My player - Shades of Black

Κεφάλαιο 8ο +Cast

#88 στην Ρομαντική

ΚΑΛΥΨΩΣ POV

Ποιον να βρω; Δεν έχουμε κανέναν" ψιθύρισα.

" Όλο και κάποιος υπάρχει", απάντησε ο Ντετέκτιβ,

" Κάλεσε τον Ρίτσαρντ. Πες του να έρθει για μια νέα υπόθεση".
Ο Μάρτιν υπακουσε και σχηματίζοντας τον αριθμό προχωρήσε προς τα έξω.

" Πάμε; " με ρώτησε ο Μπεν.

" Η κυρία Αναστασία; " ρώτησα κοιτώντας προς το διαμέρισμα μου.

" Σωστά.. Θα έρθουν να την πάρουν. Κατέβα εσύ κάτω, μην ανησυχείς" μου είπε και μου έκανε νόημα να προχωρήσω. Αφού άνοιξε καλύτερα την πόρτα του σπιτιού, με ακολούθησε. Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει από την στεναχώρια μου. "ποιος αντίζηλος; τι ήθελαν από την αδερφή μου; Τι έχουμε κάνει πια και μας φέρονται έτσι;"
Μόνο αναπάντητα ερωτήματα. Συνεχώς...
Πάσχιζα να μην δακρύσω μπροστά τους καθώς μπαίναμε στο ταξί που θα μας οδηγούσε στο νοσοκομείο.
Ύστερα από λίγη ώρα το ασθενοφόρο, που προπορευόταν μπροστά μας με την σειρήνα του να ηχεί αδιάκοπα, σταμάτησε.

Είχαμε φθάσει μπροστά στο νοσοκομείο. Η διαδρομή, για καλή μας τύχη, ήταν σύντομη ή τουλάχιστον έτσι φάνηκε σε εμένα. Είχα απορροφηθεί και σκεφτόμουν μονάχα την Μάρα. Προσευχόμουν σιωπηλά να σωθεί ενώ δεν μπορούσα να μην τρέμω από τον φόβο μου.

Οι δύο συνεπιβάτες μου δεν μιλούσαν. Ο ένας ήταν σκεπτικός και ακουμπούσε τα δάκτυλα του στους κροτάφους του, σαν να προσπαθούσε να σκεφτεί, σαν να προσπαθούσε να θυμηθεί.
Ο βοηθός του κοιτούσε συνεχώς μπροστά, το ασθενοφόρο.

Μόλις σταμάτησε και το δικό μας όχημα, ακολούθησε τον Μπεν που πετάχτηκε έξω. Εγώ έτρεξα πίσω από τα δύο φορεία με το βλέμμα μου να έχει καρφωθεί σε αυτό της Μάρας.
Αφού μπήκε μέσα στην πτέρυγα των επείγοντων, δύο χειρουργοί την πλησίασαν και αφού έδωσαν εντολή να μπει στο χειρουργείο, πήγαν και εκείνοι μέσα.
Ήμουν ικανή να μπω μέσα αν δεν με σταματούσε ο Μάρτιν, που πριν λίγο μιλούσε με έναν ιατρό. Με κράτησε από το μπράτσο και μου είπε να καθήσω σε μια από τις κρύες καρέκλες έξω από την αίθουσα του χειρουργείου. Κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά καθώς οι λυγμοί με εμπόδιζαν άλλη μια φορά από το να πω οτιδήποτε. Σε λίγο μας πλησίασε ο Μπεν μαζί με έναν νεαρό που του έμοιαζε αρκετά.

" Καλυψώ σωστά; " ρώτησε για να επιβεβαιώσει το όνομα μου. Δεν είχα χρόνο για να σκεφτώ πως το είχε ανακαλύψει και ένευσα καταφατικά.