"Έχεις δίκιο ... Δεν ξέρω τι περνάς ποτέ δεν θα καταλάβω τον πόνο σου γιατί εγώ είμαι ένας αχάριστος που δεν ενοιωσε ποτέ πόνο στην ζωή του"
Είπε και γρήγορα πήρε τα κλειδιά της μηχανής στο χέρι του.
"Περιμενε" Μπόρεσα να πω και αυτός με κοίταξε με τα υπέροχα μαύρα του μάτια. Πάντα όλοι έλεγαν ότι οι άνδρες που έχουν μπλε μάτια είναι έξυπνοι, ήσυχοι ... αυτοί που εχουν πράσινα ειναι ισχυροι, ευφυεις, αυτοί που εχουν κάστανα είναι δημιουργικοί, απλοί ενώ αυτοί που έχουν μαύρα, Όπως τον Αχιλλέα, αυτοί είναι μυστήριοι, αξιόπιστοι, υπεύθυνοι όμως είναι απρόθυμοι να αρχίσουν καινούριες φιλίες ή σχέσεις. Απρόθυμοι να αγαπήσουν, να ερωτευτουν έτσι δείχνουν απότομοι αλλά στο τέλος δείχνουν τον καλύτερο τους εαυτό τους. Σε αυτό πόνταρα και εγώ.
"Τι θέλεις Καλυψώ ?" Είπε απότομα και εγώ τον πλησίασα.
"Ξέρω ότι δεν ήμουν δίκαιη μαζί σου. Φυσικά και εσύ έχεις περάσει πολλά και πονέσει κάποτε. Συγγνώμη που δω να τα λόγια μου πάνω από την λογική μου."
Με κοίταξε περίεργα και μετά δάγκωσε το κάτω χείλος του.
"Πάμε θα αργήσουμε" είπε και ξεκίνησε προς την πόρτα.
"Αχιλλέα ..."
"ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΓΑΜΩΤΟ ΟΧΙ ΔΕΝ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΏ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ?"
φώναξε εξαγριωμένος.
"... Δεν πειράζει... " είπα και βγήκα αυτή την φορά πρώτη εγώ από το δωμάτιο. Τόσο οξύθυμος, τόσο Διπολικος με το Δ Κεφάλαιο αυτός ήταν ικανός να γελάει και μετά από λίγο να κλαίει. Με είχε πειράξει που μου φώναξε αλλά τον καταλάβαινα από τα λίγα που μου είπε η Αλεξάνδρα έζησε απαίσια παιδικά χρόνια, τον στιγμάτισε όλο αυτό, λογικό ήταν να εκνευριστεί.
Έφτασα πρώτη στο γκαράζ και τον είδα που ήταν ακριβώς από πίσω μου. Ξεκλείδωσε την μηχανή και ανέβηκε επάνω.
"Πόσο μακρυά ήμαστε από το σχολείο ?" Ρώτησα καθώς τον είδα που κουβαλούσε τις τσάντες μας.
"Τριάντα δύο χιλιόμετρα περίπου "
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι μου ενώ η αλήθεια είναι ότι φύλο τρομοκρατιθηκα.
"Και σε πόση ώρα βγαίνουμε σε έναν κεντρικό δρόμο ?" Συμπλήρωσα και με κοίταξε περίεργα.
"Γιατί ρωτάς? " ρώτησε κάπως πιο ήρεμα. Πρέπει αν είχε ηρεμήσει κάπως.
"Έτσι απλά ρωτάω "
"Είναι είκοσι οκτώ χιλιόμετρα μακρυά δεν ξέρω αν κλάψεις πολύ την ώρα που θα οδηγώ ίσως κάνουμε πολύ ώρα αν όμως κάτσεις ήσυχα θα ήμαστε εκεί σε ένα δεκαπεντάλεπτο το πολύ "
ВЫ ЧИТАЕТЕ
My player - Shades of Black
Подростковая литература"Σε αγαπούσα πως μπόρεσες να μου το κρύψεις όλο αυτό ? Δεν είναι ένα μικρό αθώο ψεματάκι είναι ΟΛΗ ΣΟΥ Η ΖΩΗ " Του φώναξα θυμωμένα. Το προηγούμενο βράδυ κάναμε έρωτα και το πρωί μαλώνανε... "Συγγνώμη... συγγνώμη που δεν σου είπα κάτι αλλά ... αλλά...
