#73 στην Ρομαντική
Ρίτσαρντ P. O.V.
Της έπιασα το χερι και την πήγα μέχρι το δωμάτιο μου. Άνοιξα την πόρτα και αυτη κοίταξε σαν να μην καταλάβαινε τι γίνεται.
"Βασικά σήμερα θα κοιμηθείς στο δικό μου και εγώ στο σαλόνι. Αύριο θα φτιάξουμε το δικό σου και της Μάρας."
"Δεν είναι ανάγκη να κοιμηθείς στο σαλόνι μπορώ να κοιμηθώ εγώ εκει" είπε κάπως ντροπαλά
"Ξέρω ότι μπορείς για αυτό θα πάω να κοιμηθώ εγώ" είπα γελώντας. Αυτή η κοπέλα μου έβγαζε κάτι ζωντανό. Με έκανε να νιώθω ζωντανός μετά απο πολλά χρόνια.
"Σε παρακαλώ δεν θέλω να νιώθω ότι σε ξεσπιτώνω " είπε και με κοίταξε με αυτά τα καταγάλανα μάτια της. Αυτά τα μάτια που αν σε κοιτάξουν σε κάνουν να τα ερωτευτείς.
"Λοιπόν ανοίγεις την ντουλάπα πέρνεις μια μπλούζα, όποια θέλεις, την φοράς και κοιμάσε. Τελος. Εγώ πάω κάτω οτι χρειαστείς μην διστάσεις. Καληνύχτα."
"Καληνύχτα."
Κατέβηκα κάτω και έβγαλα την μπλούζα μου. Έκατσα στον αναπαυτικό καναπέ και άνοιξα την μεγάλη μου τηλεόραση. Πέτυχα ένα έργο αλλά το μυαλό μου ήταν στην Καλυψώ. Την ήξερα το λιγότερο 2 ώρες και ήμουν σίγουρος ότι αυτή η κοπέλα ή θα είναι η ζωή μου ή η καταστροφή μου. Άντε να δούμε.
"Λες να βολεύτηκε; Η Μάρα τι να κάνει; Θα πάρω τον πατέρα μου να δω" μονολόγισα και έπιασα το σταθερό πανω απο το τραπεζάκι. Πληκτρολόγησα το νουμερο του πατερα μου και παράτησα το πρασινο κουμπί.
"Έλα μπαμπα εμείς φτασανε. Η Καλυψώ κοιμάται και εγω καθομαι να δω λίγο τηλεόραση. Η Μάρα είναι καλά; " μίλησα λίγο με τον πατερα μου που μου είπε οτι μαλλον αύριο θα ξυπνίσει και οτι όλα πήγαν Καλα. Τον καληνύχτισα και έκλεισα το τηλέφωνο. Ακούμπησα τον κορμό μου πίσω στον καναπέ και κοίταξα λίγο την τηλεόραση.
"Θα με κοιτάς για πολυ ώρα ; " Είπα στην Καλυψώ που απλά καθόταν και με κοιτούσε απο από την άκρη του δωματίου.
"Εεε συγγνώμη απλα ανησυχώ για την Μάρα. Πώς είναι; " ειπε γεμάτη ανησυχία. Το αγαπούσε πολύ αυτό το παιδί.
"Μια χαρά αύριο θα μπορείς να την δεις"
"Ωραία" είπε και πήγε να φύγει.
"Δεν σε πέρνει ο ύπνος ;" Την ρώτησα.
"Όχι εσένα;"
"Όχι, θέλεις να κάτσεις εδώ μαζί μου; Να δούμε τηλεόραση;"
YOU ARE READING
My player - Shades of Black
Teen Fiction"Σε αγαπούσα πως μπόρεσες να μου το κρύψεις όλο αυτό ? Δεν είναι ένα μικρό αθώο ψεματάκι είναι ΟΛΗ ΣΟΥ Η ΖΩΗ " Του φώναξα θυμωμένα. Το προηγούμενο βράδυ κάναμε έρωτα και το πρωί μαλώνανε... "Συγγνώμη... συγγνώμη που δεν σου είπα κάτι αλλά ... αλλά...
