My player - Shades of Black

Κεφάλαιο 13ο 《Κάτι παραπάνω;》

"Έλα ρε για τον κολλητό σου και για να αυτοκίνητο " είπα παρακαλώντας τον.

"Μαλάκα κανόνισε εγώ τελευταία φορά σου κάνω την χάρη. Ά και θέλω να προσέχεις την Καλυψώ μέχρι να μιλήσω λίγο με την Γιολάντα."

"Τι τρέχει με αυτή? "

"Απλά πρόσεχε την και μην ρωτάς, δεν θέλω να με δει με την Γιολάντα "

"Καλά αλλά θα μου πεις μια μέρα "

"Θα σου πω... αντε φεύγω και εγώ Γιατί πρέπει αν πάω την Καλυψώ σπίτι"

Αχιλλέας P.O.V.

Και τώρα επειδή ο Ντίνος έκανε βλακεια πρέπει εγώ να μιλήσω με το τσόκαρο. Πλησίασα την Καλυψώ που καθόταν μαζί με την Αλεξάνδρα όπως της είχα πει.

"Καλυψώ φεύγουμε τώρα"

"Ναι να μην σου χαλάσω και το ραντεβού με την Γιολάντα " είπε και με κοίταξε με μισό μάτι.

"Φεύγουμε" είπα θυμωμενα και την τράβηξα μέχρι το αμάξι.

"Γιατί δεν μου είπες ότι τα έχεις ακόμα με την Γιολάντα;" Ειπε καθώς κοιτούσε έξω απο το παράθυρο. Εγώ καθώς ήμουν νευριασμένος σταμάτησα το αυτοκίνητο την άκρη του άδειου δρόμου.

"Γαμώ το κεφάλι σου Καλυψώ. " ειπα χτυπώντας το τιμόνι.

"Συγγνώμη " ψέλλισε μέσα από τα δόντια της.

"Μην ζητάς συγγνώμη. Ο Κωνσταντίνος φταίει εκείνος με έμπλεξε σε όλα." Ειπα δυνατά.

"Αχιλλέα είσαι καλα;" Με ρώτησε με αυτή την υπέροχη φωνούλα της.

"Θα σου πω κάτι για εμένα που δεν το έχω πει σε κανέναν"

"Είμαι εδω για να σε βοηθήσω σε ό,τι θες " είπε και μου χάιδεψε το χέρι.

"Ναι αλλά μολις τα ακούσεις δεν θα θέλεις ούτε να με ακουμπάς ούτε να μου μιλάς " είπα εγώ παραπονιαρικα.

"Πες μου" είπε όσο πιο γλυκά μπορούσε. Εγώ την Την κοίταξα μέσα σε αυτούς τους δύο ωκεανούς και χάθηκα μέσα τους. Ηταν τόσο καλή με εμένα.
Πάντα ήταν αλλά γιατί?
Γιατί να νοιάζεται έστω και λίγο? Κοίταξα αυτό το χαμόγελο που σχηματίστηκε στο πρόσωπο της κοιτάζοντας τα κατάμαυρα μάτια μου, το σκοτάδι μου.

Καλυψώς P.O.V.

Κοίταξα αυτά τα κατάμαυρα μάτια που ηταν η αιτία που δεν μπορούσα να κοιμηθώ αυτές τις μέρες. Μπορεί να ήταν σκοτεινά αλλά για εμένα ήταν τα πιο φωτεινά σε όλο τον κόσμο.