"Σε αγαπούσα πως μπόρεσες να μου το κρύψεις όλο αυτό ? Δεν είναι ένα μικρό αθώο ψεματάκι είναι ΟΛΗ ΣΟΥ Η ΖΩΗ "
Του φώναξα θυμωμένα. Το προηγούμενο βράδυ κάναμε έρωτα και το πρωί μαλώνανε...
"Συγγνώμη... συγγνώμη που δεν σου είπα κάτι αλλά ... αλλά...
Μετά από δέκα λεπτά εμφανίστηκε μπροστά μου ενα πανέμορφο και απο οτι φαινόταν πανάκριβο αυτοκίνητο. Ο οδηγός κατέβασε το παράθυρο και τότε ήταν που τον είδα.
"Αχιλλέα; τι ειναι αυτο και γιατι εισαι εσυ οδηγός αυτού του υπέροχου αυτοκίνητου;"
"Εγω είμαι και ο κάτοχος του ομορφη. Μπες μεσα και θα σου τα εξηγήσω ολα."
Μπήκα μέσα διστακτικά. Έκατσα στο αναπαυτικότατο κάθισμα και έβαλα την ζώνη μου.
"Που θα πάμε;" Ρώτησα όσο αυτός με κοιτούσε απο από πάνω μέχρι κάτω.
"Θα πάμε σε κάτι φίλους και μετά από αυτά που θα δεις σήμερα και θα ακούσεις να είσαι σίγουρη ότι δεν θα θέλεις να με ξαναδείς."
"Και αν θέλω;" ειπα γρήγορα και τον κοίταξα μέσα στα μάτια.
"Τότε κάτι θα κάνουμε για αυτό" είπε και ενα πονηρό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του. Ξεκίνησε να οδηγάει και εγώ κοιτουσα έξω απο το παράθυρο.
"Να σε ρωτήσω κάτι;" ειπα σπάζοντας την σιωπή που είχε απλωθεί μέσα στο αμάξι.
"Και όχι να πω εσύ πάλι θα ρωτήσεις όποτε Ρίχτο "
"Είναι... McLaren;"
"Ξέρεις από αμάξια ;" Ειπε φανερά έκπληκτος
"Κάτι λίγα "
"Ενδιαφέρον αυτό. Ναι McLaren είναι το μωρο μου " είπε χαμογελώντας
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
"Και είναι δική σου;"
"Ναι "
"Πώς; Εννοώ πως βρήκες τοσα λεφτά για να την αγοράσεις ;"
"Βγάζω πολλά από την δουλειά μου "
"Και που δουλεύεις;"
"Κάπου που δεν πρέπει να ξέρεις "
"Μάλιστα και τι άλλο μου κρύβεις;"
"Θα σου τα πω όλα σε λίγο. Κάνε υπομονή σε παρακαλώ "
