύρα μάτια.

Αλλά ήταν φωτεινός.

Μέσα στο μαύρο... Μέσα στο σκοτάδι...

Αυτός ήταν το φως. Το δικο μου φως.

●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

Γεια σας αγαπούλες μου! 💗💟
Εύχομαι να σας αρέσει η καινούρια μου ιστορία 💋💘❤💟💗💗💋💘💘❤❤😍😘
Φιλάκια τα λεμε στο επόμενο κεφάλαιο 😍😘💗💋💘

My player - Shades of BlackDonde viven las historias. Descúbrelo ahora