Modern Robinhood [COMPLETED]

Chapter 21

"AALIYAH Chantelle Alexios Montello," basa ko sa papel sa aking harapan. It was the document about her real identity.

She is the lost princess. She's a royal. She is the blue-blooded woman who ran away from her kingdom. Her mother which is the Queen was killed by the hunters. The hunters who obey the orders from the man named Arthur, Aaliyah's uncle.

Napa-iling ako at hinilot ang aking sintido. Her life seems so complicated, so as mine. Muli kong itinuon ang pansin sa mga papel na nasa harap ko.

"Eduardo Montello?" tanong ko sa aking sarili. I knew him. As far as my memory remembers, Eduardo Montello was the former owner of Child's life orphanage.

Nilipat ko ang papel sa kasunod na pahina at doon ko nakompirma ang lalaking ito dahil sa larawan. But last year Eduardo Montello died in car a accident. Hindi na iyon pinaimbestigahan dahil wala namang ibang pamilya ang pobreng lalaki.

"Bullshit," I swore. Kung alam ko lang na ama ni Eunice iyon ay aalamin ko kung may foul play nga ba sa aksidente. I think someone killed him.

I am involved in Eunice's life now. Not because she's bearing my child but because I want her to be safe. Pero paano ko gagawin iyon kung ako mismo ay sariling problema?

"Damn it!" Napahilamos ako ng palad dahil sa inis. Kung sana ay nahanap ko na agad ang Rodelio Suarez na iyon at pinatay, wala na sana akong problema. May lahi atang daga ang hayop na iyon, napakagaling mag-tago.

I sighed.

"Andrei?"

Mabilis na niligpit ko ang mga papel sa loob ng drawer at saktong bumukas ang pinto ng kwarto. Bumungad sa akin si Eunice. She looks so fuckable while wearing my shirt. Kagat-kagat niya ang kaniyang daliri na para bang may gustong sabihin.

Matapos ang nangyari sa bahay nila Aira ay hindi na muling nagtanong si Eunice tungkol doon. Tinupad niya ang sinabi niyang hihintayin niya ako.

"Yes?" I smiled, tapping my lap.

Naglakad naman siya palapit sa akin at umupo sa kandungan ko. My hardened manhood just flinched when I felt her butt on me. Nanlaki naman ang mata niya at akmang tatayo nang hawakan ko siya sa bewang at pinigil.

"A-andrei, I'm sore," aniya na namumula ang pisngi.

I can't stop myself from laughing my ass off. Damn this woman. Boung gabi naming inangkin ang isa't-isa, I know she's still sore and I'm not that a fucking maniac to do it to her again.

Napatigil ako sa kakatawa nang hampasin niya ako sa balikat. "What?"

"'Wag ka ngang tumawa!"

"Fine," I said, smiling. "I just can't stop my buddy to salute everytime I see you like that, Eunice. You're so damn sexy."

Namula ang pisngi niya. "Stop it."

"Bakit mo ako hinahanap?"

"May deliver kasi na dumating sa'yo," aniya na kunot ang noo.

Wala naman akong inaasahan na deliver and wait,

"Binuksan mo ang pinto na ganiyan ang sout mo?" tiim-bagang na tanong ko. I'm gonna wring the delivery boy's neck, I swear.

Her eyes grew wide. "Of course not!"

"Good." Tumayo siya at sumunod naman ako. "Magbihis ka ng maayos bago ka lumabas ng kwarto."

Tumango lang siya sa sinabi ko. Lumabas naman ako ng kwarto at tumungo sa pinto. Nang buksan ko iyon ay isang lalaki na may bitbit na paper bag ang bumungad sa akin.